Nickerie.Net, dinsdag 22 mei 2012
Amnestiewet vervreemdt Suriname van geciviliseerde wereld
Paramaribo - Het natraject van de amnestiewet, startte op 11 mei doordat de rechter Valstein-Montnor in het vonnis de kans op stopzetting van het rechtsproces tegen de persoon Desi Bouterse drastisch verkleinde, door een verrassende conclusie. Voorts zijn de onvolkomenheden in de Surinaamse rechtspraak, justitiële organisatie, en bij de rechterlijke macht en advocatuur pijnlijk geïllustreerd als bijeffect van de ontstane “juristerij”. Het merkwaardige verschijnsel dat menigeen zich mengt in het technisch juridische debat kan als “ juristerij” worden omschreven. Politieke en maatschappelijke vraagstukken worden niet juridisch opgelost. Suriname vervreemdt zich steeds verder van de geciviliseerde wereld in juridisch opzicht.
In het buitenland wordt men niet afgeleid of beneveld door een “overkill” aan detailinformatie. Duidelijk ziet men vanuit het buitenland dat de bestaande instituten, waaronder de rechterlijke macht en parlement, niet in staat zijn de status quo te monitoren. Wat ook opvalt is de incidentenpolitiek c.q. de ademnood waarin de Regering Bouterse verkeert en de wijze waarop het vigerende parlementair stelsel omzeild en gemanipuleerd wordt. Door gesjoemel en omkoperij is het volk niet goed vertegenwoordigd.
De door de regering ten toon gespreide bestuurlijke kwaliteiten (good governance) vallen niet alleen tegen, maar bevestigen de politieke instabiliteit en polarisatie in het land. Het bewust scheppen van begripsinhoudelijke verwarring (rancuneuze reshuffeling , depolitiseren) , het verspreiden van angst (oppositie tot staatsvijand benoemen), en het onder druk zetten (“niemand gaat destabiliseren”) en intimideren (Apinti contra Limbo) van bepaalde journalisten, het misbruiken van de religie (betaalde dominee, door God uitverkoren), wordt in het buitenland geïnterpreteerd als een regering die vanuit een defensief opereert. Wie vanuit een defensief werkt heeft veel te verklaren en te verbergen. Zo komt de regering niet toe aan regeren en produceren.
Internationale context
Zonder parlementaire discussie vooraf binnen de coalitie en in het parlement, heeft het buitenland beleid van Suriname ons land geparkeerd in de politieke context van Cuba en Venezuela, Libië, Palestina, Iran. Onze president heeft zich, kennelijk om indruk te maken, met verregaande uitspraken gemengd in de verhouding tussen deze landen en de USA. Niet zelden sloeg onze minister van Buitenlandse zaken, de plank volkomen mis in internationale conflicten zoals o.a. het partij kiezen voor de verdreven politiek leider Khadafi, op een moment dat deze alle credit in de wereld verspeeld had.
De USA heeft alle machinaties van Suriname consequent geregistreerd, vooral het plaatsnemen van Suriname in o.a. Celac een Latijns-Amerikaanse bundeling tegen USA en Canada was teleurstellend. Terwijl de Surinaamse economie grotendeels van deze landen afhankelijk is. Nu heeft de amnestiewet de internationale agenda bereikt. De belangrijkste spelers, USA, Europa, Brazilië, de VN en de OAS kunnen zich in deze wet en de manier waarop zij tot stand is gekomen absoluut niet vinden. De regering Bouterse keert de feiten om en zegt dat de voortgaande relatie tussen deze landen en instellingen met het land Suriname getuigt van het feit dat zij de president erkennen en de amnestiewet respecteren; niets is minder waar.
De president manipuleert zijn eigen volk maar kan dat niet doen met het buitenland, dat een zeer goede indruk heeft van het land en volk van Suriname. Suriname heeft een goede internationale reputatie en niet de president. De VN (OAS) en de EU zijn geen manipuleerbare organen; de lid landen voeren na overleg een doordacht gezamenlijk beleid. De nieuw ontstane situatie in het traject van de amnestiewet wordt beïnvloed door de volgende nieuwe buitenlandse ontwikkelingen:
Suriname's buitenlandbeleid punt van zorg
De burgeroorlog in Syrië en de ademnood van dictator Bashar al-Assad. Het dictatoriale regime wordt gesteund met politieke en materiele (olie) hulp uit bondgenoot Venezuela dat zelf op instorten staat.
1. De ernstig zieke Hugo Chavez van Venezuela vecht sinds juni 2011 voor zijn leven. De vraag is wat er met Venezuela gaat gebeuren indien de president onverhoeds komt te overlijden. Zal hij de verkiezingen van 7 oktober 2012 winnen? Cuba heeft de USA gewaarschuwd geen interventie te plegen in Venezuela. Fidel Castro zei dit recentelijk op grond van zijn inlichtingen over en politieke ervaring met het Amerikaanse buitenlandbeleid. Kortom: Amerikanen kunnen terrein terug veroveren via Venezuela.
2. Alle Europese koloniserende landen hebben zich verenigd in de Europese Unie. Hun economische belangen zijn het beleidsbeginsel voor hun buitenlandse relaties. De regering Bouterse strooit zand in de ogen van zijn volk door te beweren dat hij met Nederland onbeperkt ruzie kan maken en tegelijkertijd zoete broodjes kan bakken met de rest van de Europese Unie. De Europese Unie is beslist geen organisatie met politici van het gehalte Dukhi, Bouterse, Somohardjo en Brunswijk, die hardop zegt geen principes te hebben. De vertraging van de reacties van de EU is veroorzaakt door de interne EU problematiek met Griekenland en verkiezingen in Frankrijk, dat nu met Duitsland bezig is Griekenland te redden. De EU heeft geen enkel probleem met het volk van Suriname, maar wel met de politieke besluitvorming en zal dus omzichtig diplomatiek te werk gaan.
3. Betrokkenheid van Suriname bij grensoverschrijdende druggerelateerde criminaliteit. Sinds de gevangenneming van Etienne Boereveen in de USA, wordt er door de DEA een internationaal dossier over Suriname bijgehouden. De informanten Dick Stotijn,heren Heymans hebben de DEA toen informatie verstrekt over drugsbetrokkenheid van Suriname in de regio en internationaal. President Bouterse, Somohardjo (MAKMUR) en Brunswijk zijn op grond van veroordelingen in het buitenland oude bekenden van de DEA/Interpol. Onlangs heeft de Braziliaanse Inlichtingendienst i.v.m militaire operaties aan de Zuidgrens van Suriname informatie verzameld over het personenverkeer over de Surinaamse zuidgrens. De Fransen en Brazilianen zijn op de hoogte van criminele activiteiten van bendes in het grensgebied en hebben Suriname herhaaldelijk aangeboden de veiligheid in het grensgebied in kaart te brengen en de bendes op Surinaams grondgebied effectief te bestrijden. Enkele weken geleden is een internationale drugsbende opgerold met vertakkingen in Suriname , Hongkong , Zuid-Amerika, Spanje, Kaapverdië; enkele Surinaamse hoofdrolspelers zijn gearresteerd en enkele (op de Hongkonglijn) niet; detail informatie is algemeen bekend.
Amnestiewet in strijd met Obama's nieuw anti-drugsbeleid
Door wetenschappelijk onderzoek verkregen cijfers laten wereldwijd zien dat nergens waar er dictatoriale regimes aan de macht zijn, er sprake is van economische groei en/of bevordering van de kwaliteit van het leven. In Venezuela is onder Hugo Chavez de economie in 10 jaar 30% gekrompen. Als de polarisatie en bestuurlijke chaos- waarvan het juridische spektakel rondom de doorgedrukte amnestiewet een voorbeeld is - in Suriname blijft toenemen zal het Surinaamse volk van buiten af geholpen moeten worden. Er wordt niet geregeerd maar er wordt eigenlijk permanent populistisch campagne gevoerd voor veiligstelling van toekomstige electorale winst, de gehele overheidsvoorlichting is hierop gebaseerd.
In de amnestiekwestie wordt het individuele belang van de president gepresenteerd als algemeen nationaal belang. Het buitenland heeft de coalitie regering reeds lang ontmaskerd. Zowel bij Justitie in Suriname, als internationaal wacht men op het groeiende volksdraagvlak en een aanleiding voor gepast ingrijpen op verschillende niveaus , om het volk van Suriname te verlossen van rechteloosheid, onzekerheid, onveiligheid, straffeloosheid en een kelderend normbesef. Het Latijns Amerika beleid is nu ongelukkigerwijs inzet bij de komende verkiezingen in de USA.
Met de hete adem van de republikeinen in zijn nek kan president Obama voor zijn eventuele herverkiezing gedwongen worden een exemplarische interventie daad te plegen in Latijns Amerika; Suriname zal bij zo’n actie minder risico’s opleveren dan Venezuela. De Republikeinen stellen dat Zuid Amerika door toedoen van Obama verloren is gegaan voor de USA. Zij wijzen op de afname van de handelsrelaties en op ontstane machtsblokken UNASUR en Celac tegen de USA en de terreinwinst van China, India, Brazilië als nieuwe internationale spelers.
In het kamp van de Democraten worden de argumenten van de republikeinse haviken weerlegd door o.a. te wijzen op het veranderde agressieve “Bush” imago van de USA in Zuid –Amerika; het toerisme naar de USA vice versa, is sinds Obama toegenomen. De democraten stellen prijs op export van democratische normen en waarden in de Latijns Amerikaanse rechtstaten en op sociocratisch Amerikaans leiderschap.
De Amerikaanse drugsbestrijding in Zuid Amerika komt in dit verband Obama goed van pas om te illustreren dat hij weldegelijk ballen heeft. Rest hem voor de verkiezingen een daad te stellen, naar het model Noriega, als hij de kans krijgt. In Brazilië is een Amnestie kwestie ook een actueel heet hangijzer, nu slachtoffer Dilma Rousseff de macht heeft; in Suriname heeft de dadergroep de macht en duldt geen tegenspraak in de Amnestiediscussie.
L. van Mulier
Bron(nen) / Copyright: | |
Nickerie.Net /No Spang / Fos Network |
21-05-2012 |
|
Email: info@nickerie.net
Copyright © 2012. All rights reserved.
Designed by Galactica's Graphics