Nickerie.Net, maandag 25 augustus 2014

Gemechaniseerde rijstteelt in Suriname heden ten dage

Uit hoofde van mijn decennia lange directe en indirecte betrokkenheid vanuit de hoogste beleidsniveau’s betrekking hebbende op de subsector rijst heb ik de behoefte om enkele richtinggevende kanttekeningen en informatie te willen delen met belangstellenden. Sedert begin jaren 60 heeft een transformatie plaatsgevonden in de productiewijze van rijst in ons land. De introductie van gemechaniseerde grootschallige padieproductie en moderne verwerkingstechnologie heeft de bestaande niet geconditioneerde padieproductie wijze verdrongen. Gemechaniseerde rijstteelt is een ketenproductie. Derhalve is monocultuur van de grondstof padie mogelijk op basis van gesystematiseerde infrastructuur en industriële productiemiddelen. Factoren zoals grond, water, arbeid en kapitaal, geïntegreerd op schaalgrootte, dienen geënt te zijn op een gedisiplineerde cyclische (seizoensgewijs) productie.

Badresein Sital

De infrastructuur voor de rijstsector is berekend voor ca. 28000 ha. (2 seizoenen).  Uitgangscapaciteit: Wakay 30 m3/sec irrigatiewater en Wageningen 6 m3/sec irrigatiewater. Elke seizoenmatige verhoging boven de aangegeven areaalsgrootte impliceert de verhouding 1 m3/sec delivered voor 500 ha.

Het MCP kanaal is 66 km, E-pand is 6 km, Zuiddrain is 12 km. Het Corantijn anaal is niet geheel afgebouwd, nog afgerond dienen te worden:

• de DOL werken (DOL = distributie, overlaat en lekbeteugeling)

• de lekbeteugelingsdam

• de onderleiders onder het MCP kanaal.

Het Pompgemaal Wakay kan 30 m3/sec water inpompen uit de Corantijnrivier, 4 pompeenheden van elk 7,5 m3/sec. Omdat de DOL-werken niet afgebouwd zijn, vindt veel waterverspilling plaats en wordt in werkelijkheid niet de 30 m3/sec water geleverd, maar 22 m3/sec mede als gevolg van verzakkingen op de westelijke dam van het MCP kanaal. Ook bij de boeren vindt verspilling plaats van het “dure” water dat gepompt wordt vanuit Wakay. De reële irrigatiewaterbehoefte per seizoen per hectare is ca. 9000 m3. De feitelijke situatie in Suriname is dat de boer 29000 m3 water per seizoen per hectare gebruikt.

De gemechaniseerde rijstteelt is een ketenproductiesysteem. Het machinepark is niet berekend op capaciteit zowel in kwantitatieve als kwalitatieve zin. Ook kan gesteld worden dat geschikte grond (zware jonge klei) gelimiteerd is in Suriname, zowel qua productie technische concentratie als spreiding.

Bij verantwoorde geïntegreerde ketenbenadering geldt bij gemechaniseerde rijstteelt: Efficiëntie!

Noot: FAO instructie voor alle rijstproducerende landen: less land, less water and less labour.

In deze context passen het volgende:

• Verkorte groeiduur (inzaai – afoogsten). Groeiduur terugbrengen tot zelfs 80 dagen. Tevens de ‘yield’ verhogen. Gemiddelde productiviteit van extra long grain vegroten naar boven de 7,5 ton/hectare. De gangbare rijstlijnen van ADRON hebben een groeiduur van 100-110 dagen.
• Efficiëntie in seizoensbehoefte irrigatiewater per hectare.
• Gestructureerde landleveling van alle in productie zijnde arealen. Dit impliceert minder water behoefte en hogere productiviteit per hectare.
• Inzaaischema moet afgestemd zijn op de geplande areaalsgrootte, met dien verstande, seizoenmatige routine onderhoudsmaatregelen en integrale inputbehoefte moeten gegarandeerd zijn.
• Het machinepark moet gemoderniseerd worden (grondbewerking en harvesting) ter vergroting van de bedrijfszekerheid van de padieproductie.
• Voor wat de 2e – 3e lijn (intake verwerking, marketing en sales) in de padieproductie betreft, het volgende:
  • Bestaande infrastructuur dient aangepast te worden.
  • De markt vereist innovatie.
  • Transformatie van machines en equipment zal bewerkstelligen een bredere productassortiment met het doel om te komen tot hogere toegevoegdewaarde.

Suriname moddert t.o.v. het buitenland met hoge productiekosten per hectare. Marketing en sales gebasseerd op professionalisme en structuur is een droombegrip. Na de korte hoogtepuntperiode van SUREXCO en Staats Commissie Rijst is Suriname in de klauwen van brokers en tussenhandelaren terechtgekomen, die feitelijk t.b.v. multinationale organisaties de flow kwantiteit en prijs beslissen en dit steeds ten nadele van de locale rijstsector. Dit verlaagt de reële verdiencapaciteit van de subsector.

De gesegmenteerde nadruk gelegd door opeenvolgende beleidsmakers willen aantonen dat er duizenden hectaren meer zijn ingezaaid dan de vorige bedankte beleidsmakers en dit zet per definitie geen zoden aan de dijk. Steeds nadrukkelijker is de laatste twee decennia’s de subsector rijst politiek geïnfecteerd. Tenslotte tellen de stemmen en die zitten bij de stakeholdersgroep en kleine boerenbestand. Het hierboven aangehaalde impliceert dat hedendaagse methodieken & technologie aangewend moeten worden en dit is structureel afwezig in het decennia lang gevoerd beleid. Saillant voorbeeld is de politisering van ADRON. Dit toegepast wetenschappelijk instituut dient consistent invulling te geven aan alle hierboven aangehaalde elementen zodat de nationale know-how als hoogste sturingskader innovatief integrerend kan worden ingezet.

Gelet op de kleinschaligheid van de Surinaamse netto output, vergeleken t.o.v. concurrenten regionaal en mondiaal (wereld jaarpadieproductie ca. 750 miljoen ton t.o.v. Suriname met een padieproductie van ca. 250.000 ton) is het van eminent belang om elk korrel dat de rijstsector aan bij-en afvalproducten levert te commercialiseren, dus omzetten in meerwaarde. Bij ongewijzigd beleid van politici/beleidsmakers zal hoop, hoop blijven.

Badresein Sital

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics