Nickerie.Net, vrijdag 13 september 2013

Chaos binnen de NDP compleet - vooral een strijd tussen zakkenvullers

De columnist Jan Gajentaan heeft een uiteenzetting van de heersende chaos binnen de NDP. De afgelopen weken valt het op dat er bij de politieke partij NDP een hoge mate van chaos lijkt te heersen. De partij is een waar strijdtoneel geworden tussen verschillende stromingen en personen. Zo zagen we de strijd om het coördinatorschap van zowel Wanica als Nickerie ontaarden in een hevige machtsstrijd, waarbij vooralsnog Charles Pahlad (Wanica) en Badrissein Sital (Nickerie) aan het kortste eind lijken te trekken.

Ook binnen de regering is er weinig te merken van solidariteit tussen de NDP’ers. Zo maakte de kersverse minister van Openbare Werken Parmessar, al kort na zijn aantreden korte metten met het beleid van zijn voorganger Abrahams, nog altijd de vice-voorzitter van de NDP.

Deze week zagen we een harde aanvaring tussen minister Lackin van Buitenlandse Zaken en de coördinator van het Rijstorgaan Badrissein Sital, beide NDP’ ers. In een persbericht pochte Sital dat de gift van tractoren door Iran ter waarde van 1,2 miljoen USD, te danken is aan zijn inzet en dat deze tractoren binnenkort verkocht zullen worden aan de boeren. Minister Lackin gaat hier in de media dwars tegenin, volgens hem kan er absoluut geen sprake van zijn dat goederen die geschonken zijn door een bevriende natie op de vrije markt doorverkocht worden.

Het licht nog vers in het geheugen van de Nickerianen hoe een kunstmestdeal tussen de NDP-ers Imro Manglie en Rashied Doekhie in een slaande ruzie is geëindigd. Het ging om de verdeling van de buit en de extra beloning (dure auto's etc) die bovenop stonden. De goedkope petro-caribe kunstmest is uiteindelijk duurder aangeboden aan de boeren dan de concurrenten die hun kunstmest elders vandaan haalden. Alleen Doekhie en Manglie bleken van de "NDP-kunstmest" rijker te zijn geworden.

Het lijkt wel alsof er binnen de partij NDP geen enkele regie meer aanwezig is. Misschien is de voorzitter D.D. Bouterse oververmoeid geraakt door de verschillende hoedanigheden waarin hij moet acteren (president van Suriname, voorzitter van Unasur, zanger van het presidentieel combo, chief scout van de padvinders en partijvoorzitter, om er slechts enkele te noemen). Daar komt nog bij dat de heer Bouterse ernstige problemen heeft in de privé sfeer na de aanhouding van zijn zoon Dino in Panama en diens uitlevering aan de U.S.A.

De officiële ideologie van de NDP is nog altijd het nationalisme, maar de laatste tijd horen we met name minister van Buitenlandse Zaken Winston Lackin pleiten voor een vergaande mate van regionale integratie via Unasur. Ook dit brengt onduidelijkheid met zich mee. Wat is nu de kern van de NDP ideologie, is dat de soevereine natiestaat Suriname of kiest men voor het model van regionale integratie volgens Chavez’ Socialisme van de 21e eeuw?

Dit zijn volgens mij twee totaal verschillende uitgangspunten die nauwelijks met elkaar verenigd kunnen worden. De logische uitkomst van regionale integratie is immers dat de deelnemende natiestaten een groot deel van hun politieke macht moeten afstaan aan een centraal beleidscentrum (zie ook de ontwikkelingen in de EU). Volgens mij kan een nationalist wel voorstander zijn van regionale samenwerking (bijvoorbeeld door samen met een andere landen een sterk handelsblok vormen), maar niet van regionale integratie. Een nationalist die pleit voor regionale integratie, lijkt mij een contradictio in terminis.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics