Nickerie.Net, woensdag 05 maart 2014

Creolen hebben veel bijgedragen aan de vorming van Hindostanen

door Hardeo Ramadhin

Enkele dagen terug heb ik een artikel gelezen van een wetenschapper (een ingenieur, die ook mijn vriend is) waar hij op zijn eigen manier zijn mening geventileerd heeft over de Creolen (hij gebruikt de term negers). Het is niet mijn gewoonte om over etniciteit te schrijven. Onbewust ga je zaken naar voren aanhalen die krenkend ( beledigend) kunnen overkomen en dat is wat wij niet moeten hebben in een multi-etnische en multiculturele samenleving.

Hardeo Ramadhin (ex-dc Nickerie), Fotografie Akhiel Mahabier.

Wij leven vredig in een samenleving en onze verschillen en overeenkomsten zullen op diverse vlakken altijd aanwezig zijn. Toen ik mijn vierderang akte in 1967 behaalde (47 jaar terug), dacht ik dat de wereld om mij draaide. Ik was de eerste onderwijzer van de Mandjha Veiraweg.

Voor die tijd was ik de best geschoolde man van mijn weg. Na jaren studeren en ook veel boeken gelezen te hebben over diverse onderwerpen (zoals over historie, cultuur, geomorfologie, geologie, politieke geografie, stad- en plattelandsgeografie, demografie, landbouweconomie etc.) is mijn gedrag en benadering over diverse maatschappelijke en economische vraagstukken totaal veranderd.

Ik heb een metamorfose in mijn denken ondergaan. Ik ben de mens anders gaan bekijken en beoordelen. Als Hindoe ben ik 12 jaar (1967-1979) onderwijzer geweest op vier katholieke scholen (RKBO). Ik heb mij toen ook verdiept in de Christelijke Bijbel (het Oude en het Nieuwe Testament). Na mijn hoofdakte (1976) studeerde ik geschiedenis. Na twee jaren behaalde ik de akte LO-geschiedenis. Ik ging verder met MO-A geschiedenis maar halverwege ben ik gestopt met de studie geschiedenis. Met deze historische bagage begrijp ik de mens ook veel beter.

Hindostaanse leerlingen gingen niet school

Wij moeten de samenleving niet alleen beoordelen op basis van economische criteria. Dankzij het christelijk onderwijs, de inspanning van de overheid en de inzet van honderden Creoolse leerkrachten in Paramaribo en in de districten hebben vele Hindostaanse kinderen en ook anderen goed onderwijs genoten in Suriname. Ik kan mij nog herinnen dat in de jaren 1950 (wat mijn moeder mij ook verteld heeft) Creoolse leerkrachten naar de polders in Nickerie gingen om de Hindostaanse kinderen die de school niet bezochten, op school te krijgen.

De heer Hardeo Ramadhin is een sprekend voorbeeld daarvan. Op mijn zevende begon ik de school te bezoeken dankzij de inzet van een Creoolse leerkracht (wiens naam mijn moeder niet meer kon herinneren) en de districtskwekeling Ramkumar Bansropansingh. Laten wij deze positieve zaken ook een keertje goed benadrukken. Ik heb genoeg vrienden die mijn leeftijd hebben en die kunnen ook hun ervaring delen met anderen.

De onderwijzer J.Eduard Samsin

De ouderen Nickerianen kennen meester J. E. Samsin. Deze grote geest heeft vele kinderen (vooral Hindostaanse) uit de polders gehaald om hen bij te schaven, vooral in het vak Nederlands. Elke Nickeriaan die voor het vierderangexamen in Paramaribo kwam, zocht meester Samsin aan de Burenstraat op om wat extra lessen te volgen. Geld speelde bij deze grote geest een ondergeschikte rol. Ik heb ook gretig gebruik gemaakt van zijn kennis en gastvrijheid toen ik mijn vierderangexamen moest doen. Met alle plezier stoomde hij jou klaar voor het vierderangexamen.

Zo zijn er vele Creoolse leerkrachten die ook kinderen van andere districten gratis extra onderwijs gegeven hebben, waardoor velen in deze samenleving een hoge maatschappelijke posities bekleed hebben nog steeds bekleden. Het is jammer dat de heer Limbopersad en de wetenschapper W.Caldeira niet begrepen hebben dat de wereld totaal is veranderd. De Hindostaan van 1949 is niet de Hindostaan van 2014. De Hindostaan is zelf een ‘dogla’ (een mengelmoes van Dravidas en Ariërs) en deze doelgroep zal nooit etniciteit als maatstaf gebruiken voor vooruitgang en natievorming.

De situatie anno 2014

Ik moet eerlijk toegeven dat de situatie anno 2014 helemaal veranderd is Suriname. Elke Surinamer krijgt nu in elk deel van Suriname ruime gelegenheid om goed onderwijs te volgen. In alle districten hebben wij muloscholen en in sommige districten hebben wij ook middelbare scholen. In elke familie hebben wij academici en hbo’ers. Het studeren is veel makkelijker geworden, alleen zijn de leerlingen en studenten minder gemotiveerd om te studeren.

Dat merk ik ook bij mijn studenten. Van elke prominente burger op deze aardbol kan men op Wikipedia wat achtergrondinformatie krijgen. In mijn vrije tijd ben ik gekluisterd aan mijn computer en ik geniet elke dag van de spannende bokswedstrijden welke ik eerder gemist heb. Van elke Bollywood-acteur vind ik wat gegevens. Zo kan ik deze rij verder aanvullen.

Acculturatie is een continu proces

De nakomelingen van de Hindostaanse, Javaanse en Chinese immigranten zijn volledig geïntegreerd in de Surinaamse samenleving. Overal zijn zij in meerdere en in mindere mate aanwezig. Deze culturele rijkdom moet ons zodanig binden dat wij elkaar moeten verheffen en zoveel mogelijk positieve zaken van elkaar overnemen. Wij moeten de overeenkomsten zoeken en niet continu de verschillen benadrukken om hun falen te verdoezelen.

Er zijn in Suriname 148.000 Hindostanen (volkstelling 2012). De meeste rijstboeren zijn ook Hindostanen. Er zijn in Suriname ongeveer 1.250 rijstboeren (ongeveer 0.25 % van de Surinaamse samenleving). Wanneer deze rijstboeren voor hun belangen opkomen moeten wij hun nood niet bagatelliseren en geen termen strooien in de samenleving dat deze rijke rijstboeren nog meer geld van de overheid willen hebben in de vorm van subsidie.

In Suriname wonen 117.567 Marrons (volkstelling 2014). Wij moeten niet generaliseren en deze groep criminaliseren. Als 300 Marrons met de justitie in aanraking zijn gekomen en ook in detentie zijn, wil nog niet zeggen dat de hele groep criminelen zijn. Er zijn dus nog steeds 117.567 Marrons- 300 = 117.267 Marrons die door noeste arbeid hun gezinnen onderhouden.

Onzinnige verhalen van goed geschoolde mensen

Vaker hoor ik mensen in deze moderne, atoomtijdperk zeggen dat Chandrikapersad Santhoki geen president van Suriname kan worden. Wat een grote onzin van deze Surinamers, maar vooral van de intellectuelen. Recentelijk heb ik de wetenschapper Caldeira gevolgd op de televisie. Deze meneer misleidt de totale Surinaamse samenleving. Hij beschuldigt de VHP continu van etnische politiekvoering terwijl de BEP, ABOP, Pertjajah Luhur en KTPI met rust gelaten worden. Wat een hypocriet is deze wetenschapper.

Elke Surinamer kan president, minister, volksvertegenwoordiger, medicus, rechter, officier, onderwijzer, pater of dominee worden. Wie hard werkt zal in elke samenleving succes boeken. Als een “kleine Indiaan” President van Suriname kan worden, meneer Caldeira, waarom kan een Javaan, een Chinees, een ‘dogla’, een Creool, een Marron of een Hindostaan geen president worden als hij of zij die kwaliteiten heeft.

Tenslotte roep ik elk goedgeaarde en nuchterdenkende Surinamer op om het artikel “Caldeira, de rode draad” welke van de hand van Soerdj Badrising is verschenen, te lezen. Het masker van de wetenschapper Caldeira is al gevallen. Wij zullen de Creoolse leerkrachten altijd dankbaar blijven. Zij hebben ons uit de modder gehaald en goed gevormd en nu zijn wij in staat de hypocrieten (die denken dat zij alleen nationalisten zijn) op een correcte manier van repliek dienen.

Hardeo Ramadhin

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics