Nickerie

Nickerie.Net, woensdag 05 oktober 2005

Privatisering SRO-Wageningen in afrondende fase

N.V. Manglies mogelijk de nieuwe eigenaar

door Eric Mahabier

Paramaribo - Indien alles volgens planning verloopt, zal deze maand nog een koop- en verkoopovereenkomst tot stand komen tussen de regering en de ondernemer Imro Manglie voor de privatisering van de Suriname Rice Organization (SRO). Hierna wordt de fase ingezet waarbij de betaling van de koopsom en de overdracht van de activa van de SRO zal plaatsvinden. Ernst & Young Business Advisory Services NV is namens de overheid al ongeveer een maand bezig met Manglie te onderhandelen over de overname van SRO, de nieuwe entiteit van de Stichting Machinale Landbouw (SML).

Mr Richard Tjon A Joe, die namens Ernst & Young het privatiseringsproces bij SRO coördineert, zegt desgevraagd aan dWT dat de totale schuld van de SRO ongeveer 13,5 miljoen US dollar bedraagt. Hij wil geen commentaar geven op de vraag voor hoeveel het bedrijf verkocht zal worden en of het in de bedoeling ligt de schuld van Manglie (bijkans zeven miljoen US dollar) met de verkoopsom te verrekenen.

Een IDB-consultant had de SRO op negen miljoen US dollar getaxeerd. Ook hierop wil Tjon A Joe niet op ingaan. "Met de taxatie van de IDB kan de overheid nog geen tweederde van haar schulden aflossen. Je probeert altijd een meest voordelige transactie voor de aandeelhouder te sluiten. Een transactie op nul draaien heeft weinig zin."

Hij zegt verder dat twee punten in de onderhandelingen nog voor kleine problemen zorgen. Een der partijen, de regering of Manglie, moet de garantie kunnen geven dat met de verkoop van Wageningen de watervoorziening naar de middenstandsboeren en de leefgemeenschap van Wageningen gegarandeerd blijft. Verder moet door één der partijen ook de garantie worden gegeven dat de zaaizaadvoorziening gegarandeerd wordt. Beide zijn heel belangrijk voor het voortbestaan van de rijstsector in Nickerie.

Reeds voor de verkiezing van 2005 was er een selectie gemaakt van de investeerders die in aanmerking komen voor de koop van Wageningen. Gekozen is toen om met Manglie in zee te gaan omdat hij de meest gerede investeerder is. De onderhandelingen met de ondernemer hebben bijkans drie maanden in beslag genomen omdat eerst gewacht moest worden op de aanstelling van de nieuwe regering.

Tjon A Joe wil niet gedetailleerd op zaken ingaan omdat de onderhandelingen nog niet helemaal afgerond zijn. Hij wil daarom ook nog niet aangeven hoeveel inschrijvers aanvankelijk belangstelling hadden getoond voor de koop van de SRO. "Er wordt nu met Manglie onderhandeld, maar ik weet niet of hij de koper wordt. Als we het eens zijn over de voorwaarden waarop de transactie kan plaatsvinden, dan is hij de koper. Worden we het niet eens, dan kijken we uit naar een andere inschrijver. Het gaat om de meest voordelige transactie die je kan sluiten voor belanghebbende, in deze voor ons de overheid."

Volgens Tjon A Joe is de overheid de arbeiders tegemoet gekomen met een sociaal plan. Dit pakket is voor een groot deel reeds doorgevoerd. Van de 400 arbeiders die in dienst waren van de SML, heeft de helft gekozen voor een afvloeiingsregeling. Zij krijgen uit een daartoe opgezet sociaal fonds maandelijks een uitkering. Het resterende deel heeft ervoor gekozen om boer te worden. Van de overheid hebben ze een lumpsum gekregen en bij de verkoop van het bedrijf krijgen ze elk 25 hectare rijstareaal. In de verkooptransactie van SRO zit deze 5.000 hectare niet.

Tjon A Joe vindt het verder ook belangrijk te vermelden dat de pensioenen van alle 400 ex-arbeiders van de SML gegarandeerd zijn. Het pensioenfonds had geen cent, maar met de privatiseringsplannen heeft de overheid ongeveer drie miljoen US dollar hierin geïnvesteerd.

De vertegenwoordiger van Ernst & Young geeft verder te kennen dat in het verleden de overheid jaarlijks de SML met ongeveer 1,2 miljoen US dollar moest subsidiëren. Met de privatiseringsplannen, zo een half jaar geleden, is hieraan een einde gekomen. Dit bedrag ging alleen aan salarissen en energiekosten op. De overheid subsidieert het bedrijf niet meer en het is noodzakelijk om het van de hand te doen.

SML en Wageningen

In 1949 is de SML opgericht die onder beheer had Wageningen, een grootlandbouwbedrijf met 10.000 hectare rijstareaal. Het project werd opgestart met gelden uit het Welvaartfonds met de bedoeling Nederlandse boeren in de gelegenheid te stellen om middenstandslandbouw te beoefenen in Suriname. Deze opzet mislukte en men ging ertoe over het bedrijf als zelfstandig grootlandbouwbedrijf voort te zetten. Door een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van een welvarende landbouw zou hiermee ook de Surinaamse economie verstevigd worden.

De bloeiperiode van de SML was in 1973 toen meer dan tachtig procent van het areaal ingezaaid werd. Nu maakt het moeilijke tijden door. Zo is in 2002 slechts ongeveer 387 hectare ingezaaid. Wageningen is het eerste rijstbedrijf in Suriname dat begonnen is met twee keren inzaai en oogsten per jaar. Tot eind jaren zestig werd rijst slechts één keer ingezaaid en geoogst. De beschermheer van dit bedrijf was Prins Bernhard van Nederland die ervoor zorgde dat het bedrijf niet in financiële nood kwam. Met de onafhankelijkheid in 1975 is ook dit bedrijf overgedragen aan de Surinaamse regering. Alle schulden van de SML werden toen door Nederland kwijtgescholden.

Wageningen heeft in de loop der jaren verschillende rijstvariëteiten ontwikkeld. Ook heeft Wageningen aan een grote mate van kennisoverdracht gedaan met betrekking tot de rijstsector.

Tot 1985 heeft Wageningen goed gedraaid. Nationale en internationale problemen hebben het bedrijf in grote problemen gezet. De schulden waren van dien aard dat de regering vorig jaar besloot SML te liquideren en de Suriname Rice Organization daarvoor in de plaats op te richten. Wageningen wordt nu van de hand gedaan.-.

Bron/Copyright:
	,05/10/2005

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net