Nickerie.Net, dinsdag 15 januari 2013

Ingezonden: Jaar van zuivering van het morele gezag

President Desi Bouterse bezorgt Suriname een internationaal slechte reputatie. Behalve de aangenomen amnestiewet, waarmee de president in strijd met de Surinaamse grondwet zichzelf (de politiek) als baas van de rechterlijke macht en van de rechtsstaat heeft verklaard, rammelt het buitenlandbeleid aan alle kanten. Nadat de bevolking van Peru vorig jaar de multinational Newmont heeft beschuldigd van ernstige milieuvervuiling bij de goudwinning, en uitbreiding van de goudwinning heeft geweigerd, is het bedrijf verhuisd naar het wetteloze Suriname.

Door een onevenredige groei van de informele economie, toegenomen buitenlandse eigendommen en geïnvesteerd buitenlands kapitaal, is de soevereiniteit van Suriname ernstig in gevaar. Suriname koerst in 2013 naar een situatie van, minderheid in eigen land, onbestuurbaarheid, en onbeheersbaarheid, als de president en de regering de bevolking blijven voorliegen, als beloften niet worden nagekomen en als het onderwijs blijft achterlopen op de actuele mondiale ontwikkelingen. Het parlement functioneert al twee jaar voor spek en bonen.

Intern verdeeld

Ook de regering is intern verdeeld en onsolidair met buitenlandse bondgenoten. De coalitiepartijen nemen geen verantwoordelijkheid voor het totale regeringsbeleid, maar verdedigen hun eigen hachje. Door valse begrippen te hanteren zoals 'reshuffling', 'depolitisering', schuift de president de aandacht en de verantwoordelijkheden van zijn ambt van zich af. In de presidentiële visie is slecht regeringsbeleid, slecht beleid van een betreffende minister. Door tussentijdse vervanging van deze minister- de zondebok- blijft de president buiten schot en wordt de druk tot aftreden van de regering afgewenteld. Terwijl de president de ministers heeft aangesteld en de regering aanstuurt is hij de facto nergens voor verantwoordelijk; een heerlijke dictatoriale setting. 'Depolitisering' suggereert dat een eventueel geconstateerde fout of misstand ligt bij de partijpolitiek en dat technocratisch management vereist is, zonder politieke kleur, om veelal etnische knopen te kunnen doorhakken. In de praktijk echter wordt door interventie juist de partijpolitiek van de regeringspartijen (lees de NDP) verstevigd, door steeds openlijkere vormen van omkoping. Bijzondere commissies verworden tot luistervinken van de president. De bijzondere presidentiële commissies ondermijnen juist het management van de ministers en houden de president constant buiten schot.

Inconsistente resultaten

De president zegt met zijn symboolpolitiek eigenlijk dat het disfunctioneren van zijn regeerploeg niet aan hem ligt. Ook verhult hij met populistische retoriek over 'Gouden' deals, de financiële meeropbrengsten uit exporten door gunstige wereldmarktprijzen, de feitelijke stilstand van de groei van de morele kwaliteit van de samenleving en het verlies van soevereiniteit door de excessieve macht van de informele economie. Dit verklaart deels de opzienbarende vreemde en inconsistente resultaten van de onlangs gehouden opiniepeiling van het IDOS onderzoek. De populariteit van de president zou volgens het IDOS zijn gestegen, terwijl de kosten van levensonderhoud zorgwekkend gestegen zijn en de districten ontevreden zijn over het functioneren van bepaalde ministeries en de bevolking zich ergert aan de toegenomen openlijke corruptie.

Machinaties in de politiek wijzen erop dat er machtsverschuivingen plaatsvinden die zullen leiden tot tegenstellingen of scheuring in bepaalde regeringspartijen. De meest alarmerende verschuiving is de recente toetreding van Dilip Sardjoe met zijn lege partij tot de NDP-machtskern. Kortom het zwarte geld, en de oneerlijkheid regeren in Suriname. Surinaamse betrokkenheid bij recente grote drugsvangsten in o.a. Frankrijk en ontmaskering van betrokkenheid bij internationale drugkartels, geven aan dat het moreel gezag ontbreekt en dat in Suriname vooralsnog de heerschappij van de luidruchtigste de overhand heeft.

Goudsector

Voor het geluid maken heeft de president het gehele media apparaat ter beschikking. Vanuit de PALU sprak men van 'underachievement' (niet nagekomen beloften) van 60%. De aanpak van de goudsector is gedoemd te mislukken, waarschuwde de regeringspartij BEP, omdat de president zelf belanghebbende is, omdat er ordeloosheid heerst in het binnenland en de meest ordeloze, politicus/goudondernemer Brunswijk (concurrent van de BEP) er de leiding heeft. De oppositie partijen treden niet gezamenlijk op; de VHP overstemt het ontbrekende strijdplan.

Het onsolidaire buitenlandbeleid ten opzichte van Peru, is een aller bedroevendste zaak. De Amerikaanse multinational heeft in Peru laten zien niet bereid te zijn te voldoen aan milieu-eisen van de bevolking. Goudgigant Newmont Mining Colorado is voor 51% eigenaar van de Congamijn in Peru, die in Cagamarca in opspraak is geraakt. Tot recentelijk zijn er protesten van de Peruaanse bevolking tegen Newmont geweest, die geweigerd heeft de milieu/effectenrapportage van onafhankelijke buitenlandse consultants serieus te nemen, beloften niet is nagekomen, de mijnstreken vergiftigd heeft met Arsenicum, cyanide, en zware metalen en controle op milieuschade systematisch weigert. De regering kijkt de andere kant op, haalt Newmont kritiekloos binnen in Suriname, terwijl het bedrijf in vele landen verboden is (o.a. de in EU), en in Nieuw Zeeland en Peru stuit op hevige volksprotesten. Meer dan ooit staat de kwaliteit van het leven centraal in het komende jaar en dat betekent een dringend beroep op eerlijkheid, solidariteit en herstel van het morele gezag in Suriname.

Ludwich van Mulier, Nijmegen, 14 januari 2013.

Politiek analist/Dichter/schrijver Ludwich van Mulier is voorzitter van het Surinaamse Dichters en schrijvers genootschap (SDSG); en voorzitter van de stichting Surinamers Overzee (SUROV) een politieke pressiegroep van emigranten in Nederland, www.masusa.nl.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics