Nickerie.Net, woensdag 26 maart 2014

Reactie op “Volksverlakkerij in Nickerie”

INGEZONDEN

Het is niet mijn gewoonte om op ingezonden artikelen te reageren. Daar deze schaamteloze, fictieve schrijver of schrijfster mij ook in dit ingezonden bespreekt, ben ik verplicht een korte reactie te geven. Dit artikel is door iemand geschreven die wat achtergrondinformatie heeft van juridische kennis. Met initialen worden gezaghebbende Nickerianen, die ook een link met de VHP hebben, besproken. Tegen dit ingezonden artikel, waarbij men met een fictieve naam en initialen gewerkt heeft, kan je onmogelijk juridische stappen ondernemen. Dit artikel is geschreven door een persoon die vol wrok en haat zit en nu al weet dat hij of zij, zijn of haar persoonlijke ambitie op 25 mei 2015 niet meer gaat kunnen realiseren. De persoon durft zijn of haar naam niet onder een artikel te plaatsen, maar schrijft onwaarheden om anderen een sneer te geven.

Wij leven in een kleine gemeenschap waar een ieder een andere kent. In dit artikel worden mensen als Dilip Goedar, Bhagwatpersad Ramadhin, Harriete Ramdien, Otto Dewanchand, Hardeo Ramadhin zeer negatief besproken. Men heeft in dit artikel niet geschroomd om te schrijven dat de ex-districtscommissaris Hardeo Ramadhin (2001-2004) te beschuldigen dat hij SRD 5000 nam om verblijfvergunningen in orde te maken van buitenlanders. Ik ben vanaf 31 augustus 2004 geen commissaris meer, maar ik ben nooit in mijn leven door welke autoriteit dan ook beschuldigd van het plegen van oneigenlijke handelingen of eens verhoord of opgesloten ben door de justitie.

Ik wil over mezelf niet veel schrijven. Politieke ambities moeten er altijd zijn, maar zo schaamteloos moet een mens niet zijn. Iets zeggen en schrijven onder een fictieve naam is heel makkelijk en de schrijver gaat van het standpunt uit dat hij een geweldig succes geboekt heeft. Foei toch, wat een beschaving; wat een moraal moet een mens hebben om op deze laakbare manier zaken neer te pennen.

Fictieve namen, een oud verschijnsel

Het schrijven van artikelen onder een fictieve naam is een bekend verschijnsel in een kleine samenleving. Na dit artikel gelezen te hebben, heb ik dokter K. Matai (ex-parlementariër), Jayant Karaya (voorzitter van VHP-Jongeren), mr. Sharda Thakoer en Harriete Ramdien opgebeld om te vragen wie de schrijver van dat artikel is. Al deze vier mensen hebben vanuit Nickerie bevestigd dat de schrijver van dat artikel in de VHP gelederen niet bekend staat en zeker een fictieve naam is. Ik pakte de CD waarin de namen van de kiezers van Nickerie in voorkomen en ik heb de naam C.Kewalbansingh ook nergens gevonden. De conclusie die ik kan trekken is dat opponenten van de VHP bezig zijn de opmars van de partij te stuiten en via ingezonden artikelen grote verdeeldheid binnen de VHP- Nickerie te zaaien.

Geen wapen tegen verraad

Tegen elk wapen heeft men tegenwoordig een anti-wapen ontwikkeld. De denkende mens (de homo sapiëns) is in staat de planeet aarde te controleren; de mens is in staat om naar de maan te gaan; de mens is in staat om hart- en niertransplantaties te plegen; de mens heeft de computer, internet uitgevonden; men heeft vliegtuigen, raketten en drones uitgevonden. Wat de mens nooit gelukt is, is een wapen tegen huichelaars, opportunisten en verraders te ontwikkelen. Terwijl men jou een “brasa” geeft, lofuitingen predikt, lacht en erbij zegt: “bhái,bhái, kaise sámácar” is men achter de schermen bezig jouw poten af te zagen, met het doel zijn of haar eigen politiek gewin veilig te stellen.

Terwijl ik dit artikel schrijf, komt het verhaal van Julius Caesar (100 v chr.- 44 v.chr.) in mij op. Op 15 maart van het jaar 44 v.Chr. werd in de vergadering van de senaat gehouden in de Curia van het Theater van Pompeius. Zodra Julius Caesar binnen kwam, stonden alle senatoren op als teken van respect. Enkele mannen gingen achter de stoel van Caesar staan. Cimber trok met beide handen de mantel van Caesar’s rug, waarbij Caesar uitriep “van waar dit geweld”, waarna Casca zijn dolk trok en Caesar in de nek probeerde te steken. Caesar werd op de bewuste vergadering op een zeer gemene en verraderlijke manier door zijn eigen vrienden doodgestoken. Zelfs zijn pleegzoon Marcus Brutus zat in het complot. Zijn laatste woorden, toen hij onder de aanvallers het gezicht van Brutus zag, die hij als zijn zoon beschouwde, waren (in het Grieks): “kai su teknon”, dat vertaald kan worden met: “0ok jij, mijn kind”.Deze uitspraak staat ook bekend als “Et tu Brute”(ook jij Brutus). Laten wij in de politiek niet altijd naar de opponenten kijken, maar houdt U ook ermee rekening dat vaak voor eigen belang, eigen partijgenoten heel ver kunnen gaan.

Lessen leren uit de historie

Ik wil voorlopig niet te diep op deze materie ingaan. Ik wil de VHP’ers in Nickerie oproepen om zo snel mogelijk de gelederen te sluiten en zich klaar te maken voor de verkiezingen van 2015. Geen van de fictieve schrijvers in Nickerie durven het tegen “de president van Nickerie” op te nemen, maar durven wel valse beschuldigingen te uiten tegen partijgenoten. Zij zijn doodsbang voor “de president van Nickerie”. Laten wij onze hyenamentaliteit achterwege laten en eensgezind naar de polders gaan en de VHP-boodschap op een correcte, zakelijke, fatsoenlijke en beschaafde manier verkondigen. In de politiek kunnen wij van mening verschillen, maar een ding moeten wij goed begrijpen dat het nationaal belang nooit ondergeschikt gemaakt kan worden voor het eigen, enge belang. Als het sociaal-economisch en politiek goed gaat met de republiek Suriname dan gaan onze kinderen en kindskinderen daarvan profiteren. Wij moeten op 25 mei 2015 op democratische wijze de politieke macht in Suriname overnemen. Aan een corrupte regering hebben wij niks.

Hardeo Ramadhin

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics