Nickerie.Net, woensdag 04 april 2012

 Wijziging van de amnestiewet van 1992.

Toespraak  DNA lid Ch. Santokhi, tevens VHP-voorzitter

Maandag 2 april 2012

Mevrouw de voorzitter, ik zal het initiatief wetsvoorstel ter wijziging van de amnestiewet van 1992, dat onder uw hamer ligt belichten vanuit het juridisch kader, de nationale rechtsorde en de internationale rechtsorde.

Zoals een ieder het weet, mag geen enkele wet of wijziging van de wet, dus ook de Wijziging van deze amnestiewet niet in strijd zijn met de grondwet of met de  beginselen van de internationale rechtsorde.

Dat het wijzigingsvoorstel om de amnestiewet van 1992 te wijzigen, in strijd is met de grondwet van Suriname al duidelijk verwoord door de eerdere sprekers van de fractie van het Nieuw Front. Ik onderschrijf hun zienswijze en met hun onderbouwde toelichting zal het voor de nationale en internationale gemeenschap, maar in het bijzonder voor parlementariërs, die nog twijfelden aan de zuiverheid van de wijziging deze amnestiewet, dat deze wijziging ernstig in strijd is met de grondwet. Met het beginsel van de trias politica en het rechtstaatprincipe zal ik hierop nog nader ingaan.  

Mevrouw de voorzitter, kijken we naar de bepalingen van de grondwet:

-         Dan verwijs ik u naar artikel 69: de wetgever, de regering en de overige overheidsorganen nemen de bepalingen van de grondwet in acht. De initiatiefnemers van dit wijzigingsvoorstel handelen duidelijk in strijd met dit artikel, omdat het duidelijk is, zoals ook eerder aangegeven door de sprekers van het Nieuw Front, dat het ingediend initiatiefwetsvoorstel:

o      In strijd is met de artikel 131 lid 3: verbod op inmenging

o      In strijd is met artikel 106: omdat het ingediend wetsvoorstel in strijd is met verbindende bepalingen van internationale mensenrechtenverdragen, waarvan Suriname partij is.

o      Dwz dat dit wetsontwerp op grond van art. 80 lid 2 schendbaar is en niet toegepast hoeft te worden.

o      In strijd is met artikel 7 lid 2; de inhoud van dit wetsvoorstel is in strijd met de internationale rechtsorde.     

Op grond van deze artikelen, maar ook andere wetsartikelen, waarop ik straks terugkom, dient dit initiatiefwetsvoorstel ingetrokken te worden. 

Kijken wij naar het aspect van de internationale rechtsorde nader, dan zien wij dat in de internationale rechtsorde de mensenrechten op basis van internationaal vastgestelde normen, standaarden en regels een belangrijke plaats in nemen. 

Omdat deze mensenrechten zo belangrijk zijn,  zijn er in de wereld verschillende internationale organen en verdragen, die moeten zorgen dat de mensenrechten beschermd en nageleefd worden.  En staten hebben tevens de verantwoordelijkheid, dat deze internationaal vastgestelde normen, standaarden en regels vertaald worden door nationale regels, die de verdere bescherming van de mensenrechten van een individu of een groep van mensen moet garanderen.     

Kijken wij naar de grondwet dan zien wij dat Suriname de positie van de internationale verdragen en overeenkomsten duidelijk geregeld heeft in de artikelen 105, 103 en 106 van de grondwet en dat door Suriname aangegane overeenkomsten met volkenrechtelijke organisaties verbindende kracht hebben, en dat deze zelfs boven de nationale wetten staan. 

We zien ook dat artikel 7 van de Gondwet van Suriname, dat Suriname zich verbonden heeft aan de internationale beginselen, namelijk in lid 2, waarbij duidelijk vermeld staat Suriname de internationale rechtsorde zal bevorderen.

Suriname is inmiddels partij van o.a. de volgende mensenrechtenverdragen:

-         Het internationaal verdrag inzake burger- en politieke rechten.

-         American Convention on Human Rights van 1969

-         The Statute of the Inter-American Court on Human Rights; Suriname erkent de jurisdictie hiervan;

-         Inter-American convention to prevent and punish torture van 1985;

-         Declaration on Human Rights van 1948 ondertekend

-         Convenant inzake burger-en politieke rechten van 1966

-         Convenant inzake economische-en sociale rechten van 1966

-         VN verdrag inzake elimineren van alle vormen van rassendiscriminatie van 1966;

-         International Criminal Court van 1998

Al deze verdragen bevatten onder meer een verplichting van de staat op:

-         Bescherming van mensenrechten

-         Het garanderen van het recht op leven

-         Aanpakken van de schending van mensenrechten

-         Aanpakken van de schending van het recht op leven

-         de rechterlijke bescherming van de rechten van in het verdrag aan personen toegekend

Al deze verdragen hebben tot strekking dat:

-         Suriname de inhoud van deze verdragen moet respecteren en uitvoeren.

-         Suriname met de naleving van deze verdragen bijdraagt aan de internationale rechtsorde

-         Dat Suriname mensenrechtenschendingen moet onderzoeken.

-         En dat Suriname zelf niet in strijd met deze verdragen moet handelen.

Dat de het wijzigingsvoorstel in strijd is met het internationaal recht en de internationale rechtsorde blijkt uit het volgende:

-         Suriname is gebonden aan de mensenrechtenverdragen; door die te ratificeren heb je als land ook geaccepteerd, dat die misdrijven die gekwalificeerd worden door het internationale recht, zoals schending van mensenrechten, niet onder de werking van amnestie gebracht kunnen worden. 

-         De decembermoorden vallen onder ernstige schendingen van mensenrechten, die volgens het internationaalrecht serieus aangepakt moeten worden.   

-         Apart hiervan, kan uit het strafrechtelijk onderzoek naar deze moorden, maar ook op basis van andere strafbare feiten en andere gewelddadige handelingen, gepleegd voor en na die periode, blijken, dat de strafbare feiten op zo’n systematische wijze gepleegd zijn, dat zij gekwalificeerd kunnen worden als systematische schending van de rechten van de mens en leveren derhalve misdrijven op tegen de menselijkheid. Wat niet onder de werkingssfeer valt van de amnestieregeling, maar desondanks nemen de initiatiefnemers “de december gebeurtenissen” in het wetsvoorstel, om dat binnen de werkingsfeer te laten vallen van de amnestieregeling. Dit is in strijd met het internationaal recht!

-         De positie van de klagers, wier zaak dus onder de rechter is, en aanspraak maken op rechterlijke bescherming op grond van artikel 25 van ‘The American Convention on Human Rights 1969’, wordt totaal vernietigd door dit wetsvoorstel met de  consequentie dat de staat Suriname zich schuldig maakt aan een ernstige schending van dit verdrag.

-         Suriname is sinds 12 november 1987 partij bij ‘The American Convention on Human Rights 1969’ en ingevolge artikel 1 van dit verdrag is Suriname verplicht de bepalingen van dit verdrag volledig te respecteren en te handhaven.

-         De verplichting van de staat is om de rechterlijke bescherming van de rechten aan personen toegekend in dit verdrag en nader gepreciseerd in artikel 25 lid 2 sub C van dit verdrag, te garanderen. Dit houdt ook in, dat de organen van de staat verplicht zijn om te verzekeren dat die rechterlijke bescherming ook geïmplementeerd wordt en effectief is. Maar dit wetsvoorstel maakt en ernstig inbreuk hierop, omdat de rechten van klagers en nabestaanden, die rechtsingang gevonden hebben bij het Hof van Justitie, hiermede vertrapt worden.  

-         Moiwana vonnis en andere vonnissen, die gewezen zijn door the Inter-American Court of Human Rights tegen de staat Suriname, voor feiten en handelingen en strafbare handelingen,  voorgesteld in het wetsvoorstel, waarvoor de staat Suriname verantwoordelijk is gesteld door het inter-Amerikaans Hof, worden nu door dit wetsvoorstel onderuit gehaald, hetgeen een regel rechte aanslag betekent op het inter-Amerikaans Hof.

-         Bovendien stelt het inter-Amerikaans Hof in haar Court assessment in het Moi Wana Vonnis in assessment 165 t/m 167: dat geen enkele nationale wetgeving of amnestie wetten het onderzoek van mensenrechtenschendingen moeten bemoeilijken of verhinderen.  

-         Dus op basis van het inter-Amerikaans mensenrechten verdrag en het internationaal recht, zou men geen amnestie kan geven voor schendingen van mensenrechten.  

-         Bovendien stelt inter-Amerikaans Hof in zijn Court Order van november 2010 aan Suriname dat zij niet alleen de misdaden moet onderzoeken van Moiwana, maar dat Suriname ook een strafrechtelijk onderzoek moet instellen terzake obstruction of justice , nl. tegen die personen die het strafrechtelijk onderzoek belemmeren. De vraag is of dit initiatief wetsvoorstel niet als obstruction of justice beschouwd zou mogen worden? Die beantwoording van de vraag laten wij over aan de nationale en internationale rechters.

-         Maar het HOF vraagt aan Suriname om voor 30 maart 2011 aan het HOF te rapporten, welke acties de staat ondernomen heeft. Er terwijl de staat moet rapporteren aan het Hof, hoe de Court Order uitgevoerd wordt door Suriname, maakt het parlement de uitvoering van het Moiwana vonnis en de Court Order onmogelijk.     

-         Suriname is lid van de organisatie van de Amerikaanse staten (OAS) waarbinnen het inter-Amerikaans rechtssysteem van toepassing is. Suriname is ook lid van de UNASUR, bestaande uit landen, die onderworpen zijn aan het inter-Amerikaans rechtssysteem, die gedomineerd wordt door tal inter-Amerikaanse verdragen.  We zien dat dit inter-Amerikaans rechtssysteem, met name de inter-Amerikaanse mensenrechteninzichten steeds meer ingang krijgen in het Latijns-Amerikaan rechtssysteem.

-         Vele van deze landen hebben ook een periode van militaire dictatuur gekend, net als Suriname, en ook daar hadden militaire leiders, regeringen en parlementen amnestie wetten goedgekeurd,  om schenders van mensenrechten te vrijwaren van elke vorm van vervolging en berechting.    

-         We zien de laatste jaren een verandering hierin komen. Niet alleen the Inter-American Commission  on human right en The Inter-American Court of Human Rights, waarvan wij van Suriname lid en partij zijn, maar ook Nationale rechters van de lidstaten zijn ontvankelijker geworden om mensenrechtenschendingen en amnestie wetten te toetsen en  deze wetten terug te draaien.

-         Nationale regeringen en rechters volgen ook de beslissingen van de Inter-American Commission  on human right en The Inter-American Court of Human Rights en gebruiken hun beslissingen ook om op nationaal niveau de amnestiewetten ongedaan te maken of die terzijde te plaatsen. 

-         Het principe van rule of law, het rechtsstaatprincipe neemt nu een centrale plaats in de verschillende landen bij het ontwikkelen van beleid.  En steeds meer worden internationale rechtsnormen gebruikt om hun nationale rechtssystemen te hervormen. Hierdoor worden steeds meer schendingen van mensenrechten en schenders van mensenrechten , die jaren straffeloos waren, nu onderzocht, waardoor alsnog gerechtigheid kan plaatsvinden naar hun samenleving, en leveren die landen een bijdrage aan de bevordering van de internationale rechtsorde.

-         Voorbeelden zijn al genoeg in  Argentina, Chile, Peru en Uruguay. Alwaar deze processen al geweest zijn of nog gaande zijn.

-         In ons buurland Brazilië, waar de successen op nationaal niveau minder bleken te zijn dan in de bovengenoemde landen, zal het besluit van Inter-American Court of Human Rights moeten implementeren, hetgeen een uitdaging is voor de nieuw gekozen president, die zelf het slachtoffer is geweest van jarenlange schending van de mensenrechten in dat land. En het proces om ook hier in dit land de amnestiewet terug te draaien is al ingezet door zowel de politiek als het hooggerechtshof van Brazilië.

-          We zien dat het afgelopen weekend de Inter-american commission on human right [IACHR] o.a. gesteld heeft dat amnestie wetsvoorstellen strijdig zijn met internationale verplichtingen m.b.t de ernstige schendingen van mensenrechten, en dat deze schendingen door staten onderzocht en bestaft moeten worden.

o      [IACHR Press Release This law seeks to eliminate the exception in the 1992 Amnesty Law that applies to crimes against humanity and war crimes. This initiative creates an obstacle to compliance with cases already decided by the inter-american system, including the Moiwana Village case, among others. The Inter American Commission recalls the incompatibility of amnesty laws for grave violations of human rights with international human rights obligations, which require the state to investigate them and punish those responsible’]

-         Suriname is ook lid van het VN Internationaal verdrag inzake burger- en politieke rechten. En recentelijk heeft UN High Commissioner for Human Rights Navi Pillay gesteld dat:

o      any amnesty granted to those responsible for human rights abuses under Yemen's power transition deal would be a violation of international law.

o      The UNHCHR said anyone who had committed human rights violations during Yemen's mass protests must not be allowed to evade justice and should be prosecuted.

o      En zij voegde toe: "International law and the UN policy are clear on the matter: amnesties are not permissible if they prevent the prosecution of individuals, who may be criminally responsible for international crimes including war crimes, crimes against humanity, genocide, and gross [grove] violations of human rights,".

-         Wat zou Suriname hieruit moeten leren?

-         Amnestiewetten zijn met name tot stand gekomen in een periode van overgang van militaire regimes naar democratische regeringen, waarbij het VN mensenrechtensysteem en inter-Amerikaans mensenrechten-systeem nog geen ingang gekregen hadden in de nationale wetten en in nationale rechtssystemen van de lidstaten.  

-         Nu dat wel gebeurd, zie je dat inderdaad de verschillende amnestie wetten nu teruggedraaid worden, en dat schendingen van mensenrechten alsnog aangepakt worden.

-         Suriname, regering, parlement, initiatiefnemers, maak de fout niet als de  landen, die ook lidstaten zijn net als Suriname van OAS en Unasur, door amnestieregelingen te gaan maken voor schendingen van mensenrechten; het zal worden teruggedraaid of terzijde geschoven.

-         Dat is wat de nieuwe internationale rechtsorde tegenwoordig, en die internationale rechtsorde vraagt van nationale overheden, parlementen en de rechterlijke macht om de normen van deze internationale rechtsorde in acht te nemen.

-         Maar de toetsing zal ook op nationaal niveau kunnen, zoals dat ook in andere landen gebeurd is; de toetsing van de nationale rechtsorde door de nationale rechter; zo zou de Surinaamse rechter:

o      wat dit wetsontwerp betreft, als het goedgekeurd en afgekondigd mocht worden: gebruik kunnen maken van art. 131 lid 3 van de GW, waarbij de RM de mogelijkheid heeft om de verregaande inmenging af te wijzen;

o      de Surinaamse rechter zou ook gebruik van art 137  van de GW, waarbij zij de mogelijkheid heeft, om de toepassing van de bepalingen van dit wetsontwerp ongeoorloofd te verklaren, omdat dat in strijd is met de bepalingen van hoofdstuk 5 van de grondwet. 

o      Maar de rechter zou ook gebruik kunnen maken van art. 106, waarbij zij de mogelijkheid heeft de toepassing van de bepalingen van dit wetsontwerp buiten werking te stellen, omdat dit niet verenigbaar is met bepalingen van internationale verdragen.

-         Regering en Parlement hebben in 2004 middels een wetswijziging nl. wijziging van het Wetboek van strafrecht art. 96 een juist signaal gegeven, door verjaring op bepaalde ernstige misdrijven w.o. moord op te heffen; d.w.z dat moord nimmer verjaart. En nu poogt u, initiatiefnemers, bepaalde ernstige misdrijven w.o. moord straffeloos te maken, hetgeen contradictie inhoudt in ons rechtssysteem.

Vz en parlement, Laten wij op basis van het internationaal recht en de internationale rechtsorde dit wetsvoorstel tot wijziging van de amnestiewet onmiddellijk verwerpen, en hiermede een bijdrage leveren aan de bescherming van de rechtstaat Suriname.  

Derhalve roep ik op:

Parlement:

-         Initiatiefnemers trekt u uw ingediend wetsvoorstel in, omdat uw wetsvoorstel in strijd met de grondwet en de internationale rechtsorde. 

-         Parlement wijst u het wetsvoorstel af, omdat u met uw goedkeuring in strijd zult handelen met de grondwet en het internationaal recht.  

Regering:

-         Op grond van artikel 70 van de GW vormt u samen met de Nationale Assemblee de wetgevende macht. Dus u heeft ook grondwettelijke verantwoordelijkheden bij dit wetsvoorstel, en niet zoals u dat stelt in het schrijven van het ministerie van Buitenlandse zaken. nl. dat u niet verantwoordelijk bent voor dit wetsontwerp. [lezen van het buza stuk].

-         En conform art. 69 moet de regering ook de bepalingen van de grondwet in acht nemen. En zoals eerder aangegeven is het wetsvoorstel in strijd met de grondwet en de internationale rechtsorde. Regering gaat u niet over tot afkondiging van deze wet.   

-         En de President staat aan het hoofd van deze regering en conform art. 102 van de grondwet, dient hij de ontwikkeling van de internationale rechtsorde te bevorderen. President deze wet pleegt een inbreuk op de internationale rechtsorde.

-         President, regering; laat u de rechterlijke macht haar werk doen en komt u niet aan het proces dat gaande is; komt u niet aan de onafhankelijkheid van de RM; neemt u de grondwet in acht.

-         President, u bent ook verantwoordelijk voor het buitenlands beleid en u bent nu Caricom voorzitter, Suriname wordt straks voorzitter van Unasur, u bent bezig te lobbyen om toe te treden de Common wealth of Nations; een afkondiging van deze wet, zal geen goed signaal zijn voor de eerdere genoemde zaken.  

-         amnestie in de 8 decembermoorden en andere moorden,  die men kennelijk straffeloos wil maken, is geen zaak waar men lichtvaardig overheen mag gaan. Zeker de Nationale Assemblee en de Regering moeten hiervoor waken. Het gaat hier om zeer ernstige feiten die diepe wonden in onze samenleving hebben geslagen. Hoe diep die wonden zijn is de afgelopen dagen weer gebleken en de beoogde verzoening zal zeker niet komen met een geforceerde amnestiewet.

-         Regering, nu het parlement dat niet gedaan heeft, gaat u voor een brede consultatie in de samenleving met alle relevante organisaties, belanghebbenden en deskundigen;

-         gaat u ook voor een consultatie op internationaal niveau en gaat u na of het wetsontwerp de toets van de nationale rechtsnorm, de toets van de internationale rechtsnorm en de toetst van sociaal maatschappelijke norm, maar bovenal de toets van gerechtigheid kan doorstaan.

-         Gaat u niet overhaast en emotioneel te werk, want dat zal slechts een kort en tijdelijk effect hebben.  

-         En mocht u als wetgevende macht dit wetsvoorstel toch doordrukken dan stuurt u de rechtstaat Suriname regelrecht aan op een conflict met in de internationale en de nationale rechtsorde.

De nabestaanden;

-         Aan de nabestaanden wens ik veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen en maakt u gebruik van de bepalingen van de GW en het internationaal recht om genoegdoening en gerechtigheid te vinden.

Slot.
Ter afsluiting zal ik het wetsvoorstel plaatsen tegen de achtergrond van het Moreel verval. En ik las een stuk in dit kader met een bekende uitspraak is ‘All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing’.

Volk van Suriname, laten wij de natie Suriname en de wereld laten zien dar er ook good men hebben in Suriname. Suriname is nu al te lang in een proces van moreel verval geraakt. Waarden, normen en het geweten van mensen zijn soms erg ver te zoeken. Toename van criminaliteit, onveiligheid, onbehoorlijk bestuur, misdaden, corruptie, misdaden worden systematisch vergoelijkt. Laten wij als goede Surinamers opstaan en een halt roepen aan het moreel verval.

Volk van Suriname, laten wij dit initiatief wijzigingsvoorstel van amnestie, dat een onderdeel vormt van het totaal proces van moreel verval,  onmiddellijk verwerpen, en moreel besef het volk van Suriname verder verheffen middels het verhogen van het normbesef, de versterking van het rechtstaatprincipe en gerechtigheid.

Ik dank u.

DNA lid Chandrikapersad Santokhi, tevens VHP voorzitter.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics