Nickerie.Net, donderdag 23 januari 2014

Het oudjesbeleid van Bouterse - kabinet gevuld met oude en vooral corrupte vriendjes

Desiré (Desi) Delano Bouterse (1945), 68 jaar oud, staat bekend als leider die zich graag als voorvechter van jongeren profileert. Jongeren moesten volgens Bouterse een plaats krijgen in het bestuur van het land, dus in de ontwikkeling van Suriname. Desi Bouterse was zelf 36 jaar toen hij zich hoogstwaarschijnlijk vanwege deze visie liet overhalen om in 1980 door middel van een coup naar de macht te grijpen. Na 1987 heeft Bouterse er alles aangedaan om via zijn propagandamachine en het door God gegeven charisma, de jongeren te doen geloven dat met hem aan de macht zij verzekerd zouden zijn een positie in de maatschappij.

Het lijkt erop dat vanwege de lange wachttijd van Desi Bouterse om op democratische wijze aan de macht te komen, hij het streven om jongeren een positie te geven vergeten is. Bouterse is dus nu zelf wat hij anderen jarenlang heeft verweten ‘een oude man op die stoel’. Zou het verkeerd van mij zijn om hem nu te vragen plaats te maken voor jongeren? Trek je pyjama uit, geef jongeren een kans, zijn slechts enkele zaken die Bouterse toen hij zelf nog jong was, gebruikte tegen de oudere politieke leiders.

Politiek analisten hebben na de verkiezing van 25 mei 2010 aangegeven dat de verkiezingswinst van de NDP te danken is aan de jongeren. Is het de hoop op verjonging in het bestuurscentrum, die de drive was voor jongeren om op de NDP te stemmen? Melvin Bouva op de lijst plaatsen….zie daar, Bouta gaat voor jongeren. Een ministerie van Sport- en Jeugdzaken…..zie daar, Bouta gaat voor jongeren.

Bij het benoemen van adviseurs uit zijn inner circle werd al snel duidelijk dat Bouterse de groep dertig plusser uit de jaren tachtig, inmiddels zestig- en zeventig plussers, moest belonen voor hun trouw, geduld en loyaliteit. De gedachte bij velen dat met Desi Bouterse als president jongeren een rol in het bestuur van het land zouden krijgen, vervloog al gauw. Het feit dat het nieuwe ministerie van Sport- en Jeugdzaken niet door de NDP zelf werd ingevuld, was het bewijs dat de liefde voor jongeren slechts een voor verkiezingsliefde was.

De namen van Jules Albert Wijdenbosch (1941), adviseur op het kabinet van de president, Badrissein Sital (1946), Harvey Harold Naarendorp (1940), Liakat Ali Errol Alibux (1948), Hendrik Frans (Henk) Herrenberg (1938), Winston Ramon Caldeira (1941), Eugene van der San (1947) en Melvin Linscheer (1953) zijn slechts enkele van de ‘jonge’ Surinamers die deel zijn van het zolang beloofde jongeren tijdperk.

Het imago van een jonge Bouta met leuzen zoals ‘Neks no fout’ en andere stoere taal behoren tot het verleden. Op de berm verschijnen met liederen van papa Towjtie en Bob Marley had dus duidelijk niets te maken met de jonge geest van de NDP-leider.

De discussie rond de NDP-trekker in Wanica en het besluit genomen door de voorzitter van de partij, laten weer zien dat de jonge Parmessar plaats moest maken voor de SENIOR veteraan Palad. Is het beleid om 60-plussers te benoemen misschien één om te zorgen dat ze alsnog een goede oude dag hebben. O nee, een oudere dag, want een oude dag hebben ze nu al. Ik gaf eerder aan dat de inner circle alleen bij de benoemingen aan de beurt komt. Er zijn gaande het proces enkele vreemde eenden benoemd die al snel weer weg moesten. Dr. EddyJozefzoon en Ir. Richard Kalloe, beiden 60-plussers, zijn er een perfect voorbeeld van.

Het zal geheel aan de jonge kiezers liggen als deze veteranen er bij de komende verkiezing in zullen slagen jong Suriname nog eens voor de gek te houden. Ditmaal via Info Act en BTO en de nog op te zetten propaganda tools.

Wayne Telgt

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics