Nickerie.Net, donderdag 05 maart 2015

Van der San heeft geen kluts

Aangezien ik al eerder een antwoord heb geformuleerd op de naar politieke rancune riekende acties van van der San tegen mij, is het onderhavige bedoeld als de ‘puntjes op de ‘I’ plaatsen , ook naar aanleiding van hetgeen van der San in zijn reactie in Dagblad Suriname heeft gesteld. In het sarnami is er een gezegde: ‘ab oethh pahar ke nitje ail’ (pas nadat een kameel zich naar een berg begeeft begrijpt hij dat hij maar erg nietig is: hoogmoed komt voor de val). Ik ben ingenomen met het feit dat van der San zelf aangeeft dat hij de bevoegdheid niet heeft om aan mijn baan te komen. In 2010 piepte hij heel anders en was naar informatie van de Raad van Ministers , juist Eugene van der San die mijn ontslag bekokstoofde.

Gezien zijn schrijven van 2 januari aan de minister van justitie en Politie was hij nog de vorige maand de mening toegedaan dat ik ontslagen zou mogen worden op basis van dezelfde gronden als in 2010.

Zijn exacte bewoordingen (zie brief d.d. 2 januari 2015, Kab.Pres.no:1199/RP): ‘de mogelijkheid om bedoelde ambtenaar alsnog te ontslaan op grond van artikel 69 lid 2 onder e van de personeelswet, blijft dus naar dezerzijdse mening , volgens het gewezen vonnis overeind staan.’

Van der San moet dus nu geen mooi weer komen spelen want in zijn haast mij mijn baan af te pakken zwetst hij maar wat. Bovendien is het wartaal van van der San als zou ik op basis van dezelfde grond opnieuw kunnen worden ontslagen want in het vonnis heeft het Hof duidelijk geoordeeld dat ik met succes een beroep heb kunnen doen op strijdigheid met artikel 19 van de Grondwet, het recht op vrije meningsuiting.

Het hof heeft namelijk na het bestuderen van de bewuste interviews die van der San had aangehaald voor mijn ontslag als volgt geoordeeld:

‘ten aanzien van het gesprek op ABC op 25 oktober 2010:

‘het Hof is van oordeel dat in dat gesprek GGEN uitspraken zijn gedaan die in het onderhavig kader opmerkelijk zijn, Mansaram heeft op vragen van de pers aangegeven hoe het gesprek over de ontheffing is verlopen en heeft daartoe het recht; ‘haar beroep op haar recht op vrije meningsuiting is derhalve gegrond’.

‘Ten aanzien van het gesprek op radio 10 op 25 oktober 2010:

‘ook ten aanzien van dit gesprek is het Hof van oordeel dat er geen uitspraken zijn gedaan die in het onderhavig kader opmerkelijk zijn, althans niet van dien aard dat die zouden moeten leiden tot ontslag op grond van onmogelijkheid van samenwerking; ook is hier haar beroep op haar recht op vrije meningsuiting is derhalve gegrond’.

Voorts heeft het Hof dus geoordeeld dat :…de grondslag door Mansaram aangevoerd, namelijk dat het besluit tot ontslag in strijd is met het beginsel van de zuiverheid van oogmerk is komen vast te staan nu uit de geluidsopnamen is gebleken dat er geen zaken zijn gezegd door Mansaram die een zodanige strekking hadden dat zij vanwege het beledigend karakter tot een onmogelijkheid van samenwerking zouden moeten leiden’

Het Hof heeft dus in ronde Hollandse woorden aangegeven dat de gronden die door van der San waren aangehaald voor mijn ontslag onzuiver waren en op onwaarheid berustten. Dus dat van der San in zijn brief van 2 januari aan de minister nog aangeeft dat hij de mening is toegedaan dat ik op basis van dezelfde gronden (die dus afgewezen zijn door het Hof), opnieuw ontslagen zou kunnen worden is het toppunt van onwetendheid.

Maar waarschijnlijk heeft van der San wel het een en ander de afgelopen dagen geleerd want in zijn artikel in dagblad Suriname van 27 februari stelt hij namelijk: ‘mevrouw Mansaram , ik garandeer u dat ik niet in staat ben om aan uw baan te komen.’ Voorwaar een hele omwenteling , na die kolderieke zaken die eerder zijn pennenvrucht zijn geweest.

Ook doet het me genoegen dat van der San het volgende stelt: ‘…het zal mij een worst wezen als Mansaram het bedrag van SRD 383.101,60 uitgekeerd krijgt.’ Want in tegenstelling tot hetgeen van der San eerder heeft betoogd en mensen wil doen geloven namelijk dat het ‘no work, no pay’ principe op deze case van toepassing zou zijn, ben ik de mening op basis van diezelfde resolutie toegedaan dat dat principe dat is ontstaan met als achtergrond stakende bonden, slechts van toepassing is in het kader van dienstweigering door de ambtenaar.

In mijn casus heeft men mij onterecht met ontslag gestuurd en zodoende een werkwillende verhinderd haar werk te doen. Daar kan nimmer het no work no pay principe worden toegepast. Elke resolutie die van der San met die strekking denkt te willen laten accorderen zal op verzet mijnerzijds stuiten. Er is dit moment ook nog een kortgeding gaande in deze zaak.

Verder is natuurlijk nog overeind gebleven de voor hem traumatische woorden dat de president ‘eventjes president is’ (want dat is in de ontslagresolutie zijnerzijds als ‘desavouerend’ aangeduid), dat hij maar tot vervelens toe als een papegaai blijft herhalen, notabene een eigen interpretatie eraan gevend, terwijl het Hof in het vonnis als volgt heeft geoordeeld over dit woord:

‘naar het oordeel van het Hof moet deze opmerking worden geplaatst in de context van de vraagstelling van de journalist en haar antwoord betreffende de lange politieke strijd tussen haar als politica en de leider van de genoemde politieke partij.’…. Ook hier is haar beroep op haar recht op vrije meningsuiting derhalve gegrond’.

Rest mij nog op te merken dat Eugene van der San aangeeft dat ik ‘onevenwichtig’, ‘zwaar depressief’ en ‘leugenachtig’ zou zijn. Hierboven zijn zijn leugens en verdraaiingen al blootgesteld.

Hoezeer het ook aanbevolen zou zijn dat er een psychiater/psycholoog op het Kabinet van de President tewerk wordt gesteld naast de ‘koenderologen’, ‘buurtmanagerologen’ en ‘corruptologen’, denk ik niet dat Eugene van der San dat is , doch ik zou me ernstig kunnen vergissen omdat ik nou niet precies weet wat Eugene van der San heeft gestudeerd. Hij zou evengoed gynaecoloog kunnen zijn.

Mr. drs. Sharmila Kalidien – Mansaram

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics