Nickerie.Net, woensdag 06 februari 2013

Sandew Hira en de revo

In een aantal artikelen heb ik geprobeerd aan te tonen dat Sandew Hira (Dew Baboeram) een nogal eenzijdige kijk heeft op het koloniale verleden (waarmee ik niet zeg, dat hij altijd ongelijk heeft). Uiteraard stelde ik mij ook de vraag, wat hij daarmee zou beogen. Wat is zijn ideologie, wat drijft hem? Ik wist uit zijn eigen columns, dat hij begin jaren tachtig in Nederland voorzitter was van het Grenada comité en supporter van Maurice Bishop, de leider van de revolutie op Grenada.

Politiek Analist Jan Gajentaan

Dezelfde Maurice Bishop speelde een rol in de aanloop naar de gebeurtenissen op 8 december 1982. Enkele weken daarvoor bezocht Bishop Suriname. Bekend is zijn uitspraak “the revolution is not a teaparty”. In Bishop’s toespraak voor de Surinaamse revo-aanhangers (die is gefilmd) zei hij: “you have to crush your enemies, just like they would crush you!”. Een paar weken later zouden de leiders van de Surinaamse revolutie dit advies letterlijk uitvoeren, waarbij Dew Baboeram’s broer John één van de 15 prominente slachtoffers was.

Wat was eigenlijk de positie van Sandew Hira in de beginperiode van de Surinaamse revolutie? Hoe keek hij aan tegen dit optreden van Maurice Bishop? In mijn zoektocht via internet liep ik al snel aan tegen twee opinieartikelen die Sandew Hira destijds in het communistische dagblad “De Waarheid” publiceerde en die zijn standpunt verduidelijken. Het eerste artikel dateert van maart 1982 en het tweede van januari 1983, dus een maand na de december gebeurtenissen.

Geen vriend van Bouterse

Uit het eerste artikel van maart 1982 blijkt, dat Sandew Hira bepaald geen vriend was van Bouterse. Volgens Hira, die goed op de hoogte lijkt van alle ins en outs van de revo, was Bouterse aan de macht gekomen door een “reactionaire coup” (waarschijnlijk doelt hij hier op de rol van Valk). Hira stelt vervolgens dat de revo in het begin bestond uit twee stromingen, de gematigden (de groep van Bouterse, Valk, Chin-a-Sen en Haakmat) en de linkse revolutionairen, waartoe hij zichzelf ook rekent.

Hira toont zich hoopvol in het artikel, omdat Bouterse begin 1982 is overgestapt van de gematigde naar de linksradicale stroming, die gebundeld is in het door Hira gesteunde “Revolutionair Front”. Ook toont Hira zich solidair met de militairen van de Bomika groep (o.a. Badrissein Sital).

In het artikel omschrijft Sandew Hira de parlementaire democratie in Suriname als een schijnvertoning, die aangestuurd werd door buitenlands kapitaal en die het volk slechts één keer in de vier jaar, gedurende de vijf seconden dat zij stemden, een illusie van hoop gaf. Volgens Hira moest dit systeem vervangen worden door de democratie van de straat: het mobiliseren van de massa. De tegencoup van Rambocus noemt hij een aanslag van rechts en hij wil dat deze internationaal veroordeeld wordt. Een opmerkelijk standpunt, omdat zijn broer John Baboeram in die tijd juist grote indruk maakte als advocaat van Rambocus.

Decembermoorden toegeschreven aan “de reactie”

In zijn tweede artikel in de Waarheid, van januari 1983, gaat Hira in op de decembermoorden (met geen woord geeft hij aan, dat zijn eigen broer daarbij is omgekomen). In dit stuk verdedigt hij eerst de revolutie op Grenada. Volgens hem is de revolutie in Suriname ontspoord, omdat deze een coup was en nooit een echte volksopstand zoals op Grenada. Hira weet dan ook al wie we verantwoordelijk moeten houden voor de decembermoorden: “de reactie” zou erachter zitten (ik neem aan dat hij daarmee bedoelt, degenen die de parlementaire democratie wilden herstellen).

Dat is een vreemd standpunt. Een klein jaar eerder, in maart 1982, had Hira nog beweerd dat “de reactie” in Suriname niets liever wilde dan teruggaan naar de parlementaire democratie, een systeem dat hij zelf verfoeide. Waarom zou “de reactie” dan de decembermoorden georganiseerd hebben? Dat lijkt mij hoogst onwaarschijnlijk, aangezien de standrechtelijke executies van 8 december 1982 juist bedoeld waren om een snelle terugkeer naar de parlementaire democratie onmogelijk te maken en alle kritiek op de revo te smoren.

Dew Baboeram (allias Sandew Hira), Maurice Bisschop en Fidel Castro

Over de morele en mogelijk zelfs strafrechtelijke mede-verantwoordelijkheid voor 8 december van degenen waarmee hij dweepte, zoals Maurice Bishop met zijn ophitsende woorden, of de Bomika groep die vermoedelijk een vertegenwoordiger had in de “Bloedraad”, rept Sandew Hira in het hele artikel met geen woord. Het hele vraagstuk wordt simpelweg verzwegen. Een typisch voorbeeld van marxistisch geïnspireerde ideologische verblinding.

Sandew Hira, de man die vrijwel wekelijks Nederland bestookt met zijn Nazi vergelijkingen over het koloniale verleden, is ook na 1982 altijd opvallend stil geweest als het gaat om de rol van zijn eigen politieke bloedgroep bij de gebeurtenissen van 8 december 1982. Toch was die rol niet gering. Ik zag laatst nog op YouTube een fragment* van een interview in 1982 met de journalist Frank Wijngaarde (eveneens 8 december slachtoffer) waarin deze duidelijk aangeeft, dat er een hetze tegen hem werd gevoerd door de aan Cuba, Grenada en Nicaragua gelieerde groepen in Suriname.

Overigens ben ik het wel helemaal eens met Sandew Hira als het gaat om het amnestievraagstuk. Hira pleit voor een nieuwe amnestiewet, waarin pas amnestie gegeven kan worden door de Waarheidscommissie nadat mensen de volledige waarheid verteld hebben en berouw hebben getoond. Zo was ook de gang van zaken in Zuid Afrika. In de huidige Surinaamse amnestiewet is dat omgedraaid: er is al amnestie gegeven en dan komt er nog eens een waarheidscommissie, die daardoor een wassen neus dreigt te worden. Ik wil daar nog aan toevoegen dat als er ooit een “echte” waarheidscommissie komt, ook Nederland met de billen bloot zal moeten en de geheime archieven van de jaren tachtig openbaar moet maken. Daar zal ik mij persoonlijk voor in blijven zetten!

Jan Gajentaan

* Voor fragment interview met Frank Wijngaarde: http://www.youtube.com/watch?v=V5M9_kTVNms

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics