Nickerie.Net, vrijdag 05 september 2008

Opinie:

Back stabbing in het Mammoetblok - Puzzel lijkt nu al uit elkaar te vallen

Bosje heeft zijn eerste dolksteek van de NDP-afdeling Nickerie in de rug te verwerken gekregen. Bosje kan volgens het NDP-lid Doekhie uit Nickerie geen president van Suriname meer worden. En als het aan de NDP’ers in Nickerie ligt kan Wijdenbosch zijn ambities voor het hoogste ambt van de Republiek Suriname gerust voorgoed opbergen. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat zulks de mening is van een afdeling van de NDP en niet van de leiding van de partij. Maar wie de relatie tussen Doekhie en de voorzitter van de NDP Desi Bouterse kent kan gelijk concluderen dat Bosje een indirecte boodschap heeft gekregen.

Binnen de Surinaamse politiek hoef je iemand niet onder vier ogen te vertellen dat zijn kansen binnen het Mammoetblok om wederom president van het land te worden nihil zijn. Naar de mening van Keerpunt heeft Bosje gewoon een heel duidelijke boodschap gekregen en wel via de afdeling Nickerie van de NDP. Ook moet Bosje weten dat de visie van een Doekhie niet zomaar uit de lucht komt vallen. Ook weegt het gewicht van de zetels in Nickerie behoorlijk zwaar bij elke verkiezingsronde en kan men onmogelijk hetgeen Doekhie gesteld heeft als niet-relevant weg wuiven. Het is overigens publiek geheim dat er slechts weinigen in de NDP zijn die Bosje en zijn DNP 2000 volgelingen echt lusten. Veel NDP’ers zien de kliek van Bosje als een club verraders die de NDP begin 2000 verlieten en de organisatie toen schade hebben berokkend. Hoe je het draait of keert, er gingen NDP-stemmen verloren. De mensen die zich bij DNP 2000 aansloten stemden natuurlijk op hun nieuwe leiders, Bosje en Alibaba.

Binnen DNP 2000 en in de NDP zijn er mensen die het gewoon niet kunnen verwerken dat de leiders zonder ruggespraak met de achterban besloten hebben de partijen te fuseren alsof er nooit een conflict of ruzie is geweest. Er is een heel duidelijke splitsing in begin 2000 geweest en die poets je volgens aanhangers van beide partijen niet zomaar weg door middel van het ondertekenen van een protocol. Niet de belangen van de achterban worden beoogd maar de bescherming van de belangen van een aantal partijbonzen en dat heeft zowel de aanhang van de NDP als die van DNP 2000 heel goed in de gaten.

De verwensingen vanuit het DNP 2000 kamp naar de NDP bij de verkiezingen van 2000 en 2005 is men in kringen van de NDP helemaal niet vergeten. Ook weet men precies waar een Bosje voor staat en welke handelingen hij gepleegd heeft tijdens zijn presidentschap. Aanhangers weten ook hoeveel zetels de partij kan verwerven en wat DNP eigenlijk wel waard is aan verkiezingswinst. De uitslagen van de verkiezingen van 2000 en 2005 hebben duidelijk aangetoond dat DNP 2000 in vergelijking met de NDP een heel kleine partij is die wel wat gewicht in de schaal legt maar in haar eentje niet in staat is een solide bijdrage te leveren waardoor er ongestoord en met ruime meerderheid kan worden geregeerd. Small and not impressive, dat is DNP 2000 en de kans is zelfs niet gering dat bij de volgende verkiezingen aanhangers van DNP 2000 gewoon niet gaan stemmen of op een andere politieke entiteit hun stem uitbrengen omdat ze het zwalken van Bosje en Alibaba gewoon niet kunnen verdragen laatstaan begrijpen.

Politieke slijmers zijn het binnen DNP 2000 die denken door zich in te likken bij de NDP zij wederom in de regering zullen komen. DNP 2000 weet gewoon dat zonder koppeling bij een machtigere politieke entiteit ze nimmer enige politieke rol van betekenis meer in dit land zal kunnen spelen. DNP 2000 van meneer Bosje en Alibaba moet ook weten dat bij een politieke samenwerking de partij met de meeste zetels de hoogste toon aan kan slaan. Andere partijen kunnen dan misschien wat politieke chantagemodellen inbouwen maar komen echt niet aan het voordragen van een presidentskandidaat toe. Bosje kan het dan ook in elk opzicht vergeten. Weglopen en dan met hangende pootjes terugkomen maakt absoluut geen indruk op het electoraat. Je zou er eerder kotsmisselijk van worden. Eerst met veel bravoure weglopen en dan terug willen kruipen en daarbij nog pretenties etaleren. Je moet eigenlijk wel door de ratten gebeten zijn om zulks met droge ogen te willen doen.

Keerpunt heeft spijkerharde informatie dat men zowel binnen de NDP als bij DNP 2000 niet begrijpt dat men een dergelijke bundeling heeft willen aangaan met zoveel verdeelde meningen. En die meningen zijn zo uiteenlopend dat het uitbreken van bigi feti niet uitgesloten is en wel voor de verkiezingen van 2010. In Nickerie is het backstabbing door Doekhie al begonnen en er zullen nog meer schoten voor de boeg vanuit het NDP kamp richting Bosje met zijn DNP komen. Je hebt geen moer te bieden en dan wil je nog voor een dubbeltje op de eerste rij staan. Zo gaf Bouta pistolen Paultje van de Kwatta toch ook zijn conge omdat hij voor de verkiezingen van 2005 een grote mond had en dan wel zonder noemenswaardige achterban. Te yu bigi I kan abi wan bigi bek , te yu pikin yu musu saka yu skafu safri en dat moeten al die kleine boys binnen het Surinaamse politieke spectrum snel begrijpen.

Ook in het Nieuw Front heb je een sujet dat zich als een mislijke bakru gedraagt en de zaak wenst te chanteren. Het electoraat moet hem in 2010 gewoon wegvegen gelijk een watervlek op het aanrecht. Bosje kisi na eerste baks vanuit Nickerie en moro e kon ete. Laat hij daar rekening mee houden. De man dient te weten dat hij een zwaar bevlekt blazoen heeft en wel uit de periode 1996-2000 en hij moet op basis van deze onuitwisbare smet begrijpen dat hij nooit meer op de zetel van staatshoofd kan plaatsnemen. Hij is een van de grootste rovers uit 1996-2000 en kan nooit meer in de buurt van de staatskas komen. Ook moet hij die crimineel Koetie die op de geitenrots zaken is gaan doen duidelijk maken dat het feest voorgoed afgelopen is.

Wij zijn absoluut geen NDP’ers en weten precies wat voor gespuis er nog in die partij huist. Echter is het zo dat wij ook weten dat er mensen in die partij zijn die een belangrijke bijdrage zouden willen leveren aan dit land en niet met bloed bevlekte en of dieftige vingers zitten. Die mensen zouden met hun bagage wel acceptabel zijn om mee te werken. Zolang er echter mensenrechtenschenders, drugsdealers, moordenaars en zware corruptelingen in die partij huizen is ze ook geen alternatief voor het Nieuw Front voor Democratie en Ontwikkeling.

Voor wat het mammoetblok betreft kunnen we slechts stellen dat de partijen van dit blok niets gemeen hebben en daarom ook niet bij elkaar zullen blijven, laatstaan samenwerken. We hebben gezien wat er voor ruzies zijn ontstaan niet lang nadat het NDP plus kabinet in 1996 aantrad. Binnen de kortste keren werd Motilall ‘’Atta’’ Mungra eruit gekegeld omdat hij bepaalde zaken niet kon of wenste te realiseren. Men bleef bij elkaar hangen omdat de belangen binnen de BVD financieel bekeken nog niet waren gerealiseerd. De plundertocht was nog niet volbracht. Er moest nog behoorlijk gestolen worden. Hoeveel er gestolen werd tussen 1996 en 2000 bleek pas goed na het vertrek van Goedschalk en de herintrede van André Telting op de Centrale Bank van Suriname. De zaak was macro-economisch weer helemaal ontregeld. En dan te bedenken dat hetzelfde dievenvolk weer de macht wenst te hebben na 2010.

God behoede Suriname en het Surinaamse volk ervoor dat we nog een keer door dit zeer diepe dal van doffe ellende moeten trekken.

Mammoet nu al op sterfbed

Wat zich in 2000 heeft afgespeeld, is zich aan het herhalen. Jules Wijdenbosch en Desi Bouterse hebben beiden weer hun oog laten vallen op het presidentschap van Suriname. In 2000 leidde dat tot een breuk binnen de NDP en ongetwijfeld zal thans de aangekondigde blokvorming weer leiden tot een scheuring. Ditmaal in het zogenaamde Mammoetblok.

Wij vermoeden, dat Wijdenbosch heeft laten doorschemeren, dat hij het ambt van president van de Republiek Suriname ambieert en in feite in de startblokken staat om de functie nogmaals te bekleden. Het moet toen tot Bouterse zijn doorgedrongen dat dat nimmer de bedoeling is geweest van de zogenaamde fusie tussen de Nationale Democratische Partij en het Democratisch Nationaal Platform 2000. Desi zag zich dus genoodzaakt om terstond in te grijpen en liet via Rashied Doekhie weten, dat nog bepaald moet worden wie de presidentskandidaat van de mammoetbeweging wordt, maar dat wel reeds onomstotelijk vaststaat, wie daar niet voor in aanmerking komt. In glasheldere taal liet Bouterse via Moms weten, dat Wijdenbosch absoluut niet tot de eerste groep behoort. Grappig was het hoe Charles Pahlad zich haastte om te verklaren, dat Rashied Doekhie voor zichzelf had gesproken, maar dat de partij nog geen standpunt had in genomen. Alsof dat niet voldoende was kwamen Clary Linger en Kenneth er direct achterna om te verduidelijken, dat Moms in geen geval de positie van de NDP had bekendgemaakt, maar op persoonlijke titel had gebabbeld. Drie mensen, die hoegenaamd niet eens een gram gewicht leggen in de NDP-schaal. Pahlad, Linger en Moenne moeten worden gerekend tot de vedergewichten binnen de partij.

Moenne kan zelfs niet eens NDP-er worden genoemd. Een ordinaire opportunist, die in paniek raakte toen nearbanker Roep ten onder ging en nagenoeg al zijn geld kwijt was. Uit wanhoop richtte hij een politieke partij op, in de hoop dat alle anderen, die door Roep waren benadeeld, zich achter hem zouden scharen. Uiteindelijk bleken hij, zijn vrouw en nog een paar wederzijdse familieleden, de enige leden van de partij te zijn. Echter, als Moms heeft gesproken, is een gezaghebbende stem binnen de organisatie, aan het woord geweest, Doekhie praat namens de voorzitter. Of denkt men werkelijk, dat het hem of welke andere NDP-er in Nickerie kan schelen, wie namens de combinatie kandidaat wordt gesteld voor het presidentschap? Zolang de verkiezing uiteindelijk niet gewonnen wordt door de kandidaat van de tegenpartij, is er geen vuiltje aan de lucht. Doekhie moet worden gezien als een woordvoerder van Bouterse. En Linger, Moenne en Pahlad weten net als alle anderen, die zich NDP-er noemen, dat wat Bouterse zegt, het standpunt van de partij is. Dus vertellen wij aan Linger, Moenne en Pahlad, dat de partij van oordeel is, dat er nog moet worden bepaald wie namens het Mammoetblok presidentskandidaat wordt, maar dat reeds vaststaat wie daar niet voor in aanmerking komen. En dat Jules Albert Wijdenbosch tot die laatste groep behoort.

Wij zijn overigens van oordeel, dat een ieder die ervoor pleit, dat Jules Wijdenbosch ooit weer president van Suriname wordt, moet worden beschouwd als een vijand van Suriname en het Surinaamse volk. Want de ellende, die deze man over dit land heeft gestort tussen 1996 en 2000, is nauwelijks te beschrijven.. De mensen, die zelfs durven te suggereren, dat de man ooit weer president van Suriname wordt, roepen in feite een vloek af over dit gezegende land.Want Venetiaan had het inderdaad beter kunnen doen. Maar wat die Wijdenbosch dit land heeft aangedaan, is nauwelijks te bevatten. Maar natuurlijk moet niet uit het oog verloren worden wat de hele bedoeling van dat mammoetgedoe is.

Men leeft in de veronderstelling, dat dat mammoetding bij de verkiezingen van 2010, een overwinning in de wacht kan slepen. De goedgezinde president, die dan inmiddels is aangetreden, moet dan Bouterse, Alibux en anderen, die intussen tot langdurige gevangenisstraffen zijn veroordeeld, gratie verlenen. Wijdenbosch gaat er natuurlijk van uit, dat hij ongehinderd zich een weg zal kunnen banen naar het presidentschap, omdat allen die hem tot last zouden kunnen dienen, op dat moment achter slot en grendel zitten. Natuurlijk heeft Wijdenbosch reeds lang in het achterhoofd, om zijn “vrienden” desnoods te laten rotten in cellen te Santo Boma. En als wij dat weten, weten Bouterse, Alibux en anderen het natuurlijk ook.

Onze verwachting is, dat dat hele mammoetgedoe ophoudt, nog vóór de oprichtingsfase is afgerond. Het is gewoon mislukt, nog voordat het goed uit de grond is gestampt. Eenvoudig, omdat wat niet bij elkaar past, niet bij elkaar kan blijven. Men moet gewoon nagaan wat in 2000 heeft geleid tot de splitsing binnen de NDP en zich afvragen wat zo is veranderd in de afgelopen jaren, waardoor men zich weer tot elkaar aangetrokken voelt. Absoluut niets fundamenteels. Sommigen hangt een langdurige gevangenisstraf boven het hoofd, sommigen waren niet langer in staat land en volk te beroven en weer anderen zagen hun drugsbusiness moeilijke tijden doormaken. Men had geen andere keus dan een poging te doen tot elkaar te komen en samen een vuist te maken.

Want laten we eerlijk wezen, Venetiaan had het veel beter kunnen doen. Maar, we zien het nog niet gebeuren, dat iemand naar hem toe stapt met de klacht, dat hij problemen ondervindt bij het importeren van cocaïne uit Columbia en de doorvoer naar de Verenigde Staten van Amerika en Europa. Daarvoor zou je je inderdaad van Ronald Venetiaan moeten ontdoen.

Bij het mammoetgebeuren komt de ontwikkeling van Suriname, gepaard gaande met welvaart voor het Surinaamse volk, absoluut niet aan de orde, ondanks allerlei geweldige verhalen, die men op podia staat te vertellen. Tussen 1980 en 1987 en opnieuw in 1991 hebben deze mensen het voor het zeggen gehad in Suriname, onder voor hen bijzonder gunstige omstandigheden. Men hoefde zich niet te houden aan regels, voorgeschreven door een grondwet of welke andere wet dan ook. Het resultaat was een ravage van jewelste. Dan hebben wij het nog niet eens gehad over de vele burgers, wier leven werd beëindigd, omdat men van oordeel was, dat die al te lang op aarde hadden rondgelopen.

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics