Nickerie.Net, maandag 08 juni 2015

Desi en Sepp II

08/06/2015

Dinsdagmiddag kreeg ik een e-mail met de vraag of ik een vooruitziende blik had met mijn column over Desi en Sepp. Het nieuws over het aftreden van Sepp Blatter als Fifa-baas was eerder die middag de wereld overgegaan. En de vraag of Desi het voorbeeld van zijn collega-president volgt. Misschien heeft Sepp mijn column wel gelezen (grapje) en bij nader inzien bij zichzelf gedacht: "Ook al heb ik met een overweldigende meerderheid gewonnen, ik kan niet aanblijven. Mijn uitverkiezing heeft de voetbalwereld in tweeën gescheurd. En als ik echt om de sport, sporters en liefhebbers geef, moet ik de eer aan mezelf houden. Niet Sepp is belangrijk, maar de eenheid in de voetbalwereld." Het zou kunnen dat het ongeveer zo is gegaan. Desi zou hetzelfde kunnen denken. Toch? Hoe je het ook draait of keert, hij verdeelt Suriname al meer dan dertig jaar in tweeën. Of je bent voor Desi of je bent tegen hem. En dan heb ik het niet over de persoon Desi, maar over de politicus. Twee keer heb ik hem van dichtbij meegemaakt.

De eerste keer zo'n tien jaar geleden en de tweede en laatste keer thuis bij hem op het achterterras, nu ruim vijf jaar geleden. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een allervriendelijkste gastheer was. Maar dat zal Sepp ongetwijfeld ook zijn. Evenals Desi een charismatische leider. Twee mannen met wie ik ongetwijfeld uren zou kunnen praten. Misschien krijgt hij een helder moment, zoals Sepp. Dat Desi bij zichzelf denkt: "Mi lob' Sranan. En als ik echt van het land en alle Surinamers houd, zoals ik elke dag zeg, zou dat belang voorrang moeten hebben. Het draait niet om mij. Het beste voor Suriname zou zijn als we daadwerkelijk in eenheid verder gaan. Maar met mij in het middelpunt van de belangstelling lukt dat niet. Of al die verdachtmakingen aan mijn adres nou waar zijn of niet, feit is dat ik niet alle neuzen in dezelfde richting krijg. Al 35 jaar niet. En al heb ik de meerderheid van de kiezers achter me staan, in democratie is ook belangrijk wat de minderheid vindt. En nog altijd een grote minderheid lust me niet. Misschien moet ik de weg plaveien voor de eenheid."

Over eenheid in ons geliefd land gesproken. We houden onszelf heel graag voor de gek dat we één grote familie zijn. Ik geloof er niks van. Als het er echt om draait, is nog steeds het overgrote deel van de creool voor de creool, de Hindostaan voor de Hindostaan, de marron voor de marron en de Javaan voor de Javaan. Hoe ik dat weet? De verkiezingen bewijzen het elke keer. De Hindostaan stemt op voorkeur voor de Hindostaan, de Javaan op voorkeur voor de Javaan, de marron op de marron en de creool op de creool. En als een partij zogenaamd alleen de verkiezingen ingaat, wordt afhankelijk van de bevolkingssamenstelling in een district de kandidaat geselecteerd en geplaatst op de lijst. Of de kandidaat ook werkelijk capabel genoeg is, blijkt geen criterium. Op zich heb ik daar geen moeite mee, maar laten we dan alsjeblieft niet doen alsof.

In de voetbalwereld zal het waarschijnlijk niet anders zijn. Een Europaan kan eerder op de steun rekenen van de Europese landen en de Zuid-Amerikaan op de Zuid-Amerikaanse landen. Het is niet zomaar dat er zoveel regionale bonden zijn die allemaal het eigen belang verdedigen. Alleen heeft Blatter begrepen dat een voetbalwereld verdeeld langs continenten meer dan genoeg verdeeldheid is. Om daar nog een scheidslijn langs één persoon aan toe te voegen, was zelfs voor hem teveel van het gedoe. Misschien, heel misschien denkt Desi iets soortgelijks: "Suriname verdeeld langs etnische lijnen is meer dan genoeg." En dat hij vervolgens de telefoon pakt en belt met Jenny Simons en zegt: "Tante Jenny, jij moet het doen. Jij wordt president van Suriname. Voor een eenheid in Suriname!".

giwani@hotmail.com

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics