Nickerie.Net , dinsdag 11 juli 2006  


Mittal 'ondermijnt' met staalfusie oude tradities Indiase zakenelite

BOMBAY — Toen de van oorsprong uit India afkomstige Lakshmi Mittal in januari een overnamestrijd ontketende om zijn grootste concurrent Arcelor over te nemen, was de Indiase zakenwereld in rep en roer. Niet vanwege de omvang van de geplande transactie, maar omdat Mittal tegen de regels van de Marwari zondigde. 

Lakshmi Mittal (r.) met zoon Aditya, president en financieel topman van Mittal.

De Mittal-familie maakt deel uit van deze Marwari, een etnische groep die sterk vertegenwoordigd is in het bedrijfsleven. Van oudsher geloven deze Marwari dat het essentieel is dat een bedrijf in familiehanden blijft. Kinderen, broers, schoonzonen en dochters zijn actief bij de ondernemingbetrokken, waardoor met recht van een familiebedrijf gesproken kan worden.

       Mocht, zoals verwacht wordt, een meerderheid van de aandeelhouders van Arcelor het bod van Mittal goedkeuren, dan rest Mittal slechts een belang van 45% in het nieuwe fusiebedrijf. Een forse aderlating vergeleken met het belang van 90% dat hij momenteel in Mittal Steel heeft.

      Ook zal het hoofdkantoor van het nieuwe fusiebedrijf Arcelor-Mittal in Luxemburg gevestigd worden en niet in Londen, de woonplaats van Mittal. En ten slotte mag Mittal maar eenderde van de achttien bestuursleden kiezen, terwijl het nog ongewis is welke functie zijn beide kinderen zullen verkrijgen. Zij maken nu deel uit van de raad van bestuur van Mittal Steel.

       Maar Mittal heeft het er voor over. „We moeten het familiebelang ondergeschikt maken aan het belang van de sector en de aandeelhouder”, aldus de staalmiljardair, die daarmee in India een discussie op gang heeft gezet. Want meer en meer wordt de vraag gesteld of het aloude systeem van familiebedrijven niet gedateerd is. De Marwari-industrieel zien ook wel dat snelle groei toegang tot kapitaal en zakenbankiers nodig maakt. En tot institutionele beleggers, die echter transparantie eisen en een liquide aandeel.

   De Indiase politicoloog Sumit Languly spreekt van een dilemma: „Aan de ene kant wil je je gedragen als een respectabel beursgenoteerd bedrijf, maar aan de nadere kant wil je ook de invloed van de familie behouden.”

       Hoewel Marwaris er trots op zijn dat Mittal het goed gedaan heeft bij zijn overnamepoging, klinkt er ook kritiek op de topman. Rahul Bajaj, bestuursvoorzitter van de grootste scooterproducent van India, zegt „nooit en te nimmer een minderheidspositie te zullen accepteren.”

       Anderen zeggen dat Mittal doet wat meer Indiase bedrijven zouden moeten doen. Meer dan de helft van de beursgenoteerde ondernemingen zijn familiebedrijven, die door de overheid kunstmatig werden beschermd door hoge importtarieven. Die tarieven zijn echter afgeschaft in het kader van de mondialisering. Daarom moeten Indiase bedrijven wel moderniseren.

Bron/Copyright:Nickerie.Net

Nickerie.Net / Telegraaf

11juli 2006

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2006. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics