Nickerie.Net, maandag 27 december 2010

Roofmoord op Hans Janssen ook aanslag op toerisme

Iwan Brave, 27/12/2010

Paramaribo - “Ik ben uitgeput. Ik heb het al duizend keer opnieuw beleefd.” Rianne Janssen ligt hevig geëmotioneerd, aangeslagen en uitgeteld in haar bed van het guesthouse. Na een half etmaal dreunt de brute en lafhartige roofmoord op haar man Hans Janssen (54) van zaterdagavond nog even hard door.

Ze vertelt moeizaam en met veel huilen. Bij elke zin herbeleeft ze het allemaal intens. Vanuit de Henck Arronstraat liepen ze de Jesserunstraat in. Daar aan het begin, waar het pikkedonker is, stond een auto langs de kant. Toen mevrouw Janssen er langs wilde, ging ineens het portier open en hield een van de twee daders een geweer met afgezaagde loop gericht op haar buik. “Het was legergroen”, vertelt ze over het wapen. “Blijf rustig”, riep de overvaller tot driemaal toe. Ze wilde direct haar buiktas afdoen, maar haar man riep meerdere malen achter elkaar: “Nee, Rianne niet doen.” Omdat hij dat riep en begon te worstelen met de overvallers, dacht ze dat het misschien een nepwapen was en rende ze richting guesthouse. Maar toen hoorde ze dat schot.

Politiemannen zijn met elkaar in overleg op zaterdagavond in de Jessurunstraat. Rechts op de grond ligt het levenloze lichaam van Hans Janssen.-dWTfoto / Anthony Janki .

“Ik keerde me om en zag mijn man op de grond met zijn rug tegen de muur. Daarna kwam de auto mijn kant opgereden. Ik dacht dat ze mij ook wilde hebben en ik ben toen in een hoekje gedoken en ze reden voorbij.” Ze hoopte zo dat haar man in zijn benen was geraakt, maar later bleek het dodelijk in zijn borststreek. De daders zijn ervandoor gegaan met zijn tas, waarin onder meer een peperdure camera, een I-pod, hun paspoorten, tickets en sleutels. De roofmoord is ook een aanslag op het toerisme.

“Mijn vakantiegevoel is afgelopen en ik vind de straat en Paramaribo ineens niet meer gewoon”, zegt een andere Nederlandse gast teneergeslagen. Hij lijkt de gevoelens van andere gasten te verwoorden. Volgens de uitbater van het gastenverblijf is het binnen een jaar tijd al de derde keer tot een dodelijke overval gekomen in die omgeving. Eerder de nachtwaker bij Naskip en aan de Tourtonnelaan werd in maart ook een vakantieganger doodgeschoten. “Daarnaast hebben we regelmatig één tot twee keer in de week iemand op ons terrein. We vragen ons af: Is het nog wel veilig hier in Suriname?” Zijn vrouw zegt: “Je leest en hoort van deze dingen en je denkt het is ver weg.

Maar nu het een gast van ons is, klapt het vreselijk bij je in. De feestdagen zijn voor ons voorbij.” Het was omstreeks elf uur, toen ze al in bed lagen en het gegil van mevrouw Janssen hoorden. “Toen we open deden, hoorden we: ‘Ze hebben Hans doodgeschoten.’ We hebben direct de ambulance gebeld.” De eigenaar is daarna onmiddellijk naar de donkere hoek gelopen, waar het slachtoffer hevig bloedend lag. “Het was zo’n sinister beeld; je zag zo’n hoopje liggen.” Over de ambulance zegt hij: “Het heeft erg lang geduurd. Wachtend op de ambulance zei de rechercheur dat hij nog een zwakke pols had.”

Het echtpaar Janssen komt uit Oosterwijk, in het zuiden van Nederland. “Hans heeft de hele wereld rondgereisd”, vertelt zijn Surinaamse buurvrouw Grace, die hem daarom had overgehaald ook eens naar Suriname te gaan. “Ik voel me schuldig.

Zo zit je met zijn vieren te eten en nu ben je met zijn drieën”, zegt ze nog altijd verdoofd. “Ik kan wel door de grond zakken. Ik voel allerlei soorten pijn en spijt. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Ze gaan nu alle Surinamers over één kam scheren, terwijl het die twee duivels zijn. Hans had over Suriname gezegd: ‘Ik heb nog nooit zo’n goede vakantie gehad. Alles is goed georganiseerd en Surinamers hebben humor.’ Hij is op de meest gevaarlijke plekken geweest. Maar dit had hij echt niet verwacht.”

Het echtpaar arriveerde op 6 december en werd al op de tweede dag bij de Palmentuin door een man met een staaf lastig gevallen, die geld wilde. Janssen werd met de staaf op zijn arm geslagen. “Even was hij van slag hierover maar langzamerhand was hij er weer bovenop gekomen”, vertelt Grace. Het slachtoffer was een begenadigde fotograaf. “Zijn camera en die lens waren zijn lust en leven”, vertelt ze. Haar echtgenoot Ad vult aan: “Hij heeft glossy boeken van eigen foto’s van landen, die zo in de National Geographic konden.”

De terugvlucht van echtpaar Jansen staat geboekt op donderdag. Grace en Ad, die pas de 22ste zijn gearriveerd zouden een maand blijven maar keren ook terug. In haar verdriet zegt weduwe Janssen toch nog: “Alleen maar lieven mensen in Suriname, jullie kunnen er niets aan doen.” Via de krant verzoekt ze uitdrukkelijk aan de daders of ze memorycards van de camera op een of andere manier aan de politie willen doen komen. “Ik wil die foto’s als de laatste fijne herinneringen aan mijn man.” .-.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics