Nickerie.Net, dinsdag 16 januari 2007

Ter herdenking van de 90ste geboortedag van Mr. Jagernath Lachmon

Graphic Design: Akhielesh Mahabier (Team Nickerie.Net)

DE VERGETEN JAGERNATH LACHMON

Roy Khemradj, 21/09/2006 (de Ware Tijd)

Paramaribo - Bij leven en welzijn zou de nestor van de actieve politiek in Suriname, VHP- en parlementsvoorzitter Jagernath Lachmon, vandaag zijn 90ste geboortedag vieren. Nauwelijks drie weken later zullen we op 18 oktober aanstaande stilstaan bij het eerste lustrum van zijn overlijden. Een bijzonder jaar dus en een unieke gelegenheid om deze politicus van formidabele historische betekenis voor de Surinaamse samenleving nader te beschouwen. Maar helaas valt er noch in Suriname noch in Nederland enig initiatief op dit vlak te bespeuren.

Wie een mala om het beeld van Jagernath Lachmon wil hangen, moet klimmen.

De huidige VHP-leiding legt slechts een krans bij het standbeeld van Lachmon en roept alleen op 21 september en op 18 oktober dat het gedachtegoed van Lachmon altijd in ere zal worden gehouden. In Den Haag is de VHP-Nederland in een diepe bestuurscrisis beland, sinds de voorzitter gepasseerd is voor een diplomatieke voordracht. Waar ik op doel? Ik mis een 'Jagernath Lachmon-lezing' door een bevlogen en creatieve wetenschapper of politicus die zijn aanhang Lachmon uitlegt, vanuit verleden naar het heden en in de toekomst kijkend, aan de hand van zijn politieke opvattingen. En gooi er een stevige paneldiscussie erachter aan! Eens in de vijf jaar zou zoiets toch mooi zijn?

Slecht standbeeld In afwachting hierop hebben we als focus op de geboorte- en sterfdag van Lachmon, het veelbesproken standbeeld op het Onafhankelijkheidsplein. Altijd als ik het plein oprijd, erger ik mij aan de manier waarop en de haast waarmee het monument daar is gerealiseerd. De initiatiefnemers wilden kennelijk op de eerste plaats dat Lachmon zelf – bij zijn leven – zijn eigen standbeeld zou onthullen. Dit is zeer ongepast. Toen dit om financiële redenen niet haalbaar was, moest vervolgens – nadat de plek was toegewezen – het beeld van Lachmon even hoog komen te staan als dat van Pengel. Om zo tot uiting te brengen dat ze elkanders politieke gelijken waren? Dat beeld van Stuart Robles de Medina, is van een heel andere artistieke beleving en dimensie dan de creatie van Erwin de Vries, die overigens nog wat ander werk van Lachmon in zijn tuin heeft staan. Maar goed, zoals Lachmon nu als monument gerealiseerd is, staan we voor een omvangrijke sokkel met hoog daarboven een Lachmon die klein en iel het luchtledige inkijkt. Was het standbeeld op ooghoogte gemaakt, dan zou hij veel meer spreken en 'beleefd' worden.

Correctie mogelijk - Fouten van toen en de ongemakken die deze met zich hebben meegebracht – zoals hierboven beschreven – kunnen alsnog gecorrigeerd worden. Ook aan de hand van de politieke realiteit van Lachmon. Maar dan is medewerking van de NPS nodig. Ik kom hier straks op terug. Voor Lachmon was de politiek van verbroedering zijn lijfspreuk. Deze ontwikkelde hij ten tijde van Jopie Pengel aan het roer van staat. Dus is het op zich een logische gedachte dat het monument van Lachmon op het Onafhankelijkheidsplein komt, vlakbij het standbeeld van Pengel. Maar naar mijn mening is die politiek van verbroedering veel meer tot leven gekomen toen Lachmon, na het overlijden van Pengel, Henck Arron in de politieke arena trof. Denk maar aan de periode 1973 tot 1975. Eerst fel verzet van Lachmon tegen de onafhankelijkheid, maar op het moment suprème omarmde hij Arron in de realisatie hiervan. Na de staatsgreep van 1980 wilde Bouterse met Lachmon een zogenoemde militair ingebedde democratie van de grond tillen, maar Lachmon weigerde. Alleen met zijn oude rivaal Arron van de NPS en de KTPI aan tafel, wilde Lachmon een teruggang naar de democratie via verkiezingen van Bouterse afdwingen. En zo geschiedde. Daarna gingen Lachmon en Arron gebroederlijk in de politieke arena. Zie hier enkele punten – er is veel meer te noemen – die Lachmon meer met Arron verbinden dan met Jopie Pengel.

En dan? Mocht het zover komen – ik blijf optimistisch – dan lijkt het me logisch, dat Erwin de Vries de opdracht krijgt het standbeeld van Henck Arron te maken. Hij zal dan wel een beetje met zijn hand over de portemonnee moeten strijken – want hij is geen goedkope kunstenaar– en ik hoop dat De Vries nog de kracht in zijn leven heeft om deze klus te klaren. Want Arron en Lachmon horen bij elkaar en daarom is het volgens mij mooier en natuurlijker als de maker van Lachmon ook zijn artistieke beleving van Henck Arron geeft. Als het allemaal zover komt dan gaat vervolgens Lachmon van zijn sokkel en wordt er een nieuwe plek gezocht – niet het Onafhankelijkheidsplein – waar hij samen met Henck Arron komt te staan, verwerkt in een herdenkingsmonument dat kracht, diversiteit en saamhorigheid van de Surinaamse bevolking als natie uitbeeldt met links Lachmon en rechts Arron, om maar wat te noemen. Het moet toch mogelijk zijn om over vijf jaar zo'n nieuw monument te onthullen?

Roy Khemradj is eindredacteur van het radioprogramma Zorg en Hoop in Hilversum en auteur van Jagernath Lachmon, een politiek testament (KIT Publishers-2002).

Bespiegelingen bij de 90ste verjaardag van wijlen mr. J. Lachmon

Dagblad Suriname (21-09-2006)

Paramaribo - Vandaag 21 september 2006 herdenken wij de 90ste geboortedag van Mr. Jagernath Lachmon. Helaas is hij vijf jaar al niet onder ons meer. De VHP heeft het knap lastig gekregen in de afgelopen vijf jaar. De achterban is flink geslonken; dat was te merken aan de uitslag van de verkiezingen van 25 mei 2005. Misschien is dit ook de kracht van de hindostanen dat zij als enige bevolkingsgroep zo geëmancipeerd is dat zij inmiddels hun toevlucht hebben gezocht bij de vele andere politiek partijen, die ons land rijk is.

De VHP heeft ook bijgedragen tot het verlies van bijkans een derde van de zetels van Nieuw Front (2000). De partij is in diskrediet gebracht door corruptiehandelingen, waarbij staatsmiddelen zijn misbruikt voor het partijcentrum en het spekken van de zakken van o.a. ministers. Er is nu een beweging gaande binnen de VHP, die vernieuwing, verjonging en verandering wil. Na meer dan 50 jaar vindt, met veel tam tam en publieke vernedering, op democratische wijze een verkiezing plaats die achteraf blijkt toch knap te zijn gemanipuleerd. Na het politiek leiderschap van Lachmon is, na een tussenperiode van een aantal maanden met mr. dr. drs. J.Adhin, de leiding in handen gekomen van R. Sardjoe.

 Hij blijkt nog geen bindende factor te zijn voor de VHP. Natuurlijk mag men niet verwachten dat Sardjoe Lachmon’s leiderschap gaat imiteren. Lachmon is er niet meer, zo heeft Sardjoe zijn eigen stijl en gebreken, maar zijn nalatenschap (stijl, ideeën, normen en waarden en ideologie) wordt nog onvoldoende voortgezet. Lachmon’s kracht heeft gelegen in zijn diep geworteld vertrouwen in rechtsstaat, democratie, vrijheid en rechtvaardigheid. Zijn consequent handelen vanuit uitgangspunten, waarin het algemeen belang altijd zichtbaar was, hebben hem gemaakt tot belangrijke mede-ontwerper van de Surinaamse natie en de stabiele factor in de Surinaamse politiek.

 Lachmon was een overtuigd democraat en geloofde heilig in de macht van het volk. Dit heeft hem gemaakt tot een grote nationale leider en een betrouwbare factor in de Surinaamse politiek. Hij wordt daar nationaal en internationaal ook om erkend. In de waarachtige democratie behoort de macht het volk toe en de volkswil bepaalt in welke richting de natie zich zal ontwikkelen. Grote politieke en bestuurlijke achterstanden zijn weggewerkt en de hindostanen hebben een ontwikkelingssprong kunnen maken. Velen hebben opleidingsmogelijkheden gehad en zich kunnen ontwikkelen en emanciperen na de koloniale periode van overheersing door anderen.

Ook zijn rol in de rumoerige dagen van 1980 – 1987 en 1990 was gezaghebbend en hij heeft door zijn opstelling een bloedbad voorkomen door zich geweldloos op te stellen tegenover de militairen. Maar, de tijdgeest van nu is weer een andere, waarbij een grootschalige bestuurlijke vernieuwingsagenda op tafel moet komen. Over zijn eigen ‘democratische inborst’ en de manier waarop hij ook leiding heeft gegeven aan de VHP, hebben velen wel twijfels, omdat de hedendaagse problemen binnen de VHP voortgekomen zijn uit een bepaalde gevestigde cultuur. Twee generaties politiek leiderschap bij de VHP zijn overgeslagen.

En nu zit de huidige generatie met de problemen: ondeugdelijke statuten, gebrek aan transparantie, mondige partijgenoten, een kritische electoraat, etc. Lachmon was voorvechter van vrede in onze multiculturele samenleving. Zijn veel geciteerde ‘verbroederingspolitiek’ heeft Suriname behoed in moeilijke tijden. Volgens Lachmon is verbroedering het fundament voor natievorming door samen te werken en de macht te delen. Het is wel jammer dat deze multiculturele samenleving nu flink onder druk staat. De NDP bleek de gemeenschappelijke vijand en dit heeft ertoe bijgedragen dat de VHP voor langere tijd zich heeft aangesloten binnen de FRONT-coalitie.

Inmiddels is de achterban van de VHP overtuigd dat de VHP meer zetels kan halen buiten deze coalitie om. Maar, daar durft de huidige leiding van de VHP niet aan te beginnen. Dat heeft te maken met vervaging van normen en waarden in de samenleving en een gebrek aan politiek leiderschap. Lachmon’s volksgerichtheid heeft nu plaatsgemaakt voor decadentie, corruptie, zelfverheerlijking, overheersing van macht en machtsspelletjes, materialisme, etc. De politieke macht behoort het volk toe. De nazaten hebben niet veel begrepen van de ideologie van de behoeder van de VHP.

Het zou juist de taak moeten zijn van de volgende generaties VHP-ers om nader uit te gaan werken de uitgangspunten van de verbroederingspolitiek. Dat is meer dan koehandel drijven binnen de coalitie met posities en issues, het verdelen van ambassadeposten en het toewijzen van ministeries. Juist in deze modernere tijd zou verwacht mogen worden van VHP-toppers dat zij duidelijke standpunten innemen op inhoudelijke issues.

Het tegendeel gebeurt nu. Men is meer bezig met zichzelf en hoe vrienden en families zich kunnen verrijken, dan met de noden van het Surinaams volk. Dat is niet wat Lachmon wilde. Hij was meer op de lijn van democratie en natievorming boven machtsverwerving. Er moet wat meer wetenschappelijk onderzoek worden gedaan naar de bijdrage en voorzetting van de ‘legend’ Lachmon voor land, volk, VHP en zijn achterban. Het wordt ook tijd om de achterban meer te gaan binden en het scheppen van eenheid binnen de partij. Een verzoening van pro’s en contra’s moet snel op de bestuurlijke agenda van de huidige VHP-leiding komen.

‘Idealen Lachmon worden onvoldoende nageleefd’

Eric Mahabier, 22/09/2006 (dWT)

Paramaribo - “De idealen van onze grote meester Jagernath Lachmon worden onvoldoende nageleefd,” meent Johan Hoebba, een oude vriend van Lachmon die 55 jaar werkzaam is geweest op diens advocatenkantoor. Hij was een van de sprekers gisteren op het Onafhankelijkheid bij de kranslegging in verband met de herdenking van de verjaardag van de nu wijlen VHP-voorzitter. Lachmon zou 90 jaar geworden zijn.

