Nickerie.Net, zaterdag 26 mei 2007
Paramaribo - De Luchtvaartdienst werkt aan een plan om de binnenlandse vliegoperaties te transformeren naar lijndienstoperaties. Tot nu toe vinden op enkele bestemmingen na overwegend chartervluchten plaats. De overheid onderhandelt nu met lokale luchtvaartmaatschappijen om het plan, dat eind juli in concept af moet zijn, gestalte te geven. Blue Wing en Gum Air zijn de grootste lokale luchtvaartmaatschappijen die het binnenland aandoen, Passagiers die regelmatig naar het binnenland vliegen juichen de plannen toe.
Martha bezoekt geregeld familie op Godo-olo en vindt de reis duur. “We willen graag goedkopere tarieven waardoor we vaker bezoeken aan onze families kunnen brengen”, zegt ze. Naast het regulier bedrag moet ook voor elk gewicht boven de 100 kg drie Surinaamse dollar extra per kilo worden betaalt. “En dat is niet makkelijk op te brengen. Je doet het omdat je graag je geboortedorp wil bezoeken. Ze vindt bijval van Marcel -een goudzoeker- die in Paramaribo woont, maar voor werk veel naar het binnenland afreist. “Als de regering de zaak anders wil gaan aanpakken om de burgers te helpen hebben ze mijn zegen”, reageert hij als hem om zijn mening over het overheidsvoornemen wordt gevraagd”.
Het aantal vliegbewegingen is in vijf jaren meer dan verdubbeld. Was dit in 2005 nog achtduizend, eind 2006 zijn meer dan zestienduizend vliegbewegingen geregistreerd. Volgens Mohammed Saboerali, hoofd Luchtvaartterreinen liggen de toename van het aantal toeristen en de goudwinningsactiviteiten in het binnenland hieraan ten grondslag.
In het verleden onderhield de SLM geregelde lijndiensten naar het binnenland, maar door grote verliezen is deze tak van het bedrijf afgestoten. “Betere kwaliteit, veiligheid en redelijke tarieven liggen ten grondslag aan dit voornemen. Daarnaast is er steeds meer vraag naar gestructureerde vliegoperaties naar dichtbevolkte gebieden in het achterland”, verduidelijkt John Veira, hoofd Luchtvaartdienst. Een ander belangrijk punt is de onzekerheid die weggenomen moet worden bij passagiers. “Het komt nog voor dat passagiers wel hun bestemming konden bereiken, maar niet wisten wanneer ze terug konden. Wij willen nu naar een systeem waarbij passagiers weten naar welke bestemming zij vliegen, op welk tijdstip tegen welke prijs, in plaatst van een vliegtuig te moeten charteren”, legt Veira uit. Het (economisch) belang van de maatschappijen wordt niet uit het oog verloren en mogen zij daarom hun chartervluchten blijven uitvoeren. De tarieven op de verschillende routes worden tot nu toe door de maatschappijen zelf bepaald. Hoewel de overheid vrije marktwerking nastreeft, wil zij toch een mechanisme instellen aan de hand waarvan toetsing kan plaatsvinden.
Zowel Blue Wing als Gum Air staan positief tegenover het
plan. Wel hebben ze enkele kanttekeningen. “De overheid heeft geen enkele
faciliteit voor de luchtvaart in het binnenland als gelet wordt op het
operationele gedeelte”, vindt Amichand Jhauw, directeur van Blue Wing. Met name
de condities van veel vliegvelden is in de regentijd slecht. Hij klaagt ook over
de belasting die wordt geheven op vliegtuigbrandstof voor binnenlandse vluchten
terwijl dat voor internationale niet hoeft. “De overheid moet eerst beginnen
zaken goed te regelen, voordat ze wil overgaan tot regulering van de
binnenlandse operatie”.
Dean Gummels van Gum Air operations zet vooral vraagtekens bij de mogelijke
nieuwe opbouw van de tarieven. “Ik weet niet of de overheid tarieven voor
particulieren kan gaan bepalen”. Hij onderkent echter de vraag om meer
lijndiensten op te zetten. Volgens hem is een optie dat de overheid op een
bepaalde dag een vlucht wil charteren en dat zij de opbrengsten uit de
ticketverkoop int. Maar wat het uiteindelijk plan wordt is nog niet helder. “Wij
staan wel open voor een voorstel”, zegt Gummels.
Het gemiddeld tarief afhankelijk van de bestemming is bij Blue Wing tussen 70 en 400 SRD per enkele reis. Bij Gum Air is dat -naar enkele vaste bestemmingen- tussen 200 en 350 SRD. Chartervluchten variëren aan de hand van het vliegtuigtype tussen 200 en 3000 US dollar per enkele reis. “Met de regulering willen wij echter inspelen op de toegenomen bewegingen van burgers op het Surinaams grondgebied”, verklaart Veira. Het nieuws over het overheidsplan klinkt als muziek in de oren van frequente vliegers.
Bron/Copyright: |
|
Nickerie.Net / de Ware Tijd |
,25-05-2007 |
|
E-mail: info@nickerie.net
Copyright © 2007. All rights reserved.
Designed by Galactica's Graphics