Nickerie.Net, donderdag 22 maart 2012

“Moiwana no wani yere neks fu amnestie”

,,Den sma fu Moiwana no wani yere neks fu amnestie.” Zo reageert André Ajentoena, voorzitter van de Stichting Moiwana, vanmorgen vanuit Frans-Guyana op het nieuws, dat coalitieparlementariërs een initiatiefwet hebben ingediend bij De Nationale Assemblee (DNA). De wet heeft tot doel af te zien van eventuele strafrechtelijke vervolging voor de verantwoordelijken van strafbare feiten uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, waaronder de Moiwanaslachting van 29 november 1986. Ajentoena waarschuwt, dat wat het parlement ook mag beslissen: ,,Den man mus sorgu dat den no bruya a tori fu Moiwana. Er moet vervolging komen. Als ze hun amnestiedingen doen, laten ze dat deel van Moiwana dan ergens tussen haakjes zetten, zodat ze ons rechtsgevoel niet schaden,” gaat hij verder.

,,Ik heb het nieuws vanmorgen gehoord. Ik heb ook parlementariër Misiekaba gehoord met zijn uitleg. Maar we moeten niet vergeten, dat het mensenrechtenhof van de Organisatie van Amerikaanse Staten een belangrijke uitspraak heeft gedaan, en dat Suriname gehouden is die uit te voeren. Eén van de belangrijke onderdelen in het vonnis van het tribunaal is, dat de Staat Suriname de schuldigen van de moorden strafrechtelijk moet vervolgen. Nu heeft het land al een deel van het vonnis goedgekeurd. Ik denk dat Suriname geen keus heeft dan voort te gaan en het vonnis van het tribunaal uit te voeren, en dus ook de moordenaars van die mensen van mij voor de rechter te brengen. We maken ons ook zorgen om de nabestaanden van de slachtoffers van de decembermoorden.” Ajentoena’s boodschap aan parlementariër André Misiekaba (MC/ NDP), één van de indieners van de initiatiefwet:  ,,Wees opgepast wanneer je iemand verdedigt,  vooral als die persoon bloedschuld draagt. Laat hem goed nagaan waarmee hij bezig is en de mensen, die hij in bescherming neemt. Ik weet niet waarom ze juist in deze periode hiermee komen.”

Ajentoena overleefde het bloedbad als kleine jongen toen op de zwarte novemberdag een eenheid van het Nationaal Leger het dorp Moiwana in Oost-Suriname bestormde en ruim 50 dorpelingen doodschoot. De meeste slachtoffers waren bejaarde mannen, kinderen en vrouwen, onder wie enkele zwangeren. Als tiener wierp Ajentoena zich op als vertegenwoordiger van de nabestaanden en bewoog hemel en aarde met zijn stichting voor gerechtigheid, maar kreeg in Suriname geen genoegdoening. Zo belandden de nabestaanden uiteindelijk in het buitenland.

Afgeslachte vrouwen en kinderen in opdracht van Bouterse, uitgevoerd door Melvin Linscheer

Toen de staat jarenlang verzuimde strafvervolging in te zetten, wendde de stichting Moiwana zich tot de OAS, die de zaak doorgeleidde naar het Mensenrechtentribunaal. Het proces, dat daarop volgde resulteerde in een vonnis tegen de Staat Suriname waarin het hof de Staat verweet de mensenrechten te hebben geschonden door het nalaten een strafrechtelijk onderzoek in te stellen en de schuldigen te straffen. Suriname werd verplicht tot oprichting van een monument (reeds gedaan), openbaar excuus aan de Ndyuka marronstam, waartoe de slachtoffers behoorden (reeds gedaan), oprichten van een fonds ter ondersteuning van de wederontwikkeling van het dorp en omliggende gebieden (reeds gedaan), smartengeld aan de nabestaanden (reeds gedaan), strafrechtelijke vervolging moordenaars (nog niet gedaan), terugbezorging van de stoffelijke resten van vijf personen die naar Paramaribo waren meegenomen voor onderzoek (nog niet gedaan).

De dreiging van de amnestiewet komt juist terwijl de belangenorganisatie zich opmaakt om de Staat Suriname opnieuw aan te klagen bij de OAS, nu omdat een uitgesproken vonnis niet volledig wordt uitgevoerd. Met de verkiezingswinst van Desi Bouterse tot president is nu Ajentoena’s stoutste droom werkelijkheid aan het worden, de kans lijkt groter te worden dat de militairen die het bloedbad aanrichtten nu vrijuit zullen gaan. ,,Dat kunnen we ons niet permitteren in een vrij land, een democratisch land. Dit is pijnlijk en zal ons in een nog lastiger parket plaatsen,” zegt hij. ,,Veel van de overlevenden en nabestaanden waren altijd al wantrouwig om vanuit Frans-Guyana naar Suriname te repatriëren, maar als de schutters nu bij voorbaat weten dat hun niets zal overkomen, dan voelen wij ons nog onveiliger, sorry. Als je kwaad hebt gedaan en nu vrij mag rondlopen dank zij amnestie, dan is het voor anderen hard, te hard om te verkroppen.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics