Nickerie.Net, maandag 08 december 2014

Stichting 8 December 1982: Gewijzigde Amnestiewet intrekken

Sunil Oemrawsingh, voorzitter van stichting 8 December 1982, bleef steevast de aangeboden paraplu’s weigeren en heeft in de regen zijn toespraak gehouden. “We trotseren de regendruppels omdat onze geliefden kogels hebben getrotseerd voor herstel van de democratie”. Hiermee zette hij kracht bij de eis van de nabestaanden voor het intrekken van de Amnestiewet die de verdachten van de 8 decembermoorden beschermt. Oemrawsingh heeft de mensenrechtenorganisaties opgeroepen om zich te verenigen.

Eerbetoon bij het Monument ter nagedachtenis van vijftien vermoorde mannen in Fort Zeelandia, op 8 december 1982. (Foto: René Gompers)

Vanmiddag zijn in Fort Zeelandia bloemen en kransen gelegd bij het Monument ter nagedachtenis van de vijftien slachtoffers, 32 jaar geleden. De ceremonie die plaatsvond bij Bastion Veere, een van de uitkijkplatformen, werd geplaagd door onweer. Maar dat heeft geen moment de bijeenkomst van nabestaanden en sympathisanten verstoord. “Het is onze plicht om de geschiedenis in herinnering te brengen, in tegenstelling tot sommigen die het als hun plicht zien die te moeten vergeten”, merkte Oemrawsingh op. “Daarop roep ik jongeren op om niet de plicht te hebben om te vergeten maar verplicht zijn om te weten wat op deze dag in 1982, tijdens de rampzalige militaire periode ons als natie is overkomen. Dit is onze morele plicht om een belofte te kunnen maken voor een betere toekomst.”

“De stichting 8 December 1982 verklaart nogmaals dat ze eist dat de gewijzigde Amnestiewet wordt ingetrokken en dat de vervolging van het 8 decemberstrafproces onmiddellijk wordt hervat, zonder verdere inmenging van niets en niemand in dat lopend proces", las Oemrawsingh van de natte blaadjes voor. “We denken dat het meer dan tijd is dat wij als mensenrechtenorganisaties, activisten en allen die de rechtsstaat omarmen, onze activiteiten moeten bundelen. Deze en elke overheid moet weten dat mensenrechten niet een issue is van een enkeling of individuele organisatie, maar van de hele mensheid die in de grootste solidariteit deze moeten beschermen.”

Het weer klaarde voor enkele momenten op. Met zang van Mavis Noordwijk werden de kransen en bloemen bij het monument gelegd. Voor enkele nabestaanden werd het soms teveel. Zij trokken zich met familie terug in de gang. Toen het laatste bloemstuk gelegd werd en voordat de regen weer neerstortte, trokken de aanwezigen zich terug, luid zingend 'We shall overcome'.

René Gompers

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics