Nickerie.Net, woensdag 31 oktober 2012
Sinds deken Germ Kemper advocaat Bram Moszkowicz voor de tuchtraad bracht, is het oorlog tussen de strafpleiter en de toezichthouder. Moszkowicz zou 'ongeschikt' zijn voor zijn vak, Kemper zou een 'hetze' voeren. Wie heeft gelijk? De Volkskrant zocht het uit, in de krant van 6 oktober 2012. Moszkowicz is vandaag uit het ambt van advocaat gezet, een beslissing waartegen hij nog in beroep kan. Lees het verhaal van begin oktober hieronder terug.
Moszkowicz als advocaat van PVV-leider Wilders, in mei 2011© ANP. .
'Ik liep nog geen half jaar stage of ik kreeg een zware
zaak van een Albanese vrouwenhandelaar op mijn bord, met een strafeis van 8
jaar. Zijn familie kwam verhaal halen op het kantoor van Moszkowicz, omdat Bram
zelf de zaak niet deed. Ik moest hen te woord staan.' Een oud-medewerker die
twee jaar op het kantoor van Moszkowicz werkte, vertelt hoe cliënten schrokken
als niet de grote strafpleiter, maar hij, de advocaatstagiair, hun belangen kwam
behartigen. 'Cliënten vroegen altijd: wat vindt de heer Moszkowicz hiervan? Dan
loog ik dat hij hetzelfde vond als ik, maar ik dacht altijd: Bram weet niet eens
dat jij bestaat.'
Zijn verhaal is in lijn met de klachten van cliënten die zich bij Germ Kemper,
de deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten, hebben gemeld. 'Mijn cliënt
heeft 19 duizend euro te veel betaald aan Moszkowicz', zegt advocaat Meindert
Doornbos, namens een klager die in de cel zijn straf uitzit. En dat niet alleen:
zelfs de tijd die het kostte om op het kantoor van Moszkowicz te betalen, werd
twee keer - 20 minuten en een kwartier - in rekening gebracht. Een andere klager
moest 60 duizend euro cash betalen en kreeg een kwitantie van 25.500 euro. 'Zo
ging het altijd', zegt de oud-stagiair, die inmiddels zijn eigen kantoor voert.
'Alle cliënten klaagden erover. Daarom ik ben weggegaan.'
Abraham Maarten Moszkowicz (52) hoort bij de bekendste advocaten van het land.
Hij wordt geroemd om zijn spitsvondige pleidooien, indrukwekkende clientèle en
stijlvolle maatpakken. Iemand die een geweldige advocaat kan zijn. Kritiek was
er afgelopen jaren geregeld, maar die gleed van hem af als water van een eend.
Tot drie weken geleden.
Op 18 september noemde Germ Kemper, de toezichthouder op de Amsterdamse
advocatuur, hem ongeschikt voor het vak. Moszkowicz zou met een ernstig
financieel tekort kampen en 'lak' hebben aan zijn cliënten. Bovendien schendt
hij de beroepsregels.
En gisteren bestreed Moszkowicz in de Haarlemse rechtbank de klachten van de
Belastingdienst, die ruim een miljoen euro aan achterstallige belastingen en
boetes claimt. Althans zijn advocaat deed dat. Moszkowicz zelf was afwezig toen
vier belastinginspecteurs betoogden dat de belastingboete van 400 duizend euro
terecht is. In de periode tussen 2002 en 2006 zou Moszkowicz op 'listige' wijze
'structureel zaken hebben verhuld' en daarna 'dit patroon hebben doorgezet'.
Wat Moszkowicz betreft heeft de Belastingdienst het mis. En de klachten van
Kemper doet hij af als een hetze. 'De manier waarop Kemper tekeer is gegaan,
tart elk voorstellingsvermogen. Ongehoord, een volksgericht', zei hij onlangs in
de media. 'Het is persoonlijk tegen mij gericht', voegde hij daaraan later toe.
Wie heeft gelijk?
Deken: 'Lak aan cliënten'
'Ik heb duizenden cliënten. Duizenden', verweerde Moszkowicz zich in het
tv-programma Brandpunt. 'En dan zijn er vijf die klagen.' Wat hem betreft zijn
die klachten onvermijdelijk voor iemand met 25 jaar ervaring.
'Vijf klagende cliënten is veel', stelt Jan Loorbach, de algemeen deken van de
Nederlandse Orde van Advocaten. 'En daar moet je de klachten van Kemper bij
optellen. Zoveel tuchtklachten op één dag is echt heel uitzonderlijk. Ik geloof
niet dat dat ooit eerder is voorgekomen.'
Het is niet de eerste keer dat Moszkowicz voor de tuchtraad wordt gedaagd. Ook
in 1998, 2008 en 2011 werd hij berispt, omdat cliëntbelangen in het geding
waren.
Bovendien klaagt niet iedereen bij de deken. Zo ondernam tv-diva Patty Brard
geen stappen. Brard scheidde in 2004 van gitarist René Muthert. Aanvankelijk
oordeelde de rechter dat zij hem zo'n 5.000 euro alimentatie per maand moest
betalen. Moszkowicz bood aan om haar hoger-beroepzaak te doen. 'Waarschijnlijk
omdat hij er een bak publiciteit mee kon krijgen.' Ze verloor. 'In het begin was
Moszkowicz aanwezig bij de gesprekken over mijn scheiding, maar al snel nam een
onervaren medewerker het over.' In hoger beroep werd het alimentatiebedrag
verhoogd tot meer dan 8.000 euro per maand. 'Kort daarna ontving ik een brief
van mijn advocaat. Als ik me ooit negatief zou uitlaten over onze samenwerking,
zou ik gestraft worden', zegt de tv-persoonlijkheid. 'Ik zeg daarom niets
negatiefs, alleen wat er is gebeurd.'
Ook Gerard van Zuilen stapte nooit naar de deken. Deze belegger voelde zich
gedupeerd wegens misleidende informatie over de toenmalige beurslieveling Baan,
een softwarebedrijf dat rond de eeuwwisseling in de problemen raakte. Samen met
tientallen andere gedupeerden huurde hij Moszkowicz in. Per persoon werd 2.500
gulden (1.130 euro) betaald - in totaal meer dan 700 duizend gulden (317 duizend
euro), vertelt Van Zuilen. 'Keurig via de bank.' Maar Moszkowicz en zijn
kantoorgenoten verloren. In een tussenvonnis oordeelde de rechter dat de
advocaat de eis voor schadevergoeding onvoldoende had onderbouwd. Acht maanden
later - bij het eindvonnis - was dat nog steeds het geval. Van Zuilen stapte
over naar een andere advocaat, die de zaak-Baan wist te schikken. Degenen die
bij Moszkowicz bleven, hadden minder geluk.
Ook vorig jaar kreeg het kantoor van Moszkowicz een veeg uit de pan van de
rechtbank in de Amsterdamse zedenzaak. De ouders van een van de slachtoffers van
Robert M. huurden Moszkowicz in om hun belangen te verdedigen. De strafpleiter
liet zich vertegenwoordigen door een jonge medewerkster. De rechtbank schrijft
in het vonnis dat haar inspanning 'beperkt' was en de ouders daarom nauwelijks
recht hadden op een vergoeding van de advocaatkosten.
Boekhouding
In 2007 zwermden belastinginspecteurs ineens uit over de buurt van de
Amsterdamse P.C. Hooftstraat. Ze bezochten restaurant Le Garage, kledingmaker
Oger en juweliers Cartier en Schaap & Citroen. Hun doel: het koopgedrag van Bram
Moszkowicz in kaart brengen. Want, vermoedde de Belastingdienst, de levensstijl
van de strafpleiter kwam niet overeen met het inkomen dat hij opgaf. En hoewel
de advocaat dit nog altijd bestrijdt, zagen de belastinginspecteurs reden voor
forse naheffingen. Om zeker te zijn dat Moszkowicz betaalt, legden ze in 2010
voor ongeveer een miljoen euro een hypotheek op het kapitale kantoor aan de
Amsterdamse Herengracht dat hij samen met zijn twee broers Max en David bezit -
geschatte waarde 2 à 2,5 miljoen euro.
In 2011 lekte dit uit via NRC Handelsblad. Daarop gelastte deken Kemper een
onderzoek, uitgevoerd door emeritus-hoogleraar en oud-advocaat Sjoerd Eisma.
Zijn conclusie: de financiële situatie van Moszkowicz' praktijk is 'zeer
bedenkelijk'. De strafpleiter kampt met een 'zorgelijke' liquiditeitspositie,
een negatief privévermogen, een 'omvangrijke' schuld aan zijn bv en een
vordering van de Belastingdienst.
Volgens Moszkowicz staat zijn bedrijf niet op omvallen. 'Dat is de grootst
mogelijke onzin', liet hij twee weken geleden aan De Telegraaf weten. Zijn
advocaat Gabriël Meijers - die hem vertegenwoordigt bij de tuchtzaak - had kort
daarvoor nog gezegd dat als de deken gelijk krijgt en Moszkowicz voor ten minste
een half jaar wordt geschorst, dit 'kan leiden tot neergang en ondergang van
diens praktijk'.
Hoe het precies zit, is niet te achterhalen. Sinds 2008 heeft de advocaat geen
jaarrekeningen meer gedeponeerd - iets dat geldt als een economisch delict. Over
2009, 2010 en 2011 ontbreken de jaarrekeningen helemaal, aldus de deken.
Wie kijkt in de jaarrekeningen van de jaren ervoor, ziet dat het al vanaf 2007
financieel slechter gaat. Het eigen vermogen schiet dat jaar in de min. Het was
sowieso een moeilijke periode voor Moszkowicz. In februari van dat jaar legde
hij de verdediging van 'topcrimineel' Willem Holleeder neer. Hij moest wel. 'Het
was niet langer in zijn belang om door te gaan', schrijft Moszkowicz in zijn
boek Liever rechtop sterven dan op je knieën leven. Holleeder werd destijds
onder meer verdacht van het afpersen van de in 2004 geliquideerde
vastgoedmagnaat Willem Endstra, een oud-cliënt van Moszkowicz. Endstra was in
het kantoor van zijn advocaat bedreigd door Holleeder. 'Je moet niet uitsluiten
dat het negatieve eigen vermogen van Moszkowicz direct verband houdt met zijn
omgang met Holleeder, die hem stevig in de tang had', zegt 'D.P.', een
vertrouwensman van Endstra en destijds getuige in de zaak-Holleeder.
Volgens de deken verloopt zo'n 80 procent van de geldstromen in het kantoor van
Moszkowicz in contanten. Cliënten zouden vaak van tevoren cash moeten betalen,
waarbij niet duidelijk is wat de strafpleiter precies voor hen gaat doen. Soms
zou hij zonder overleg met een cliënt een kantoorgenoot sturen naar een zaak.
'Ik laat me contant betalen, omdat ik vind dat dat noodzakelijk is', verweerde
Moszkowicz zich in Brandpunt. 'Omdat anders een heleboel mensen in Nederland
zonder goede rechtsbijstand komen te zitten. Niet iedereen kan een rekening
openen. En dat is niet omdat het om geld zwart zou gaan, maar omdat ze
bijvoorbeeld uit de bergen in Turkije komen.'
Uit de klachten van oud-cliënten rijst een ander beeld op. 'Mijn cliënt heeft
een bankrekening in Nederland', zegt advocaat Doornbos, 'maar Moszkowicz vroeg
hem om contant te betalen.' Ook andere oud-cliënten hebben dit verklaard.
Endstra's vertrouwensman D.P. herinnert zich hoe zo'n betaling verliep: 'Wim
zette een wijnkist op tafel en zei dan: die is zometeen voor meneer Moszkowicz,
want die waardeert een goeie wijn. In het kistje zat meer dan 100 duizend dollar
in biljetten.'
Volgens Moszkowicz laten veel advocaten zich in baar geld betalen. 'Het lijkt me
dat het niet vaak voorkomt, maar de feiten zijn niet bekend', zegt voorzitter
Bart Nooitgedagt van de Vereniging van Strafrechtadvocaten. 'In principe kan
iedereen een bankrekening in Nederland openen', voegt een woordvoerder van de
Vereniging van Banken toe.' Wel moeten banken melding maken van contante
transacties hoger dan 15 duizend euro, en transacties die met criminaliteit of
terrorisme in verband worden gebracht.
Als een cliënt cash wil betalen, mag dat tot 15 duizend euro. Gaat het om een
hoger bedrag, dan moet de advocaat dit afwijzen tenzij er zwaarwichtige redenen
zijn om het wél aan te nemen, schrijft de Orde van Advocaten voor. Of die
redenen er zijn, bespreekt de advocaat met de deken. Jaarlijks wordt deken
Kemper hierover twee tot drie keer gebeld. 'Maar ik vermoed dat dit zo'n vijf
keer zou moeten zijn', zegt hij.
Die telefoontjes komen in ieder geval niet van Moszkowicz. Melding aan de deken
betekent schending van mijn geheimhoudingsplicht, vindt de strafpleiter. Volgens
hem is de verordening niet wettelijk verplicht, maar een 'interne oekaze' van de
orde. 'De deken kan wel zeggen dat hij een beroepsgeheim heeft, maar dat heeft
hij niet. Dat zeg ik niet alleen, dat zegt ook hoogleraar Bannier', zei hij
bovendien in Brandpunt.
'Het is misplaatst dat hij aan mij refereert', reageert Floris Bannier
desgevraagd. De hoogleraar advocatuur van de Universiteit van Amsterdam is als
expert opgeroepen in deze tuchtzaak. 'De deken heeft wél een
geheimhoudingsplicht en deze regel is niet vrijblijvend.' Bovendien hoef je de
naam van de cliënt helemaal niet te noemen, zegt Bannier, het gaat om de
omstandigheden, niet om de persoon. 'Ik heb de heer Moszkowicz een boos briefje
gestuurd, maar nog geen reactie mogen ontvangen.'
© Martijen Beekman
Scholing
De deken heeft nog een klacht: Moszkowicz voldoet niet aan zijn
bijscholingsplicht. In 2006 behaalde Moszkowicz geen van de verplichte 20
punten, in 2007 behaalde hij 11 van de 32 punten, in 2008 haalde hij wederom nul
punten. In de daaropvolgende jaren beloofde de advocaat beterschap en schreef
hij de deken dat hij diens vertrouwen niet zou beschamen. 'Ik acht het ronduit
grof en onaanvaardbaar mij dat te beloven en dan opnieuw met nul punten aan te
komen', zei Kemper voor de tuchtraad.
Moszkowicz erkent dat hij te weinig studiepunten heeft en wijt dat aan een
chronisch ziek familielid. Dat heeft mijn prioriteit, zei hij in een interview.
'Daarna komen mijn cliënten en zittingen, daarna komen de punten.'
Volgens strafrechtadvocaat Serge Weening, die werd opgeleid door Bram
Moszkowicz' vader Max, gaat een opleidingsachterstand ten koste van de
kwaliteit. 'Ik deed eens een zaak samen met Bram, omdat een cliënt dat graag
wilde, maar ik had vooral te maken met zijn kantoorgenoot Arnoud Comans. Comans
is geniaal. Hij is de drijvende kracht achter Moszkowicz. Bram kan in de
rechtszaal prachtig overbrengen wat Comans heeft opgeschreven, maar heeft geen
dossierkennis en geen kennis van de jurisprudentie. Als er op de zitting iets
gebeurt wat Comans niet heeft voorbereid, kan Bram daar niks meer van maken.'
Comans wil hierop niet reageren.
Zelfs in een zaak als die van Geert Wilders schrijft Moszkowicz zijn pleidooi
niet zelf, zegt een PVV-ingewijde. En de oud-stagiair: 'Bram kan heel goed
voorlezen uit andermans werk.'
Hetze
Wat Moszkowicz betreft, pleegt Kemper 'karaktermoord'. Hij overweegt een klacht
tegen de deken in te dienen. 'Het is alsof de trainer van FC Knudde zegt dat
Messi niet kan voetballen', zegt de advocaat over de 64-jarige deken, die twee
keer unaniem door zijn beroepsgenoten is verkozen als toezichthouder.
Kemper noemde Moszkowicz tijdens de zitting ongeschikt voor het vak. Maar dat is
niet wat de van oorsprong Maastrichtse strafpleiter het meest raakt. De
verzachtende woorden dat de advocaat 'geen intrinsiek slecht mens is', kwamen
het hardst aan. 'Dat heeft een lading', zei hij hierover in de media. 'Ik
behandel het in mijn boek . Mijn vader, die in Auschwitz heeft gezeten, zei
altijd: intrinsiek slechte mensen bestaan niet. Zoiets zeggen, is
dekenonwaardig. Het is abject. Het is infaam en daar hoort-ie nog over.'
'Bram praat in de media alles recht wat krom is, hij brengt onze beroepsgroep
schade toe', verzucht advocaat Nico Meijering, wiens vader ook in Auschwitz zat.
'Ik schaam mij plaatsvervangend voor iemand die telkens het Auschwitz-verleden
van zijn vader in stelling brengt om de bliksem van het eigen falen af te
leiden.'
Deken Kemper wil zich buiten de zittingszaal niet meer bemoeien met de
discussie. Hij wacht het oordeel van de Raad van Discipline op 30 oktober af.
Het enige wat hij nog wel kwijt wil, is dat de woordkeuze 'intrinsiek slecht'
een ongelukkig toeval is. 'Ik heb zijn boek nooit gelezen.'
Voor dit artikel zijn gesprekken gevoerd met 24 personen. Sommigen doen alleen
anoniem hun verhaal, onder meer omdat ze niet publiekelijk met Moszkowicz willen
worden geassocieerd. D.P. wordt op eigen verzoek alleen met zijn initialen
vermeld. Bram Moszkowicz heeft herhaalde interviewverzoeken afgewezen, wilde
schriftelijke vragen niet beantwoorden en heeft het artikel voor een weerwoord
ter inzage gekregen, maar geen reactie gegeven.
Desi Bouterse
Ook deze in Nederland bij verstek veroordeelde drugsdealer is klant geweest bij Moszkowicz. Bouterse wordt tevens gezien als de kwade genius achter de Decembermoorden die op 8 december 1982 plaats vonden in Suriname toen een aantal critici van Bouterse 'op de vlucht' de dood vonden. Niet de verdediging van Bouterse wordt hem door met name collega Gerard Spong nagedragen maar de manier waarop hij zich liet inpakken door Desi Bouterse.
Bron(nen) / Copyright: | |
Nickerie.Net/Volkskrant / Fos Network |
31-10-2012 |
|
Email: info@nickerie.net
Copyright © 2012. All rights reserved.
Designed by Galactica's Graphics