Nickerie

Nickerie.Net, zaterdag 26 november 2005

Felle discussie op een goed plekje

door Tessa Hoogvliet

Paramaribo - Terwijl de assembleeleden langzaam de daarvoor speciaal ingerichte Congreshal binnendruppelen, verzamelen steeds meer mensen zich op het Onafhankelijkheidsplein. Gemoedelijk zoeken zij een plekje om de arriverende politici te kunnen bewonderen. Toch komt het overgrote gedeelte niet voor de inhoud van de vergadering. "Ik geloof het wel" en "Er wordt toch niks nieuws gezegd", zijn veel gehoorde opmerkingen van omstanders.

Pas als in verte gillende sirenes hoorbaar zijn, schuifelen mensen naar voren. Als politiemotoren de hoek om rijden, komen fotocamera’s te voorschijn. Jan Peter Balkenende, de minister-president van Nederland, stapt uit en zwaait de menigte tegemoet onder luid applaus. "Fantastisch dat hij naar deze viering is gekomen", roept een vrouw terwijl ze met een Surinaamse vlag naar Balkenende zwaait. Hij is nog niet binnen of de volgende sirenes loeien vanuit de verte. "Leve Suriname, leve de president!", roepen mensen en masse als president Ronald Venetiaan uit zijn auto stapt. Het applaus en gejoel is aan de andere kant van het Onafhankelijkheidsplein te horen.

De vergadering is buiten slecht te volgen, de geluidsboxen laten het afweten. De aanwezigen, gekomen voor de vergadering, gaan aan de wandel of lossen dit op door met elkaar in debat te gaan. "Hoe meer olie, goud, bauxiet en hout er verkocht wordt, hoe slechter het met dit land gaat", windt een man zich danig op. "De grondstoffen komen alleen maar ten goede van de regering, terwijl het overgrote deel van de bevolking niet rond kan komen van het maandelijkse budget." Toch is hij naar het plein gekomen om de vergadering ‘van dichtbij’ mee te maken. "Ik hoop op goede woorden tussen Venetiaan en Balkenende. Wij hebben de regering immers een mandaat gegeven. Zij moeten eens waarmaken waar ze al dertig jaar over praten."

De stemming zit er goed in. Niet iedereen is het met hem eens. "De positie waarin wij verkeerden, toen wij onafhankelijk werden was slecht, heel slecht", betoogt een vrouw gekleed in traditionele kledij. "Daar zijn woelige jaren aan vooraf gegaan door de verschillende culturen die we hebben. Al die verschillende culturen houden onze ontwikkeling op dit moment tegen. Daarnaast is dertig jaar onafhankelijkheid erg kort."

Over de komst van Jan Peter Balkenende is vrijwel iedereen positief. "Ik vind het goed dat hij hier is, hij heeft karakter dat hij na dertig jaar als eerste premier naar Suriname komt", aldus een vrouw vanonder haar paarse NDP-paraplu. "Daarom heb ik ook geapplaudisseerd toen hij uit de auto stapte. "Niemand bepaalt wat mijn handen doen, ik leef in een vrij land", valt een omstander haar bij.

Ondertussen stroomt het Onafhankelijkheidsplein vol. Mensen zoeken een plekje om het defilé goed te kunnen zien. "Ik sta hier al anderhalf uur", zegt een vrouw terwijl zij haar dochtertje in toom probeert te houden. "Dit is echt de nationale trots, al onze militairen in een parade."

Onder luid applaus en enorme belangstelling komt het Korps Politie Suriname als eerste het Onafhankelijkheidsplein op. Honderden mensen staan te dringen om een blik te kunnen werpen op deze vertoning. Als de verschillende eenheden worden aangekondigd, luistert iedereen aandachtig, je kan er een speld horen vallen, zo stil is het.

De militairen passeren groepsgewijs het onafhankelijkheidsvuur, en zodra ze het gras oplopen begint de menigte te applaudisseren. Een man kijkt ongeïnteresseerd om zich heen. "Kijk ik ben een nuchtere Surinamer. Ik vind dit helemaal niks." Ook over de vergadering en het bezoek van Balkenende uit hij gelijk zijn ongezouten mening. "Ik begrijp dat Balkenende Bouterse geen hand zal schudden. Hij vertegenwoordigt Nederland, zij hebben hem immers veroordeeld. Ik vind het dan ook zeer ongepast dat de NDP vroegtijdig de vergadering heeft verlaten", gaat hij verder. Zijn vrouw tikt hem subtiel op zijn schouder, als teken dat het wel weer genoeg is geweest.

De afsluitende act; de landing van de Venezolaanse militairen verliep niet als gepland. Zo goed als de oefening van de strijdkrachten donderdagmiddag ging, zo beroerd ging het op het moment supreme. Door het steeds toe en afnemen van de wind werd het voor twee van de negen parachutisten onmogelijk om op het plein te landen. Nadat een parachutist op het laatste moment nog een landing in het publiek kon voorkomen, landden twee van zijn collegae elders in de straten van Paramaribo. Het zijn Venezolaanse strijdkrachten die willen laten zien hoe zij participeren in de onafhankelijkheid van Suriname. .-.

Bron/Copyright:
	,26-11-2005

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net