De VHP-voorzitter Ram Sardjoe legde zijn krans samen met NPS-er Adiel Kallan. Het bloemstuk aan de voet van het beeld is van de familie van Lachmon, en de mala hangt er nog van de vorige huldiging.

Het hoofdbestuur van de VHP, de Moederbond en de familie Lachmon, betoonden middels het leggen van kransen, eer aan Lachmon. Opvallend was dat bij het standbeeld van de overleden VHP-leider reeds vroeg in de morgen een krans was gelegd door Anand Girjasing van de vernieuwingsbeweging, die dit om religieuze redenen reeds om zes uur ‘s morgens nodig vond.

Het hindert Hoebba dat niet alle VHP’ers worden betrokken bij activiteiten van de partij. “Stuur alle ston futu’s van de partij bij zo’n belangrijke aangelegenheid een persoonlijke uitnodiging en volsta niet met een openbare uitnodiging,” benadrukt Hoebba. Hij vindt dat het VHP-hoofdbestuur de idealen en principes van Lachmon ook in “de breedte” moet verspreiden. “Niet alle Surinamers zijn bekend met de filosofie van Lachmon en deze moet meer dan ooit gepredikt worden, zodat in alle rust en eenheid verder gewerkt kan worden aan de ontwikkeling van het land.”

Oudgriffier Edmund Bleau, die jaren een vertrouweling van Lachmon in het parlement was, wil niet aangeven of de idealen van de grote zoon voldoende uitgedragen worden door de VHP. “ Ik ben niet genoeg politicus om te beoordelen of de VHP dat doet of niet. Ik sta nog altijd, en zal blijven staan achter zijn idealen,” zegt Bleau. Hij heeft de VHP-voorzitter altijd beschouwd als een grote zoon van Suriname die enorme bijdragen heeft geleverd aan de staatkundige, politieke en parlementaire ontwikkeling van Suriname.

VHP-voorzitter Ramdien Sardjoe vindt dat de VHP de idealen van Lachmon de afgelopen vijf jaren - Lachmon overleed in 2001 - waar heeft kunnen maken. Dat onderbouwde hij onder meer met het aantal uitgebrachte stemmen dat de VHP in 2005 ten opzichte van de verkiezingen van 2000 heeft weten te consolideren. Daarnaast heeft de partij ook hetzelfde aantal buitenlandse posten toegewezen gekregen als in 2000.-

Nickerie.Net Archief , 25 oktober 2001 (Bron: de Ware Tijd)

Nickerianen nemen massaal afscheid van Lachmon

Een oudere Nickeriaanse wacht tot de lijkwagen met daarin het stoffelijk overschot van Jagernath Lachmon haar is genaderd, zodat ze hem op haar wijze een bloemenhulde kan brengen. Het ontzielde lichaam van de parlementsvoorzitter werd gisteren met een vliegtuig van de luchtmacht overgevlogen naar Nickerie, speciaal om de Nicekerianen de gelegenheid te bieden afscheid te nemen van hun geliefde leider. (Foto: DWT/Werner Simons, 24 oktober 2001 )

Naam Lachmon niet doorstrepen, verzoekt weduwe:
"Streep zijn naam niet door. Al is hij van ons heengegaan, laat het niet zijn alsof hij nooit heeft bestaan". Een emotionele oproep van Fawzya Lachmon-Abdul Sovan gisteren in het VHP-centrum, die hiermee het Surinaamse volk vroeg de doelstellingen van Lachmon - verbroedering en geweldloosheid - in ere te houden. "Het buigend riet is definitief gaan liggen", verklaarde president Ronald Venetiaan, verwijzend naar de riethalmtheorie van Lachmon.

Fawzya Lachmon- Abdul Sovan:

‘Vijf jaren zonder hem zijn nog steeds moeilijke momenten’

Geplaatst: 19/10/2006

Paramaribo -  ‘Vijf jaren zonder hem zijn nog steeds moeilijke momenten. Op sommige momenten denk je dat het aan het afslijten is, dan komt er plotseling een dag zonder enige reden en dan word je er weer middenin gegooid en dan beleef je alles weer van hoe het toen was.’ Fawziya Lachmon- Abdul Sovan op deze zeer donkere dag voor velen.

Gisteren was het precies vijf jaren geleden dat Jagernath Lachmon, een van de grote leiders van Suriname, is heengegaan. Ter gelegenheid hiervan werd bij het standbeeld van Jagernath Lachmon op het Onafhankelijkheidsplein een mala,( bloemenkrans), door Fawziya Lachmon- Abdul Sovan gelegd. Volgens Fawziya Lachmon heeft zij sommige dingen onbewust meegemaakt, temeer er zoveel op haar afkwam.

Nu zegt zij meer tijd en gelegenheid te hebben om over het verleden na te denken, echter moet het leven door gaan. ‘Los van politicus en advocaat was de ‘gewone Lachmon’ een hele lieve en zachtaardige man. Ook was hij niet makkelijk kwaad te krijgen en was hij zeer zorgzaam.’ Op deze dag was geen enkel VHP- lid tijdens de kranslegging aanwezig. Mahinder Rathipal, secretaris van de partij om een reactie gevraagd, zegt dat de partij niet als zodanig geweten had van plechtigheid. Er is binnen de VHP besloten om alleen de geboortedag van wijlen Jagernath Lachmon herdenken, vandaar dat niemand van de partij aanwezig was.

Santi Sieuw

2007: VHP 58 jaar

Compañeros, Ode aan Jagernath Lachmon!

De transformerende leider

Experts op het gebied van management en leiderschap onderscheiden twee soorten leiders, leiders die transformatie op gang brengen en leiders die transacties afleveren. De eerste gaat uit van de mensbenadering en wil daarin succesvol zijn, de tweede gaat het puur om zakelijk succes. De heer Jaggarnath Lachmon (1916-2001) was een voorbeeld van een transformerende leider. Volgens velen een idealist. Hij kon mensen motiveren en sturen met zijn ideaalbeeld van de samenleving waarin een eerlijk kiesstelsel en verbroedering misschien wel zijn voornaamste doelen waren. Hij heeft zich tegen de toenmalige politieke elite verzet en gevochten voor meer gelijkheid, net als Gandhi. Samen met zijn broeders Pengel en Soemita heeft hij kunnen zorgen voor een eerlijker en evenwichtiger Suriname. Zijn charisma was uniek. Terwijl de hindoestaanse achterban zich sterk kon identificeren met hem als leider, hadden ook andere etnische groepen veel respect voor hem. Dit bereik je alleen als je een leider bent met universele en nobele ideeën en als je eerlijk bent over je persoonlijke ambities en deze realiseert door zuiver te handelen. Alleen als je zo handelt en het op een gracieuze manier uitdraagt kun je volgens mij zo lang een partij leiden, ondanks goede of slechte tijden.

Tekort aan transformerend leiderschap

 In Suriname en ook in de rest van de wereld is er een tekort aan dergelijke idealistische leiders. De meesten zijn leiders die transacties op gang brengen. Hun slogan is “ik doe wat voor jou dus moet je wat voor mij doen”. Dit zijn leiders die hun volgelingen, het volk, de vrijheid geven te handelen in eigen belang, zolang de leider er zelf ook een flink graantje van kan meepikken. Dit zien we veel terug in het bedrijfsleven, leiders die succesvolle werknemers hun gang laten gaan, belonen en benoemen, zolang ze er zelf maar beter en rijker van worden. Het gevaar is groot bij dit type leiderschap. Het kan misgaan omdat er onder de groep medewerkers of in de organisatie van volgelingen een strijd kan losbarsten gebaseerd op onderlinge concurrentie en materieel egoïsme. De ontevredenheid bij gebruik van patronage is groot en de onontkoombare ellebogenmentaliteit werkt polariserend. Het gevolg is verdeeldheid en dat de leider uiteindelijk niet meer gedragen wordt door een ieder, zodat het groter geheel kapot gaat. Het draait uiteindelijk niet om een ideaal of een nobel idee maar om zelfzuchtigheid. En dit is geen lang leven beschoren. In de afgelopen tijd hebben we genoeg grote bedrijfsschandalen gezien onder dergelijk leiderschap (Enron, Worldcom) die hebben aangetoond hoe ziek een organisatie kan worden onder dergelijk leiderschap.

Levensfilosofie in actie

Tijdens het leven van Lachmon veranderde er een heleboel in Suriname en ook in de partij die hij opzette. Wat opvalt is dat Lachmon, als een van de weinige politieke leiders van de jaren 80, buiten de gevangenis en het bereik van de militaire macht bleef. Zijn identiteit, integriteit en zuiverheid heeft hij nooit te grabbel gegooid om te kunnen overleven. Immers, het karakter en de ware aard van een mens openbaart zich juist op momenten waarbij de overlevingsinstinct de overhand krijgt. Wanneer men onder druk staat of met grote stress te maken krijgt. En bij Lachmon openbaarde zich juist op deze cruciale momenten zijn nobel, zuiver karakter. Hij bleef integer. Zo heeft hij zijn ego nooit de vrije loop gegeven door het presidentschap op te eisen. Voor hem waren zijn idealen leidend, niet zijn ego. Hij was een geduldig mens. Dit kwam waarschijnlijk door zijn ideaal van geweldloosheid. Zijn levensfilosofie van geweldloosheid was geen loze kreet. Hij leefde er ook naar. Opmerkelijk en bijzonder kenmerkend voor een transformationele leider. Als voorbeeld daarvan deel ik graag een van de vele denkbare anecdotes over de man.

De anecdote, massa meeting in Nickerie

In 1994 bezocht Lachmon samen met enkele andere VHP-toppers Nickerie en zou de menigte toespreken tijdens een VHP massameeting in de parochiezaal. Er gingen hem een heleboel sprekers voor. Allen werden ze uitgejouwd en uitgescholden door de aanwezigen, vanwege de sterke sentimenten die toen al speelden. Het was zeer schokkend om dit mee te maken in Nickerie, van oudsher toch een VHP bastion. Zelfs de moeder en de grootmoeder van Lachmon moesten het ontgelden in de scheldkanonnades van de menigte. Uiteindelijk stond Lachmon op om te spreken, fysiek ondersteund door een aantal vrienden. Nu zag hij er veel sterker uit dan toen hij zat. Terwijl hij daar stond knalden uit de zaal alsnog enkele scheldwoorden na. Lachmon vroeg lachend aan de zaal waarom men z’n oude moeder en zelfs grootmoeder erbij haalden? Als men het hem kwalijk nam dat het een en andere scheef was, kon hij dat begrijpen, maar wat had zijn familie nou met de politieke misstanden in Suriname te maken? De zaal brak collectief in lachen uit. De voorzitter was niet boos en ook niet uit evenwicht gebracht door de vijandigheid in de zaal. Door zijn gebalanceerde, unieke aanpak was hij weer meester van de zaal. Lachmon had de kannonnen gedoofd zonder een schot terug te vuren. Door pure liefde en rust uit te stralen naar de mensen die naar hem waren komen luisteren. Door liefde te tonen voor z’n medemens, dezelfde mensen die hem de leiding toevertrouwden over hun leven. Mensen die geloofden in een betere toekomst, in een ideaal! Meesterlijk had Lachmon door zijn gedrag de hele zaal getransformeerd van een stelletje brulapen in een aandachtig luisterende groep. Dit is de kracht van een transformerende leider. Dit is de kracht van een idealist. Iemand die mensen bindt, versterkt en aanmoedigt met een ideaal. Niet vanuit een transactie of uit eigen gewin. Niet van: ik geef je wat, dus dan moet je wat terugdoen voor mij. Een dergelijke houding maakt dat er weinig vooruitstrevendheid en hervorming te bespeuren zal zijn en veel meer verdeeldheid en breuk.

Leiders met groot hart gezocht

Het transformerend leiders type leek uit te sterven, maar het tij is aan het keren. Idealisme is terug van weggeweest. Leiders als Chaves, Morales en Lula geven hoop aan miljoenen mensen die nog geloven in de idealen van een betere samenleving. Deze miljoenen mensen koesteren hun leiders en staan achter hun eerlijke agenda. Leiders die moraliteit bezitten en hun idealen durven uit te dragen door het goede voorbeeld te geven. Suriname heeft dit soort transformerende leiders ook hard nodig, op alle mogelijke gebieden. Leiders die Surinamers kunnen laten zien wat liefde betekent voor land en medemens. Leiders met hun hart op de juiste plek! Ik beweer dat ze er zijn en we zullen ze gauw zien!

drs. Ashwin Ramcharan

Voor reacties: asramcharan@gmail.com

Illustratie: Team Nickerie.Net Graphics Unit

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2007. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics