Nickerie.Net, zaterdag 14 juli 2012

Braziliaanse zware criminele bezorgen Franse en Surinaamse leger koppijn

Ruim een week geleden werd een helikopter van het Franse leger vliegende boven het dorp Dorlin niet ver van de oever van de Marowijnerivier, door een bende criminelen beschoten. Het vliegtuig werd meerdere malen door automatisch vuur geraakt en twee inzittenden werden dodelijk getroffen. Andere inzittenden van het toestel raakten gewond. Het gelukte de piloot de grote helikopter ondanks de opgelopen schade elders veilig aan de grond te zetten. De gewonden werden kort daarop na ingeroepen assistentie naar ziekeninrichtingen afgevoerd.

Voor de Franse en Surinaamse autoriteiten is het duidelijk dat degenen, die de helikopter onder vuur hebben genomen, tot een goed bewapende Braziliaanse bende behoren, die zich in het Lawagebied ophouden en zowel op ons gebied als op de Franse oever zich met roof bezig houden. Het gaat zeer vermoedelijk om Braziliaanse criminelen, die illegaal op Frans en Surinaams gebied vertoeven. Ze kennen duidelijk geen grens en steken de grensrivier naar believen over om hun misdadige praktijken te kunnen uitvoeren. Ze zouden, naar wij vernemen, niet gering in aantal zijn en goed bewapend zijn. Onder hen zijn er bendeleden, die over automatische vuurwapens beschikken. Hoe dit tuig aan deze wapens is gekomen is nog steeds de grote vraag. Wat wel een feit is, is dat zowel de Franse als de Surinaamse autoriteiten de huidige toestand niet onderschatten en meteen maatregelen hebben getroffen om te voorkomen, dat de zaak verder uit de hand loopt. Ook wenst men deze bende zo snel mogelijk uit te schakelen.

Kort na de dodelijke beschieting van de helikopter hebben de Fransen groot alarm geslagen en goed geoefende troepen naar het gebied gestuurd. Ook Suriname reageerde snel door troepen naar het gebied te dirigeren. Voor een periode van zeker twee dagen werden alle vliegverkeer in het oosten door onze autoriteiten stopgezet. Dat de Fransen snel tot een betere bewaking in het grensgebied wensen te komen werd deze week bewezen door de schenking van materieel aan het Nationaal Leger in Albina.

De Fransen hameren er al jaren op, dat de Surinaamse defensiemacht meer op de rivier dient te zijn om de Franse gewapende machten te assisteren bij het bestrijden van de steeds maar toenemende criminaliteit. De Fransen ondervinden grote last van criminelen uit Suriname,Guyana en Brazilië. Vooral de illegale Brazilianen, die Frans-Guyana in hoge mate onveilig maken zijn een grote zorg voor de Franse autoriteiten. Ze steken het dan ook niet onder stoelen of banken, dat ze de Surinaamse overheid nodig hebben bij het bestrijden van deze zeer ernstige criminaliteit.

Na het beschieten van de helikopter boven Dorlin schijnt de maat vol te zijn voor de Franse autoriteiten en zullen ze er alles aan doen hun departement te beschermen. Na de beschieting van de helikopter en de daarop volgende militaire activiteiten in het gebied zijn zowel de Franse als de Surinaamse autoriteiten erg gesloten. Zowel de Franse als Surinaamse autoriteiten laten niets los over de toestand in het Lawagebied. In de afgelopen week werd een schietincident gemeld in de omgeving van Maripasoela en wel op onze oever. De Surinaamse autoriteiten hielden over dit incident de lippen stijf op elkaar en wij werden nog flink onbeschoft behandeld door een officier toen wij om informatie vroegen.

Op de donderdag werd wel gemeld, dat er zeker 3 Brazilianen waren gearresteerd in het gebied en naar Paramaribo waren overgevlogen. Of het om gewone illegalen of om leden van de bende ging was niet duidelijk. Reeds jaren waarschuwen wij voor de aanhoudende stroom van Brazilianen naar ons land. Wij hebben niet zomaar gewaarschuwd. We deden dat vanaf het prille begin, omdat we wisten dat het vrijwel allemaal economische vluchtelingen waren en nog steeds zijn. Mensen die de misère in eigen land ontvluchten en denken dat ze hier via een lucratieve goudwinning binnen de kortste keren rijk zullen worden. Onder hen bevindt zich het grootste schuim, dat Brazilië ooit heeft voortgebracht. Ook zijn er mensen tussen, die in het Braziliaanse leger hebben gediend. Ook mensen met de zogenaamde Selva opleiding in Manaus bevinden zich onder hen. Wapens in handen van deze mensen kunnen voor de grootste ellende op ons grondgebied en het Franse territoir La Guyane zorgen.

Waar Suriname zich, naar onze mening, eindelijk ook intensief over moet gaan buigen is een gedegen grensverdrag met de Fransen. De demarkaties van de oostgrens met Frans-Guyana zijn tot op de dag van heden niet goed geregeld. Over delen van de rivier bestaat er overeenstemming met de Fransen , maar over grote andere delen bestaat er nog steeds twist. Geen wonder, dat geregeld boten van Surinamers door de Fransen worden aangehouden, omdat de Fransen van mening zijn dat de bootsman te oostelijk voer en dus binnen hun territoir. Aan het einde van de jaren zeventig van de vorige eeuw was er onder de regering-Arron al vrijwel overeenstemming met de Fransen na langdurig overleg tussen de Surinaamse grenscommissie en de Franse autoriteiten. De coup van Bouterse/Valk strooide flink wat roet in het eten en al de afspraken met de Fransen vielen in het water.

De vraag, die onmiddellijk rijst is: Hoe bewaak je een grens op adequate wijze als je niet eens echt weet waar de grens ligt en er geen overeenstemming tussen beide betrokken partijen bestaat. Zo zien wij de Marowini als grensrivier in het uiterste zuidoosten van ons land en de Fransen zijn van mening, dat de Litani de grensrivier is. Over de verscheidene tabbetjes in de Marowijne en Lawa zijn er ook meningsverschillen. Ook buitengaats is het niet duidelijk waar de demarkatielijn behoort te lopen. Na de enorme aardolievondst voor de kust van het departement Frans-Guyana is het van het allergrootste belang, dat ook daar de juiste demarkatie wordt vastgelegd om in de toekomst grote problemen te voorkómen.

Dat zowel de oost- als westgrens van ons land allerlei veiligheidsrisico’s inhoudt is overduidelijk. We willen het thans niet hebben over de westgrens. Dat het in het oosten niet goed zit weten we al vanaf de beëindiging van de strijd in het binnenland tegen het Jungle Commando. Smokkel van allerhande goederen waaronder ook drugs richting de Franse oever is aan de orde van de dag. Vanaf Galibi tot Stoelmanseiland en verder in zuidelijke richting vinden er illegale en zelfs misdadige activiteiten plaats. En dat deze activiteiten een grote zorg voor vooral de Fransen zijn is een feit. Ze hebben er bij opeenvolgende Surinaamse regeringen op gehamerd, dat de zaak moet worden aangepakt. Ook wensten ze een veiligheidszone aan de grens met de mogelijkheid tot op elkaars grondgebied ( binnen een bepaalde straal) misdadigers, te kunnen achtervolgen en aanhouden. Het is de Fransen namelijk duidelijk dat een Surinaamse misdadiger die een halsdelict heeft gepleegd op de Franse oever, snel de Surinaamse oever weet te vinden om uit handen van de Franse justitie te blijven.

Tegen een dergelijke overeenkomst heeft niemand minder dan Ronnie Brunswijk zich met hand en tand verzet, omdat de man zelf door de Franse justitie wordt gezocht wegens drugssmokkel en daarvoor bij verstek is veroordeeld tot een langdurige gevangennisstraf. Brunswijk vreest dus duidelijk voor de Franse autoriteiten . Ook bepaalde lieden van zijn aanhang zijn niet bepaald lief in het grensgebied met La Guyane. En juist deze lieden tracht de ABOP-leider te beschermen. Om terug te komen op de actie, die thans wordt gevoerd tegen de misdaad in het oosten, moet worden opgemerkt, dat vooral de Surinaamse autoriteiten gaan beseffen dat het oosten nog steeds Surinaams grondgebied is en dat het gezag daar nadrukkelijk moet worden gedemonstreerd. Leger en politie moeten meer middelen krijgen om de illegaliteit te kunnen bestrijden .

Hoe langer we doen alsof onze neus bloedt, hoe meer de gangsters in het gebied gaan denken dat het om niemandsland gaat. Ook zullen de Fransen er meer de pest in krijgen met ons zaken te moeten doen. Ze zullen dan eigenhandig gaan optreden, omdat ze op geen enkele wijze van plan zijn dit Franse gebiedsdeel in handen te spelen van chaos en andere invloeden, die misschien uit een ander gebied worden aangestuurd.

Als de Surinaamse autoriteiten door slapheid of wegens het hanteren van een andere agenda steeds niets doen, dan zullen de Fransen op een gegeven moment handelen en dan zullen we wel moord en brand schreeuwen, maar dan hebben we het allemaal wel zelf in de hand gewerkt. Zachte heelmeesters maken nog altijd stinkende wonden.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics