Nickerie.Net, woensdag 02 maart 2011


Via de achteruitkijkspiegel : De mislukte Revo, die de Natie verscheurde
 

Allereerst met een zorgelijke blik via een venster kijkend naar de wereld dan zien we dat de zoon van kolonel/dictator Moammar Ghadaffi zijn totaal volk bedreigt namens zijn nu gehate vader dat hij, zijn vader en zijn corrupte kliek, het land niet zullen opgeven al zou veel bloedvergieten aan te pas komen. Nu zien we via tv- beelden hoe het Libische volk 40 jaren lang onderdrukt is geweest en hoe politieke tegenstanders op een vreselijke wijze zijn vermoord. Egypte laat zien dat de verdreven Mubarak zich met tientallen miljarden dollars heeft verrijkt. De onderdrukking van het eigen volk in de Arabische landen, het zaaien van angst en afrekenen met tegenstanders in deze landen door hun corrupte, rovende, moordende en snuivende heersers is wel ongelooflijk groot geweest. Natuurlijk herinneren we ons nog levendig de tv-beelden wat het getergde volk had gedaan met de dictator/generaal Ceausescu van Roemenie, en wat met de vele aanhangers, geheime agenten en dragers van de Roemeense dictatuur, de securitates, is gebeurd. Nu zullen vele landen eindelijk bevrijd worden van hun juk van valse heersers en hun harde criminele kliek. De vonk is al overgeslagen naar vele (Arabische) landen. Een heleboel personen houden de adem in, sommigen uit panische angst. Wij moeten leren uit wat de wereld ons nu weer en uitdrukkelijk laat zien. Of leren Surinamers niet snel? Per slot van rekening houden vooral onze politici ervan om cijfers van zovele andere zaken te vergelijken met die van andere landen, zolang het hen opportuun uitkomt.

Beste lezers, laten we nu ook de gelijkenissen serieus bekijken. Baas was eens ook geld gaan lenen in Libië, en zou US $ 200 miljoen krijgen van collega en vriend, Ghadaffi. Uiteindelijk mochten hij en Herrie niet eens kameeltje rijden. In Suriname hebben we indertijd ook een Revo-periode gehad. Die is abrupt gestopt omdat er gaandeweg van alle kanten negatieve signalen naar buiten kwamen o.a. over zwartgeld, onrechtmatige zelfverrijking, beloningen voor bijdragen aan de coup of aan de Revo, valutazwendel, corruptie, drugs en onnodig bloedvergieten. Bloed van onschuldige tegenstanders, of die van personen uit Moiwana waren of van de politie, of van de totaal onschuldige 8 decemberslachtoffers. Tienduizenden democratische, kritische burgers vluchtten het land uit, want alles wat tegen de Revo was, werd snel ondergebracht onder de noemer van contrarevolutionair en werd je bedreigd door de veldadjudanten. Je had even een andere of kritische mening en je werd als "destabiliserend" bestempeld.

Het blijkt dat heden ten dage de overgebleven leden van de Revo-kliek er nog net zo over denken. Ze zijn zo te zien vervuld van enorme haat en ze willen niet opgeven. Ook al heeft men plechtig en officieel beloofd dat men geen agressie zal gebruiken tegen het volk en zelfs spijt wil betuigen; de eerlijke wil is er ten enenmale niet. Gezichtsuitdrukkingen en uitspraken verraden immers al heel veel.

Fanatieke dragers van de sergeantencoup plaatsen de staatsgreep van 1980 nu al ruim een jaar in een Hollands perspectief, met de linkse Jan Pronk erbij. Holland wist toen blijkbaar niet dat de communistische beweging al klaarstond om toe te slaan om de sergeanten in te palmen en de feitelijke machthebbers te worden, verscholen achter de militairen. Ze maakten er uiteindelijk een puinhoop van. De NPK regeerde daarvoor tot februari '80 zonder Eddy Bruma, die het helemaal niet kon verkroppen dat hij buiten de boot lag. Ook hij hielp een klimaat creëren van haat door zijn kenmerkende ophitserij binnen het leger via zijn handlangers , niet zelden zelfs etnisch, zolang het hem te pas kwam. De PNR van Bruma had, zoals bekend ook een racistische ideologie, die verdeeldheid onder de bevolking zaaide. Dat herkennen we ook terug in de afgelopen 10 jaren in de oppositie van de NDP die constant het etnisch sentiment opstookte, om vaste voet aan de grond te krijgen. Het is hen aardig gelukt ook, mede dankzij de politieke arrogantie en regeerzwakte in Nw.Front. Opvallend is dat sommigen uit die tijd die toen zwaar beschermd werden door Venetiaan, nu zeer comfortabel zitten op de schoot van Baas, omwille van bezit en macht.

Het is bekend dat Baas heel dik beloont voor verraad; toen en nu ook weer. Verraad aanmoedigen en belonen verscheurt elke natie en ook gezinnen. Men doet het puur om de buit (gunsten of percelen) binnen te halen. Voor de geschiedenis is het ook goed dat men optekent wie de zogenaamde communisten waren die het Cuba-model in Suriname wilden. Deze konden ongehinderd in vrijheid werken onder Nw.Front-regeringen. De Volksmilitie hielp het systeem van de dictatuur toen het onschuldig volk op allerlei manieren te onderdrukken. Rechtschapen burgers werden gecriminaliseerd door volkscomités. Wie waren allemaal de ideologen in de volksmilitie? Hoevelen van hen hebben een dubbel of zelfs enig Hollands?

Anno 2011 is het weer de linkse kliek waarvan velen multimiljonair / kapitalist zijn geworden. Veelal zonder (hard) te werken. Het is deze kliek die de feitelijk dienst uitmaakt en politieke tegenstanders/ critici niet duldt. Zij schuwen ook niet om hun eigen draaiboeken te schrijven. Hopelijk dat gaandeweg het aan het jeugdig volk duidelijk zal worden dat Baas en zijn oude linkse compagnons van weleer, aangevuld met enkele jonge padvinders, het volk zwaar verdelen en tarten om aan de macht te kunnen blijven. Dit alles enkel en alleen om het eigen belang. Het zijn personen die verschrikkelijke veel haat in zich opgekropt hebben en eigenlijk niks van democratie moeten hebben. Ze kunnen bovendien net zo agressief worden als de Farc- of Mao-rebellen. Zoveel haat hebben zij in zich en ze noemen zich ook nog Christen ! Maar, bestaat de Revo-beweging nog? Waarom werd daarover met geen woord gerept in de 6 maanden voor de verkiezingen van 2010?

Mitchell V.Klaverweide

Bron / Copyright:

Nickerie.Net / Ingezonden DBS

25-02-2011

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Copyright © 2011. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics