Nickerie.Net, dinsdag 01 mei 2012

Variaties in kosten en opbrengsten rijstbouw

In de landbouw, dus ook in de rijstbouw, is er een aantal factoren, dat invloed heeft op de productiekosten, de opbrengsten en uiteindelijk op de winstgevendheid. Ik noem hierbij het weer, dat niet beïnvloed kan worden, het verbruik van input, de prijzen van input en van het product padie. En zeker niet te vergeten het management van het bedrijf. Er zijn eenmaal goede en minder goede boeren of bedrijfsleiders.

Als gevolg hiervan kunnen het gebruikte aantal liters of kg input, de productiekosten en de opbrengsten in padie en in geld uitgedrukt in de praktijk sterk variëren. Ik noem hier een aantal voorbeelden: als de natuur meewerkt, zijn er weinig plagen of ziekten in de aanplant, dus hoeft men niet veel chemicaliën te gebruiken of als het weer voor een lange periode droog is, kan men een heel goede droge grondbewerking uitvoeren. Er zijn boeren, die 150 kg zaaizaad per ha gebruiken en weer anderen, die zweren bij een hogere zaaidichtheid tot zelfs 220 kg per ha. En dat scheelt natuurlijk in de uitgaven.

Het brandstofverbruik van 165 liter per ha genoemd door de heer Hardeo Ramadhin (ingezonden stuk), lijkt me bijzonder hoog. Normaal is het verbruik vanaf de grondbewerking tot en met de oogst in de orde van 115 liter diesel per ha. Toegegeven, dat in gevallen van minder regen en geen mogelijkheid tot zwaartekracht irrigatie men dan gedwongen is om in te pompen, waarvoor extra brandstof nodig is. Het dieselverbruik kan zelfs minder zijn als men minimum grondbewerking wil of kan toepassen. Goed onderhoud van kavelsloten en van andere waterwegen hebben ook invloed op de productiekosten en op de opbrengsten en helaas zijn er nog steeds gevallen, waarbij kavelsloten helemaal dichtbegroeid gelaten worden, waardoor goed waterbeheer niet mogelijk is, met als gevolg een minder goede opbrengst.

Resultaat is dat de fysieke opbrengsten in de praktijk sterk variëren. En aangezien de prijs van de natte padie in een seizoen nagenoeg vast is, betekent dat de financiële opbrengsten sterk kunnen variëren. Er zijn boeren met een productie van 45 balen van 79 kg per ha, maar er zijn ook boeren, die 80 balen of zelfs meer per ha behalen. Op de grote bedrijven zijn er kavels met een productie van minder dan 50 balen en ook met meer dan 60 balen per ha.

De conclusie, die uit bovenstaande getrokken kan worden is dat de kostprijs per baal van boer tot boer of van bedrijf tot bedrijf kan verschillen. Het resultaat is dan ook dat bij een gegeven padie prijs, de ene boer een hoge winst maakt en de andere minder of helemaal geen winst. De kostprijs van de padie bij de grote bedrijven kan ook van elkaar verschillen. Het is bekend, dat de gemiddelde opbrengst bij hen minder is dan bij de kleine boeren. Hieruit zou geconcludeerd kunnen worden, dat hun winst per baal of per ha minder is, maar omdat het hier gaat om grote aantallen, kan de bedrijfswinst nog meevallen. Vast staat dat de potentie van onze gronden in de kustvlakte in Nickerie en Coronie met de bestaande ADRON lijnen om hoge producties te behalen aanwezig is en dat de productiekosten tot een zekere hoogte laag gehouden kunnen worden. Een en ander ligt in handen van de boer of de bedrijfsleider als manager om die te kunnen bereiken.

Ter overdenking: Wie liefde en vrede zaait, zal liefde en vrede in veelvoud oogsten, wie rode rijst (=onkruid) zaait, zal rode rijst honderdvoudig oogsten.

Kardie Kartosoewito Landbouwkundige k.kartosoewito@gmail.com

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics