Nickerie.Net, donderdag 11 december 2014

Meervoudige nationaliteit als politieke speelbal

Al langere tijd wordt geopperd voor meervoudige nationaliteit voor een specifieke groep buitenlandse voetballers van Surinaamse afkomst. Met de Surinaamse voetbalbond in de spits wordt recht op het doel afgegaan. De afgelopen tijd is die discussie in politieke kringen in een stroomversnelling gekomen. Over en weer grijpen politici dit thema aan om hun punt te scoren. Het geheel wekt de indruk van een piki piki prey tussen coalitie- en oppositiepartijen in de DNA. Voor de één gaat het om meervoudige nationaliteit voor een selecte groep personen die de voetbalsport beoefenen. De ander ziet het wat ruimer in door te wijzen op cricketers uit Guyana, of atleten in Suriname van niet Surinaamse afkomst die ons land op een hogere ladder in de sportwereld kunnen brengen.

Initiatief wetsvoorstel Er is een initiatief wetsvoorstel ingediend om het voorgenomen doel een stapje dichterbij te brengen. Sommige politici gaan zonder twijfel ervan uit dat met enig juridisch gesleutel aan de PSA regeling het groene licht gegeven kan worden. Overigens is er geen initiatief wetsontwerp nodig om een persoon of groep het Surinaams burgerschap te verlenen. De bestaande Surinaamse wetgeving maakt dat op zich al mogelijk. Terwijl politici over en weer zich inzetten om hun ultieme doel realiteitswaarde te geven, zwijgen juristen en zelfs onder rechtsgeleerden van de Surinaamse universiteit is het fluister stil. Daarmee wordt minstens de indruk gewekt dat de roepende politici de juiste juridische onderbouwing geven aan hun politieke droom.

Politieke lichtvaardigheid De politieke hype komt over als een grote mate van lichtvaardigheid. Meervoudige nationaliteit is geen kwestie van even regelen om mogelijkerwijs de deelname van Suriname aan de wereldkampioenschappen voetbal binnen handbereik te brengen. Als het gaat om Nederlandse voetballers van Surinaamse afkomst, kunnen deze spelers van een koude kermis thuiskomen. Zij lopen risico hun Nederlandse staatsburgerschap te verliezen omwille van het dienen van een nationaal Surinaams belang. Het tot stand brengen van meervoudige nationaliteit voor specifieke groepen Surinaamse Nederlanders zal op gespannen voet komen te staan met de Rijkswet op het Nederlanderschap. Er kunnen onder meer vier argumenten door de Nederlandse staat worden opgeworpen om de Surinaamse droom te verhinderen.

1. De gretige belangstelling waarmee de betreffende voetballers hun nieuwe carrière in het belang van Suriname tegemoet zien, zal ongetwijfeld door de Nederlandse wetgever geïnterpreteerd worden als vrijwillig opteren voor een andere nationaliteit. Het gevolg hiervan kan het directe verlies zijn van de Nederlandse nationaliteit. 2.-Uitgaande van de Rijkswet op het Nederlanderschap zal de toescheidingsregeling van 25 november 1975 weer van stal gehaald worden: Het Nederlanderschap vervalt bij het aanvaarden van de Surinaamse nationaliteit (Tractatenblad, trb. 1975, nr. 132). 3. Meervoudige nationaliteit voor een selecte groep Nederlanders van Surinaamse afkomst zal een nieuwe categorie Surinamers doen ontstaan, waardoor de verdeeldheid van Surinamers in de wereld nog verder vergroot en versplinterd wordt. Naast -vanuit Nederland bezien- de Surinamers, Surinaamse Nederlanders, Surinaamse Nederlanders met een PSA status, wordt de groep Surinaamse Nederlanders met een Surinaamse nationaliteit toegevoegd. De eenheid van Surinamers is dan nóg verder weg van huis. 4. Bovendien is Nederland als Europese natie de grootste dwarsligger van meervoudige nationaliteit in tegenstelling tot bijvoorbeeld België, voor zover het gaat om een nationaliteit buiten de Europese gemeenschap naast de Belgische nationaliteit. En zo zou de Surinaamse droom door de Nederlandse staat volledig in rook kunnen opgaan.

Politici: hand in eigen boezem De verdeeldheid van de Surinaamse natie in de wereld is historisch toe te schrijven aan onze politici van toen. De rol van politieke gezagdragers heeft kort voor het verkrijgen van onze onafhankelijkheid in 1975 angst ingeboezemd bij de bevolking. Het zijn dié politici die het vluchtgedrag, de exodus uit Suriname een voedingsbodem gegeven hebben. Zo werd door één van de politici massaal Javanen uit Suriname weggerukt en overgebracht naar Nederland. Er is zelfs gedreigd om alle Javanen uit Suriname te doen vertrekken. In Nickerie werd aan de Hindostaanse gemeenschap voorgehouden dat na de onafhankelijkheid vrouwen en vooral hun dochters niet meer veilig zouden zijn. Het massale vertrek van de Surinamers in die dagen kan niet worden geoormerkt als het vrijwillig opteren voor een andere nationaliteit. Het behoud van de Nederlandse nationaliteit was een bittere noodzaak om te kunnen overleven in veiligheid en geborgenheid.

Herstel Surinaamse natie Het herstel van de Surinaamse natie wordt niet bereikt met lapmiddelen als wetsontwerpen en de PSA regeling alleen, hoe goed ook bedoeld. Er zal een vuist tegen Nederland gemaakt moeten worden om te komen tot meervoudige nationaliteit. Turkije, Marokko, de Verenigde Staten, Duitsland en Frankrijk om maar enkele landen te noemen hebben hun natie opgebouwd door hun nationaliteit te verankeren in de grondwet. Of de burger wil of niet, of dat men andere nationaliteiten heeft, het grondgebied van geboorte laat voor altijd de nationaliteit kleven aan het leven van hun burgers.

De toekomstige president van Suriname, wie dat ook zal zijn, die het lef heeft de Surinaamse natie duurzaam te herstellen door verankering van meervoudige nationaliteit in de grondwet, zal zich in de geschiedenis van Suriname vereeuwigen en Nederland eindelijk het nakijken geven, omdat dan het Nederlanderschap niet ontnomen kan worden onder Surinamers met een Nederlandse nationaliteit. Pas dan ontstaat het nieuwe Suriname.

Vooralsnog is er koudwatervrees bij onze politici van nu. Er worden vooroordelen in de wereld geholpen dat door meervoudige nationaliteit banen voor de in Suriname wonende Surinamers verdrongen zullen worden. Dit zal niet het geval zijn. Er zal juist meer ondernemerschap ontstaan die voor groei van banen zal zorgen. Ook de vrees dat vooral de Surinaamse Nederlanders bij terugkeer de politiek in Suriname zullen overnemen, kan als fabel beschouwd worden. Of is men bevreesd dat de toekomstige president van Suriname een Surinamer uit Curaçao, Aruba, de Verenigde Staten Van Amerika, Nederland, of Zuid-Afrika zou kunnen zijn? We hebben in Suriname nog een lange weg te gaan om onze verdeeldheid in nationaliteit en vertrouwen in elkaar te overbruggen. God zij met ons Suriname.

Dr. Headley R. Binderhagel

Copromotor Tilburg University

headlybinderhagel@gmail.com

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics