Nickerie.Net, vrijdag 21 augustus 2009

40 jaar na bezetting Tigri: Aanspraak Suriname brokkelt af

Ivan Cairo, 20/08/2009

Paramaribo - Veertig jaar na de militaire bezetting van het Tigrigebied door Guyana heeft Suriname formeel geen juridische stappen ondernomen om dat stuk grondgebied terug te krijgen. Op grond van het internationaal recht zou Paramaribo zijn aanspraken mogelijk al hebben verspeeld. Suriname kan echter nog altijd naar het Internationaal Gerechtshof om acties te ondernemen tegen Guyana, zegt de jurist Freddy Kruisland desgevraagd aan de Ware Tijd. Gisteren was het precies 40 jaar geleden dat Guyanese militairen het Tigrigebied binnenvielen en daar gestationeerde manschappen van de Defensie Politie (Defpol) verdreven. Hoewel Suriname bij de onafhankelijkheid in 1975 zijn landsgrenzen bij de Verenigde Naties deponeerde, worden deze internationaal nog steeds verminkt weergegeven.-.

Het betwistte Tigri-gebied (Nickerie.Net Graphics)

 Radjen Kisoensing, ex-secretaris van de Nationale Grenscommissie, constateert dat de regering tot nog toe geen stappen heeft ondernomen om het door Guyana betwist gebied weer in de boezem van de staat terug te brengen. Vanaf het recent debacle over het maritiem grensgeschil met het westerbuurland, is niets ondernomen. Suriname heeft zich door de jaren heen beperkt tot de initiële protesten in 1969 en af en toe een protestnota wanneer de Guyanese regering mijnbouw- of houtconcessies uitgaf in het gebied. Hij geeft aan, dat Suriname bij de onafhankelijkheid in 1975 zijn grenzen heeft gedeponeerd bij de Verenigde Naties, wat een zekere mate van internationale erkenning zou inhouden. Kisoensing vreest echter dat volgens internationale spelregels Suriname zijn aanspraken dreigt te verliezen.

Hoe langer gewacht wordt, hoe moeilijker het zal worden, vooral wanneer natuurlijke rijkdommen in het gebied zoals aardolie of andere mineralen ontdekt zouden worden, waarschuwt Kisoensing. Hij is van oordeel dat de regering ten spoedigste deskundigen aan het werk moet zetten om een beleid te helpen uitstippelen hoe de verschillende grenskwesties aan te pakken.

In de Tigrikwestie zou eventueel de ‘Doctrine van Estoppel’ kunnen opspelen, zegt Kruisland. “Je kan je dan niet meer beroepen op het recht dat je had, als je gedurende zoveel jaren dat gebied bezet hebt laten houden”, stelt de jurist. Vanaf 1969 oefent Guyana het “feitelijk gezag” uit, wat omgezet zou kunnen worden in “rechtsgezag”. Overigens is het aanspannen van internationale rechtsprocessen inzake grenskwesties niet aan termijnen verbonden, weet de jurist. Het hangt allemaal af van de feitelijke en politieke verhoudingen.

Kruisland heeft zo zijn twijfels of de gang naar het Internationaal Gerechtshof voor Suriname wel positief zou kunnen uitvallen. “Ik denk dat we de kans op succes niet erg groot moeten inschatten”. Suriname zou onder andere niet kunnen aanvoeren dat hij daar bijvoorbeeld economische belangen heeft of dat er zaken spelen die zijn nationale veiligheid aantasten.

Een militaire optie om het gebied te heroveren is helemaal uit den boze. Suriname zou met een militaire actie artikel 2 van het handvest van de Verenigde Naties schenden. Dit artikel geeft aan dat geen geweld mag worden toegepast om rechten te handhaven tenzij het zelfverdediging betreft. Een militaire ingreep zou alleen kunnen als daartoe een machtiging van de VN-Veiligheidsraad zou worden gegeven.

Of er vanuit de politiek initiatieven moeten worden ondernomen om de regering tot actie te doen overgaan, wil ex-vicepresident Jules Ajodhia vooralsnog niet aangeven. Hij zegt desgevraagd dat in verband met het maritiem geschil dat onlangs met Guyana speelde, de regering zijdelings heeft aangegeven hoe ze denkt over de andere grenskwesties, inclusief Tigri. Hij conformeert zich daarom aan het standpunt van de regering. Met de verkiezingen van 2010 in zicht, zouden politieke partijen oplossing van het Tigri-vraagstuk als een issue kunnen opvoeren. Ze zouden deze kwestie in hun verkiezingsprogramma kunnen opnemen, meent de politicus. Of de VHP dat zal doen laat hij in het midden.

Nu worden in de partij alle zaken die te maken hebben met het belang van het land aan de orde gesteld bij het bespreken van wat in het partij- of verkiezingsprogramma moet komen. “Je kan echter ook niet alles wat je wil opnemen in zo een programma”, zegt Ajodhia. Het ligt aan een gemeenschappelijk besluit van de structuren, deskundigen en bestuur van de partij, wat uiteindelijk in het programma wordt opgenomen. De grensissues sluit de VHP-ondervoorzitter niet uit.-.

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics