Nickerie.Net, woensdag 26 september 2007

Uitspraak tribunaal sluit Tigrigeschil uit

PARAMARIBO - Na de uitspraak van het VN-Zeerechttribunaal over het maritieme geschil tussen Suriname en Guyana is enorme verwarring ontstaan in de samenleving over de positie van het door Guyana bezette Tigrigebied. Reeds jaren wordt dit gebied bezet gehouden en ontplooit Guyana er economische activiteiten. Geoloog Eddy Monsels vindt dat wij Guyana moeten aanbrengen, zodat er een punt gezet kan worden achter dit dispuut.

Het maritieme grensgeschil had niets van doen met het geschil over de landgrens tussen Suriname en Guyana. Daardoor heeft de beslissing van het tribunaal geen gevolgen voor Tigri. Het tribunaal heeft nadrukkelijk overwogen dat zijn uitspraken geen consequenties hebben voor enig geschil over de landgrens dat tussen partijen mocht bestaan.Tijdens zijn persconferentie gaf president Ronald Venetiaan aan dat het tribunaal Suriname’s soevereiniteit over de gehele Corantijnrivier en haar monding, ingevolge de overeenkomst tussen de gouverneurs van 1799, nadrukkelijk bevestigt.

Door de uitspraak van het tribunaal zou Suriname eveneens een grenslijn gewonnen hebben die binnen de historische grenzen van de territoriale zee langs een lijn van 10 graden inloopt en daarmede de controle op de scheepvaart naar en uit de Corantijnrivier. Deze bewering wordt echter vanuit Guyanese zijde ontkracht en als vals bestempeld. Guyana beroept zich op het feit dat het Internationaal Arbitragetribunaal jurisdictie ontbreekt om een uitspraak te doen over de landgrens. Het proces was gericht op het gebied vanaf de monding van de rivier. Het tribunaal heeft dus niet de bevoegdheid om te bepalen aan wie de Corantijnrivier toebehoort.

Suriname beschouwt de linkeroever van de Corantijn als grens, terwijl Guyana het midden van de rivier als grens beschouwt. Over de grens tussen de beide gebieden was al lange tijd onenigheid. Aan de westoever van de Corantijnmonding bevond zich in de koloniale tijd een Surinaamse post, zodat het hele gebied, inclusief de Corantijn als Surinaams moest worden beschouwd. De gouverneur van Berbice, Van Imbyze van Batenburg, meende echter in 1794 dat de toestemming die Karel II van Engeland indertijd had gegeven niet verder ging dan 1 Engelse mijl westelijk van de Coppenamerivier. In 1799 kwam de gouverneur van Berbice (Van Batenburg), en de gouverneur van Suriname (De Friderici), een onderhandse regeling van de grens overeen. De westoever van de Corantijn tot aan Duivelskreek kwam onder bestuur van Berbice; de grens werd de laagwaterlijn aan de westoever van de Corantijn. Deze overeenkomst werd op 20 januari 1800 te Nieuw Amsterdam (Berbice) gepubliceerd, en vormt de basis van de 20e eeuwse Nederlandse - en later Surinaamse claim dat de grens tussen Suriname en Guyana op de westoever van de Corantijnrivier ligt. (Bron: Wikipedia)

Internationaal wordt nog steeds gewerkt met een oude kaart van Suriname, waarop het Tigrigebied ontbreekt. Suriname heeft van regeringswege nooit protest hiertegen aangetekend. De kans is volgens Monsels groot dat internationaal kan worden aangenomen dat zulks de juiste weergave is. De tijd is daarom aangebroken dat Suriname Guyana voorbrengt. Hij is ervan overtuigd dat als de grens opnieuw wordt gemeten deze, vanwege geografische overwegingen, zeker 99% in het nadeel van Guyana zal vallen. Het land kan geografisch geenszins aangeven dat het Tigrigebied hem toekomt.

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics