Nickerie.Net, woensdag 02 maart 2011

Onderscheiding coupplegers nationale schande

Zoals eerder vermeld, ben ik met buitenlandse vakantie en zou pas in de tweede week van maart beginnen met mijn artikelen. Maar toen ik via het nieuws hoorde dat de nog in leven zijnde coupplegers en de president de hoogste onderscheiding van de staat gekregen hebben, bloedde mijn hart. Ik kon het gewoon niet nalaten om vanuit mijn zoldertje dit artikel te schrijven.

Het is een unicum in de Surinaamse geschiedenis dat de coupplegers van 25 februari 1980 onderscheiden werden met de hoogste onderscheiding van het land. Nu weet ik niet precies of het gaat om ‘drager van de gouden ster van de revolutie’ of ‘drager van het Grootlint in de orde van de Gele Ster’. Maar om wat voor soort onderscheiding het ook gaat, feit is dat het volk dit ervaart als een pijnlijke zaak.

Een onderscheiding vanwege de staat is een symbolische erkenning voor persoonlijke bijzondere verdiensten voor de samenleving. Het kan in het beginsel aan iedere Surinamer worden toegekend als men zeer aansprekende prestaties heeft geleverd. Hiervoor dient een onderbouwd voorstel, met gegevens en referenties, te worden ingediend bij de desbetreffende instantie, en zal men nagaan of de genomineerde in kwestie in aanmerking komt.

Ik kan het nog steeds niet bevatten dat personen die bepaalde daden hebben gepleegd jegens de natie en daarbij de democratie weggeschoten hebben, de hoogste onderscheiding krijgen van de staat. Normen en waarden worden overboord gegooid, men gaat gewoon voorbij aan de gevoelens van de nabestaanden en de samenleving. Door het toekennen van de hoogste onderscheiding aan de coupplegers wordt Suriname zowel nationaal als internationaal te schande gezet.

Op welke wijze hebben de coupplegers zich verdienstelijk gemaakt voor de republiek Suriname, dat ze in aanmerking zijn gekomen voor de hoogste onderscheiding van het land? Inderdaad hebben de nog in levende zijnde coupplegers bijzondere prestaties geleverd, maar wel in negatieve zin door de Surinaamse samenleving vanaf 1980 t/m 1990 in een wurggreep te houden. Onderleiding van de coupplegers zijn tal van zaken gebeurd die niet door de beugel kunnen.

In plaats van dat de slachtoffers van 8 december 1982 en anderen postuum geëerd worden door de president, werden deze lieden geëerd. Laten we eens eerlijk wezen, de 15 slachtoffers van de 8 decembermoorden 1982 waren de echte helden van Suriname. Zij wilden immers Suriname bevrijden van de militaire dictatuur maar op een geweldloze manier, echter werden zij hierbij op gruwelijke wijze vermoord.

Eerst vereert de grote “vriend” zichzelf met de hoogste onderscheiding ‘drager van het Grootlint in de orde van de Gele Ster’ en een dag later worden zijn overige vrienden met de gele ster geëerd.

In navolging van de vicepresident, is de president ook bezig geweest een andere houding ten toon te spreiden, hij zei dat als de grondwet hem verplicht om naar het parlement te gaan, dan pas gaat hij naar de DNA, dat wil zeggen dat we te maken hebben met een schijndemocraat. Dat impliceert ook dat hij nooit naar de DNA hoeft te gaan, want de grondwet verplicht hem daartoe niet, en uit deze houding kan men de conclusie trekken dat hij een aversie heeft tegen de democratie. Het zijn de adviseurs die hem van verkeerde adviezen bedienen, ik denk niet dat de president tijd heeft om de grondwet te gaan bestuderen. En de opmerking van de president tegenover de heer Randjietsing, dat hij die dingen van hem niet wil aanhoren, het is zuiver een vorm van arrogantie.

Een zekere heer L.Getrouw schreef in een artikel op GFC, dat de president erg vredelievend is tegenover de heren Ch.Santokhokhi en R.Venetiaan. Heer L.Getrouw, gaat u even in de archieven van de dagbladen en nieuwssites opzoeken hoe geweldig uw president vredelievend was en is tegenover deze twee heren. In de toespraak van de president tijdens de herdenking van de zogenaamde revolutie kon men direct de contradictie bemerken, enerzijds roept hij het volk op om samen te werken en anderzijds desavoueert hij het parlement maar in het bijzonder de oppositie. Heeft president Desi Bouterse ooit gedacht aan de vele slachtoffers die zijn gevallen in de periode 1980-1990? Vanaf 1980 tot 1990 hadden de 16 coupplegers samen met nog een handjevol andere militairen en burgers Suriname in een wurggreep gehouden.

Als de president eventjes zijn spijt zou betuigen aan alle slachtoffers zou dat getuigen van respect jegens de nabestaanden en het volk. Juist door het geven van de hoogste onderscheiding aan de coupplegers heeft de president zich de woede op de hals gehaald van de nabestaanden en ook van velen uit de samenleving. Waarom hebben Paul Somohardjo en Ronny Brunswijk de hoogste onderscheiding niet ontvangen, zij beweren toch ook dat zij de bevrijders waren van de militaire dictatuur.

Tot slot doe ik een beroep op de president van de republiek Suriname om deze onderscheidingen terug te nemen en Suriname te behoeden voor schande, zowel nationaal als internationaal.

Naipal A.I.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics