Nickerie.Net, donderdag 12 augustus 2010

Afwezigheid Chávez 'zegen' voor Suriname

Staatshoofden ontbreken vandaag bij de beëdiging van Desi Bouterse tot president van Suriname. De voormalige dictator werd op democratische wijze gekozen tot leider van het kleine land aan de noordoostkust van Zuid-Amerika, een voormalige kolonie van Nederland. Bouterse zal er de komende jaren hard aan moeten gaan trekken om Suriname, met zijn half miljoen inwoners, van een ontwikkelingsland met potentie op te bouwen tot een volwassen land waar je echt niet omheen kunt. Het valt niet te ontkennen dat de hoop van veel Surinamers op verandering gevestigd is op de man die in Nederland is veroordeeld voor drugshandel met Zuid-Amerika.

Hugo Chaves

Teleurstelling

Op het allerlaatste moment liet de links-populistische president Hugo Chávez van Venezuela weten dat hij vandaag niet voor de feestelijkheden naar Paramaribo kan komen. Hij is druk met vrede sluiten met Colombia. Tot grote teleurstelling van veel Surinamers, zij zagen in zijn beloofde komst een erkenning van hun land als serieus onderdeel van Latijns-Amerika.

Niet alleen Chávez ontbreekt tijdens de feestelijkheden. De post-koloniale zenuw in de Nederlands-Surinaamse relaties is na de overwinning van Bouterse weer geraakt. Zei de nieuwe Nederlandse ambassadeur Aart Jacobi een klein jaar geleden nog te hopen op een zakelijke en minder emotionele relatie tussen de beide landen, na de verkiezingen liet Nederland al snel weten dat Bouterse als president niet welkom is in Nederland.

Niet welkom

En daarmee was de toon gezet. Kort voor de inauguratie liet de toekomstige minister van Buitenlandse Zaken Winston Lackin weten dat de Nederlandse ambassadeur niet welkom is bij de beëdiging. ‘Als Nederland het respect niet kan opbrengen voor de wil van het Surinaamse volk, dan is de diplomatieke vertegenwoordiger wat ons betreft niet welkom,’ aldus Lackin. Nederland liet weten een uitnodiging te hebben ontvangen en dus te gaan. “Zolang de uitnodiging niet wordt ingetrokken, gaan we ervan uit dat we welkom zijn”, luidt het standpunt op de ambassade. Dat wordt diplomatiek koorddansen de komen de jaren tussen de twee landen, waarschuwde een oud-diplomaat.

Traumatisch

Voor wat betreft de verhouding met de rest van de wereld: Venezuela stuurt de minister van Buitenlandse Zaken, Cuba de onderminister, namens buurland Guyana komt de premier en Brazilië stuurt een Minister van Staat. Namens Frankrijk komt de ambassadeur. En ook de andere landen worden vertegenwoordigd door hun ambassades.

Zij zullen de hand schudden van de toenmalige sergeant Desi Bouterse, die op 25 februari 1980 samen met 15 andere militairen een staatsgreep pleegt. Na aanvankelijk enthousiasme bij de bevolking, neemt al snel de onvrede toe. Dat leidt uiteindelijk tot één van de meest traumatische gebeurtenissen in de Surinaamse geschiedenis: in de nacht van 8 op 9 december 1982 worden 15 vooraanstaande opposanten van het regime door de militairen doodgeschoten.

De ‘Decembermoorden’ brengen het land in een isolement. De roep om geld maakt van Suriname een doorvoerland van cocaïne, van Colombia naar Europa. Na de terugkeer van de democratie in 1987 richt Bouterse zijn Nationale Democratische Partij op. Hij wordt in 1998 bij verstek in Nederland veroordeeld wegens betrokkenheid bij deze drugshandel. In Suriname loopt sinds drie jaar het proces waarin Bouterse hoofdverdachte is van de Decembermoorden.

Man van het volk

Desondanks bereikt Desi Bouterse, ruim dertig jaar na zijn eerste greep naar de macht, het hoogste ambt: het presidentschap. En hoewel met name Nederland emotioneel op de verkiezing van Bouterse reageert, is de oud coup-pleger bij veel Surinamers populair. In tegenstelling tot zijn voorganger Ronald Venetiaan is hij een ‘man van het volk’. Zijn partij heeft een duidelijke visie op de ontwikkeling van het land. En ontwikkeling is dat wat bij de vorige regering ontbrak.

De hoop op verandering in het land is gevestigd op de regering van Desi Bouterse. En dat is tegelijkertijd het zwaard van Damocles dat Bouterse boven het hoofd hangt. Voor hem is het nu of nooit. Als hij de verwachtingen niet waar maakt is dat het politieke einde: van hemzelf en van zijn NDP. Bouterse lijkt zich dat te realiseren. Tot verbazing van vriend en vijand schoof hij drie vakmensen naar voren op de posten van het vicepresidentschap, de minister van financiën en de president van de Centrale Bank. ‘Het voordeel van de twijfel,’ is in de hoofdstad Paramaribo dezer dagen een veel gehoorde uitdrukking.

Hout, goud en bauxiet

Bouterse krijgt het zwaar. De potentie in Suriname is groot. Hout, goud en bauxiet zijn grondstoffen waar het land rijk van kan worden. En Bouterse wil inzetten op eigen productie. Daarvoor zijn buitenlandse investeerders nodig die behoefte hebben aan een stabiel klimaat.

Daarom zou het voor Suriname misschien wel eens goed kunnen zijn dat de Venezolaanse president Chávez belangrijkere zaken aan zijn hoofd te hebben. Zijn aanwezigheid als enige staatshoofd zou Suriname misschien teveel als een ‘Chavistenland’ hebben bestempeld, waar ‘kapitalistische’ investeringen niet veilig zijn.

N.Net note: Alhoewel de Venezolaanse ambassadeur officieel heeft medegedeeld dat Chávez niet komt, wordt er toch rekening mee gehouden dat dit wellicht een manoeuvre zou kunnen zijn om veiligheidsredenen en dat Chávez toch uit het niets zou kunnen opduiken.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics