Nickerie.Net, vrijdag 22 juli 2011
Een land in ontwikkeling, dat Suriname zeker is, dient veel meer aandacht te besteden aan zijn onderwijs en de volksgezondheid, dan aan andere niet relevante projecten. Neem nou de situatie binnen ons onderwijs die niet goed te noemen valt. Als we alleen maar kijken naar de faciliteiten, waarbinnen zoveel kinderen onderwijs dienen te genieten, dan moeten daar naar onze mening grote verbeteringen in teweeggebracht worden. We hebben daarbij te maken met overvolle klassen, omdat er niet voldoende lokalen zijn. We kunnen het hebben over slechte sanitaire voorzieningen op de verschillende scholen en dan moeten we zeker praten over het lesmateriaal, waarmede onze kinderen het moeten doen vanaf de lagere school tot het universitair niveau.
In de afgelopen week lazen we in een ochtendblad een stuk over de slechte staat, waarin schoolboeken verkeren en ook het gebrek aan nieuwe en bruikbare boeken. Zielig is het om te moeten constateren, dat onze kinderen moeten leren uit boeken, die al decennia oud zijn en van ellende uit elkaar vallen. Kinderen, die boeken moeten kopiėren om toch nog wat te kunnen leren is een doodgewone zaak geworden in dit land. Moeders, die Mulo-onderwijs hebben genoten moeten tot hun schrik constateren, dat hun dochter, thans ook op de Mulo, uit dezelfde boeken les krijgt als toen zij op het Meer Uitgebreid Lager Onderwijs zaten. De boeken zien er vijftien jaar later wel aanmerkelijk slechter uit en bladzijden ontbreken.
En zo wordt er al decennialang niet voldoende geld uitgetrokken om het onderwijs in dit land te optimaliseren. Kopiėren van noodzakelijk lesmateriaal kost handen vol geld en dat is nou precies wat zoveel ouders momenteel niet hebben. Het is dan ook niet vreemd, dat bepaalde leerlingen op een gegeven moment binnen het onderwijsproces afhaken, omdat het allemaal onbetaalbaar voor de ouders wordt. Een land in ontwikkeling behoort er, naar onze mening, alles aan te doen om zijn kinderen goed op te leiden en moet daarom veel meer geld vrijmaken voor gedegen onderwijs. Als je geen goed opgeleid kader hebt kan je je ontwikkeling heus wel vergeten. En dat is iets, wat men zich in beleidskringen niet goed realiseert. Surinaamse politieke leiders willen dat duidelijk niet inzien gelet op de prioriteiten, die ze steeds weer stellen. Bij dit kabinet zien we, dat men meer aandacht heeft voor megaprojecten, waaronder de bouw van bruggen en vierbaanswegen. Zaken om `nyan mee te maken en te kunnen pronken na vertek uit het machtscentrum. Men vergeet echter dat een volk, dat niet kan terugvallen op een goede gezondheidssector en educatie, niet naar behoren zal kunnen presteren. Als men landen als Cuba als voorbeeld wenst te nemen, dan moet men goed gaan kijken wat men daar met het onderwijs en de volksgezondheid voor het Cubaanse volk heeft bereikt. Vanaf het begin van de Cubaanse revolutie heeft Cuba grote prioriteiten gesteld voor het onderwijs en de volksgezondheid. Hier denken een paar populisten aan het opvijzelen van hun gehavend imago door het bouwen van bruggen en aanleggen van wegen.
Bron(nen) / Copyright: | |
Nickerie.Net/De West |
21-07-2011 |
|
Email: info@nickerie.net
Copyright © 2011. All rights reserved.
Designed by Galactica's Graphics