Nickerie.Net, vrijdag 04 januari 2008

Tweepartijenstelsel gewenst in Suriname?

Paramaribo -  Vóór de afsluiting van het jaar 2007 werden wij in de media getrakteerd op een nieuw gegeven. De oppositie gaat zich massaal bundelen als een stevig blok tegen de regering. NDP, VVV, KTPI en andere partijen worden genoemd. Wat is nieuw? Wat wel misselijk maakt, is dat men een tweepartijenstelsel ziet voor oplossing van Suriname’s ontwikkelingsvraagstukken: Front Plus en NDP Plus. Vinden wij een tweepartijenstelsel een acceptabel alternatief voor ons huidig meerpartijenstelsel gelet op onze omstandigheden? Met twee partijen zijn de vergaderingen in DNA veel korter, het kan kostenbesparend werken met een stuk minder en als de partijen wat het aantal zetels betreft in aantal niet te groot zijn, dan leert onze bevolking de politici ook beter kennen.

 Te veel partijen scheppen onduidelijkheid. Door een scala van partijen kunnen er geen coalities meer worden gevormd, waardoor kiezers niet weten waar ze aan toe zijn. Dat leidt tot onvrede en bij ons tot zelfs chantage, want je moet zelfs personen met een strafblad accommoderen. Maar, er zijn vele nadelen lettend op de situatie in Suriname. Alsof een tweepartijenstelsel Suriname politieke en economische stabiliteit gaat leveren. Dit is een diepe onderschatting van het politiek potentieel van Suriname. Velen hebben het gevoel dat in Suriname de verdeeldheid groot is: meer dan 34 geregistreerde politieke partijen. Dat er zoveel politieke partijen zijn, heeft zo zijn verschillende oorzaken: etniciteit, kloof tussen kiezer en gekozene, patronage en rancune politiekvoering, een kiesstelsel dat discrimineert en niet deugt, etc.. Kennelijk wil men daaraan iets doen.

Het tij is niet meer te keren, juist vanwege het ontbreken van idealisme, en daadkracht bij de politiek, die al jaren niet meer de signalen uit de samenleving wil en kan opvangen en een eigen wereld heeft geschapen. Dit maakt burgers onzeker, daar de gouden beloftes die voorgespiegeld worden tijdens verkiezingen, na het verwerven van politieke macht verdwijnen. Veel of weinig partijen zeggen op zich niets. Wel dreigt onze democratie in zwaar weer terecht te komen. De kiezer wil juist een alternatief dat dieven van boeven onderscheidt. Daarom zijn meerdere alternatieven goed voor Suriname tot er sprake is van politieke en economische stabiliteit. Let wel stabiliteit in een land is meer dan monetaire stabiliteit.

 Onder de huidige omstandigheden zien wij geen nieuwe gezichten die zich aandienen aan het politieke front als wij letten op wie zich allemaal niet klaarmaken om weer politieke macht te gaan gebruiken voor politiek gewin. Wij hebben juist bevlogen jonge politici nodig die inhoudelijk worden gedreven uit passie en idealisme en niet gedreven vanuit stelen, verrijken en politieke patronage. De diversiteit aan partijen en stromingen is altijd een essentieel kenmerk geweest van de Surinaamse politieke cultuur. Verhoging van de kiesdrempel - zoals sommigen hebben bepleit - lijkt aantrekkelijk, maar zou een verschraling betekenen van deze kenmerkende diversiteit. Een tweepartijenstelsel naar Angelsaksisch model is nu niet echt het voorbeeld van een 'volwassen' democratie.

 Onze samenleving is er bovendien helemaal niet klaar voor. De kracht van de democratie zit hem juist in de dynamiek en niet in het vasthouden aan regenteske (NDP Plus)opvattingen. Als wij luisteren naar de heren en dames die zich klaarmaken voor de strijd en hun rugbagage tussen twee partijen vraag je je af of er sprake is van democratie in Suriname. Het wordt dan een schijndemocratie: naar de wensen van het volk wordt amper geluisterd. Alleen in de verkiezingstijd lijkt het op dat men dingen wil veranderen, maar eenmaal op het regeringspluche is men de gouden bergen altijd erg rap vergeten en begint het plukken en graaien.

 Tijdelijke maatregelen zijn niet tijdelijk maar permanent en het enige waar de regering naar kijkt is, hoeveel geld kunnen we uit de zakken van de bevolking plukken en welke mooie woorden zullen we nu weer eens gebruiken om te pogen nog meer geld uit de zakken te kloppen. We moeten goed nadenken over de volgende regering. De VHP valt uit elkaar, de NPS kan maar moeilijk het hoofd boven water houden met de hete adem van de A Combinatie en PL in haar nek. Nog even en een coalitie tussen VHP, NPS en NDP is niet eens meer mogelijk. Maar je moet ook niet denken aan zo’n regering. Dat zou krankzinnig zijn, het einde van de politiek. Nu dienen met name de grote partijen als de VHP en de NPS weer echte volkspartijen te worden, die niet alleen achter de huisbezittende middenklasse aanzitten, maar juist de verwaarloosde groepen weer voor zich dienen te winnen.

 Een coalitie tussen de nieuwkomers klinkt evenmin als muziek in de oren. De kans dat een middenblok met UPS, NS, Palu, Doe, PSV en eventueel andere partijen er inderdaad bij een volgende verkiezingen met de winst vandoor gaan, achten wij zeer realistisch. Dan kun je wel onmogelijke coalities krijgen, regeringen van Front Plus en het middenblok, of NDP Plus en het middenblok, terwijl die absoluut geen coalitiepartners zijn. Als je niet meer in staat bent coalities te formeren op inhoudelijke programmatische punten, dan blaas je de democratie in je eigen land op. Neen, Suriname zit niet te wachten op een 2-partijenstelsel á la Engeland en de VS, waarbij iedereen vervalt in extreem links (NF Plus) of rechts (NDP Plus). Waarop Suriname juist zit te wachten gelet op haar realiteit is een "echte" middenpartij die het goede uit zowel links als rechts weet te verenigen in een denkbeeld. Dan houd je die one issue-partijen en gelegenheidspartijen in Suriname buiten de deur. Maar, dit vraagt om stuurmankunst van de nieuwe progressieve politieke leiders van het middenblok.

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics