Nickerie.Net, maandag 13 oktober 2014

12 Oct, 17:00

In Suriname behoort niet het belang van een enkeling of van een toevallige regering te domineren, maar het belang van het welzijn van het Surinaamse volk.
Dat is helaas te vaak uit het oog verloren, ook aan Nederlandse zijde. Het is duidelijk wat de belangen van het Surinaamse volk zijn, namelijk vrijheid om familie en kennissen te gaan bezoeken, want nog steeds bestaat er een heel sterke familieband met de ruim 380.000 Surinamers in Nederland. Vrijheid om te studeren aan Nederlandse universiteiten en andere instituten, want vanwege de Nederlandse taal blijft dit een belangrijk bestemmingsland.

Dit zei de voorzitter van de VHP, Chan Santokhi, vandaag in het slotwoord van de Jagernath Lachmon lezing in Den Haag, georganiseerd door VHP-Nederland. De hoogleraar Gert Oostindie gaf zijn visie over hoogte- en dieptepunten in de relatie tussen beide landen. Santokhi vindt dat van de Surinaamse én Nederlandse zijde het belangrijk is dat de goede relatie tussen de beide landen in stand wordt gehouden. "Als de voorbije jaren sinds de onafhankelijkheid iets hebben aangetoond, dan is het wel, dat de bevolking van beide landen niets heeft gehad aan spanningen in de relatie. Dat is ook niet wat onze bevolkingen willen en het is tijd dat wij als politici beter gaan luisteren naar de wensen van de bevolking en niet steeds over hun hoofden heen allerlei besluiten nemen", stelde hij.

Personenverkeer en onderwijs
De twinningsfaciliteit Suriname-Nederland heeft volgens de VHP-voorzitter ruimschoots aangetoond dat er ook enorm veel relaties zijn tussen allerlei organisaties aan beide zijden van de oceaan bestaan. Hij stond stil bij het personenverkeer en het onderwijs. "Deze twee concrete volksbelangen vereisen wel dat de regeringen van beide landen een aantal zaken in de beleidssfeer regelen, om deze te faciliteren. Zo moet er goed overleg zijn rond het personenverkeer en in de onderwijssfeer om dit mogelijk te maken. Voorts dienen er in ieder geval maximale diplomatieke en consulaire faciliteiten aanwezig zijn.
De belangen van het volk werken immers door naar het beleid, naar de overheden en regeringen. betoogde de spreker.

Santokhi merkte op dat helaas tot nu toe vooral het omgekeerde het geval is geweest, waardoor burgers veelal de dupe zijn geworden, omdat zij zich niet vrijelijk konden bewegen of hun kinderen niet vrijelijk voor hun verdere ontwikkeling konden wegsturen. "En dan heb ik het nog niet eens gehad over allerlei andere relaties voortvloeiende uit de diaspora zoals op het gebied van sport, cultuur, gezondheid, zorg, investeringen, handel, media, maar ook samenwerking ter verhoging van de gezamenlijke veiligheid en reductie van grensoverschrijdende criminaliteit, etc etc".

Volwassen sfeer
De toekomstige relatie tussen de beide landen zal volgens Santokhi in een meer volwassen sfeer getrokken moeten worden, op basis van globalisering, regionalisering en interdependentie, waarbij de realiteit van vandaag en met name van onze beide volkeren centraal komt te staan.
Daarbij dient ook beseft te worden dat Nederland al lang niet meer het enige buitenland van Suriname is. 'Wij zijn lid van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), de Caricom, de Caribische gemeenschap, van Unasur, de Zuid-Amerikaanse gemeenschap en van Selac, de Latijns-Amerikaanse Gemeenschap. Voorts zijn er op bilateraal niveau goede vriendschapsbanden met tal van andere landen. Dat betekent dat de relatie met Nederland dus in een geheel andere context komt te staan. Toch blijft Nederland voor Suriname een belangrijk buitenland, ook in strategische zin".

De huidige relatie Suriname-Nederland zou wellicht het treffendst kunnen worden weergegeven door de pakkende slogan: 'Twee landen, een gevoel', van het telecombedrijf Telesur, waarmee de twee landen- simkaart in een reclamecampagne prominent wordt aangeprezen, merkte Santokhi op. Hij wees er op dat de oprichter van de VHP, Jagernath Lachmon deze verbondenheid in andere bewoordingen weergegeven toen hij tijdens de onafhankelijkheidsdebatten in de Eerste Kamer op 28 oktober 1975 onder meer betoogde: Na 25 november zijn wij geen Nederlanders meer. Ik hoop en verwacht echter dat de banden die 300 jaren lang zijn gesmeed, zullen blijven bestaan. Wij zullen alleen de politieke banden doorknippen, maar andere banden kunnen veel sterker zijn.
Bekoeling

Santokhi ging uitvoerig in op de bekoeling van de relatie met Nederland, vooral in de periode van het militaire regime. In 1988 toen het Front overnam, kwam er weer een opleving, waarbij Lachmon een belangrijke rol heeft gespeeld. De relatie verslechterde verder na de verkiezing van Desi Bouterse tot president en na de aanname van de 'zelfamnestie' in 2012. Nederland riep zijn ambassadeur terug uit Suriname, waarop de regering hetzelfde deed.
"Van Nederlandse zijde werd de relatie bij Kamerbrief van de minister van Buitenlandse Zaken, gedateerd 26 augustus 2011, aangegeven dat Nederland in de toekomst “een zakelijke en betrokken relatie met Suriname blijft nastreven, tenzij dit door ontwikkelingen niet meer mogelijk zou zijn”.

Hoewel ik bij de komende verkiezingen ten strijde trek tegen het gevoerde beleid van de huidige Surinaamse regering, wil ik herhalen hetgeen ik in september 2011 bij de proclamatie van de 'Kenniskring Nederland–Suriname' in Wassenaar stelde, namelijk: dat het Surinaamse belang altijd veel groter is dan het belang van individuen die in een emotioneel of juridisch conflict met Nederland verwikkeld zijn.
Daarmede roep ik Nederland op om de zinsnede "...tenzij dit door ontwikkelingen niet meer mogelijk zou zijn”, onder geen enkel omstandigheid tot uitvoering te brengen", voerde Santokhi aan.

Volledige normalisatie
Naast de betrekkingen tussen twee Staten worden deze ook gevormd door een band tussen twee volkeren. "En die verbondenheid-op-afstand moeten wij koesteren. Laat ik duidelijk zijn: De relatie met het Koninkrijk der Nederlanden is een belangrijke en ik ben voorstander van een volledige normalisatie van de betrekkingen op basis van wederzijds respect en wederzijdse voordelen.
Er wordt vaker gezegd dat Nederland vrijwel geen belang heeft bij een goede relatie met Suriname. Ook bestaat er de angst dat Suriname op geld van Nederland uit is via een nieuwe pot met ontwikkelingshulp. Dat is een negatieve benadering en het weerspiegelt geenszins van wat Nederlanders vandaag de dag in Suriname doen. Er is een behoorlijk personenverkeer uit Nederland in gang gekomen en niet alleen van de zogenaamde allochtonen, maar ook van autochtonen. Er vinden investeringen vanuit Nederland plaats en mede als resultaat hiervan zijn de prijzen van grond en woningen fors gestegen.
Er zijn meer Nederlandse scholen en instituten in Suriname actief dan men zich wellicht van bewust is. Het straatbeeld in Paramaribo vertoont meer Nederlandse stagiaires, vrijwilligers en vakantiegangers dan waarschijnlijk beseft wordt".

De VHP-voorzitter vindt dat beide landen nodig weer eens als volwassenen om tafel gaan moeten zitten om goed bij te praten en na te gaan wat er zoal gedaan kan worden. Nederland heeft vrienden nodig in Latijns-Amerika en in het Caribisch gebied en Suriname is een logische keuze. Het grote ambassade gebouw van het koninkrijk der Nederlanden in Suriname illustreert dat nogmaals.
Het beleid anno 2014 ten aanzien van de relatie met Nederland, zou primair gebaseerd moeten worden op de geïdentificeerde politieke en economische belangen van Suriname, met inachtneming van de historische realiteit van een groot aantal personen van Surinaamse origine, die in Nederland leven, wonen en werken. Het Suriname beleid ten aanzien van Nederland zal onderdeel moeten zijn van het Suriname beleid ten aanzien van de Europese Unie.
Het is de taak van beide regeringen op korte termijn actie te ondernemen tot structureel overleg en tot herstel van het vertrouwen.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics