Nickerie.Net, vrijdag 29 november 2013
President Bouterse moet eer aan zichzelf houden
Auteur: Nancy de Randamie
Mijn eerste reactie toen ik hoorde van de arrestatie van Dino, de zoon van president Bouterse, was: ‘Wat stom! Als presidentszoon in het Suriname van vandaag, kan je toch alles krijgen wat je hart begeert?'' Met zo’n president als vader zeker. Dino was al aangesteld als hoofd van de Counter Terrorism Unit (CTU), en had hierdoor de vrije hand in Suriname. Er werd gerept over tal van misstanden gepleegd door CTU-leden. Zoals de standrechtelijke executie van vier van roof verdachte burgers. Dat was in juni 2012. In oktober kondigde de procureur generaal dan eindelijk de start van het gerechtelijk vooronderzoek aan. Dat was na de arrestatie van Dino in Panama eind augustus. Toeval?
Foto/ Nancy de Randamie - Dino Bouterse na de inauguratie van zijn vader als president, in gesprek met een reporter van een radiostation in Suriname.
Waarom dan handelen in wapens en drugs? Dat is toch verleden tijd? Dat doe je als presidentszoon alleen als het je niet om geld gaat, maar handelt uit machtswellust en mogelijk zelfs sensatie. Dat doet me denken aan een verwend rijkeluisjongetje die niet weet wat te doen met zijn tijd en geld en dus maar een speelgoedpistool inruilt voor een echte en uit verveling daarmee lukraak mensen doodschiet. Gewoon. For the fun you know!
Stil vertrek? En vaderlief ? Het is moeilijk te geloven dat hij nergens van afwist. Wat in ieder geval zeker is, is dat Dino nooit in zijn eentje kan hebben gehandeld. De valse paspoorten die hij, samen met Edmund Quincy Muntslag, aan de als Hezbollah-leden vermomde DEA - agenten had willen overhandigen kan hij niet zelfstandig, zonder hulp van hoger hand hebben geregeld, ook zijn reis niet.
Dino ging eind augustus weg. Met welk vliegtuig? Eentje van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij? Als Dino uit Suriname vertrekt valt het onmiddellijk op. Behalve als hij het land verlaat als onderdeel van een delegatie. Eind augustus vertrok de delegatie van de Haitiaanse president Michel Martelly uit Suriname. Ik mag niet hopen dat deze arme man, en met hem het Haitiaans volk, voor het karretje van Dino’s privé aangelegenheden is gespannen. Niet voor niets riep daags na Dino’s arrestatie het Haitiaans parlement op tot onderzoek naar de betrekkingen tussen hun president en de president van Suriname. Waaruit bestaan de bilaterale betrekkingen tussen beide landen en kan Haiti als arm land op het westerlijk halfrond werkelijk profiteren van een intensieve relatie met een land in ontwikkeling als Suriname?
Niet Suriname
Of Dino het nu werkelijk heeft gedaan of niet, daar heeft Suriname feitelijk niets mee te maken. In de zin dat Suriname en Surinamers er geen weet van hebben. Laat staan part noch deel aan hebben gehad. Het is een zaak tussen Dino Bouterse en comparant Edmund Quincy Muntslag versus de Verenigde Staten van Amerika.
Ik neem er daarom aanstoot aan dat Dino’s advocaten en Buitenlandse Zaken minister Winston Lackin na de verzwaarde aanklacht tegen Dino op vrijdag 8 november verklaarden dat de aanklacht een belediging is voor het “vredelievende en democratische Suriname en het Surinaamse volk.” What do we people have to do with it?
De politieke oppositie in het land, verenigt in het Nieuw Front, verontwaardigde zich hier net zo over. In een persverklaring schreven zij “Het is niet de integriteit van de democratische rechtsstaat Suriname die hier in het geding is, maar de handelingen van een Surinaams staatsburger die ervan wordt verdacht dat hij nationale en internationale rechtsregels op gruwelijke wijze heeft geschonden.”
Keerzijde van de medaille
Waarom de aanklacht Suriname uiteraard wel te kijk zet en waarom daarom mijns inziens president Desi Bouterse zou moeten aftreden, is omdat Dino zijn zoon is. Zelfs als Desi Bouterse helemaal niets van doen zou hebben met de handelingen van zijn zoon, zou hij omwille van het feit dat Dino zijn zoon is en hij president, moeten aftreden. Dat is de keerzijde van de medaille.
In plaats van de eer aan zichzelf te houden zoals iedere staatsman of belangrijke publieke figuur zou doen, kondigde Desi Bouterse daags na zijn zoon’s arrestatie live op de radio aan te gaan voor een tweede termijn als president.
Dino is Suriname niet
Suriname heeft niets te maken met de vermeende handelingen van Dino, maar Suriname heeft wel last van de gevolgen van deze ten laste gelegde handelingen. Omdat Dino nu eenmaal presidentszoon is. Het imago van het land is geschaad omdat Dino zoon van de president is. Verwar dat niet met het verweer van Lackin, minister van Buitenlandse Zaken, en Dino’s advocaten dat in 'vredelievend en democratisch Suriname' zoiets nooit zou kunnen gebeuren. Dino is Suriname niet. Suriname is Dino niet. Gelukkig maar.
Bouterse zou er niet alleen voor Suriname, maar ook voor zijn eigen reputatie goed aan doen nu af te treden. Het tij van de glijdende schaal waarin hij zich nu bevindt met een kabinet dat toe is aan een dertiende nieuwe minister, kan makkelijk worden gekeerd door af te treden. Het zou hem in de ogen van veel Surinamers maken tot een man van principe en eer. Tot een echte Vader die geeft om het wel en wee van zijn zoon en zijn Vaderland. Zijn volk.
Op dit moment staat Desi Boutere in de ogen van velen te boek als het tegenovergestelde.
Het tij van de glijdende schaal waarin Bouterse zich nu bevindt met een kabinet dat toe is aan een dertiende nieuwe minister en tal van unfulfilled promises, kan makkelijk worden gekeerd door af te treden. Aftreden zou hem geen windeieren leggen wat betreft zijn gooi naar het presidentschap in 2015. Door af te treden zou Bouterse de symphatie van velen (her)winnen. Hij wordt dan weer de martelaar die hij ooit was.
Aftreden garandeert Bouterse uiteraard niet een herverkiezing als president, maar maakt zijn kansen naar mijn inschatting vele malen groter.
Ballen en principes
Ik ben bang dat Bouterse mijn advies niet ter harte zal nemen. Hij is bang. Niet voor mij. Hij is mogelijk bang dat zijn zoon uit de school kan klappen over who knows who. Als president af, geniet je niet langer immuniteit. Bang dat hij straks geen president zal zijn en nooit meer zal worden. Samen met Bouterse zijn ook zijn politieke kompanen bang. Zij en Desi Bouterse hebben zo lang gewerkt en geleefd naar zijn presidentschap. Zij laten zich door niets en niemand deze overwinning afpakken, en dus fluisteren ze hun president in het oor om te blijven zitten, zijn 'poot' stijf te houden en te doen alsof zijn neus bloedt. Niets en niemand zal Bouterse dat wat God hem heeft geschonken, ontnemen..
Zelfs zijn zoon Dino niet. Maar, juist omdat Dino zijn zoon is, is de reputatie van de Vader des Vaderlands en dus het Vaderland beschadigd. Als vader kies je voor je kinderen. Je treedt af omwille van jouw zoon - of hij nou schuldig wordt bevonden of niet - en voor jouw volk.
Zo op alles terugkijkend is het jammer dat Bouterse zijn zoon niet heeft kunnen beteugelen. "Hij is een volwassen man, " verdedigde Desi Bouterse zich. Ik blijf me erover verwonderen. Dino had als presidentszoon meer dan voldoende speelgoed om mee te spelen. Waarom dan een vermeende terroristische organisatie willen faciliteren? Het heeft veel weg van een spannende en vooral slechte film met een domme boef in de hoofdrol.
Alleen de vader van de boef heeft de macht en autoriteit om een wending te brengen in het filmplot. Of pa daar de principes en de ballen voor heeft, is de grote vraag.
Bron(nen) / Copyright: | |
Nickerie.Net /One World |
11-11-2013 |
|
Email: info@nickerie.net
Copyright © 2013. All rights reserved.
Designed by Galactica's Graphics