Nickerie.Net, maandag 22 juni 2015

Mooie toekomst voor de oppositie

Terwijl de mini-partijen BEP, PALU en DOE (plus enkele overlopers die waarschijnlijk voor hoge contante bedragen zijn bezweken) zich verdringen om enkele posten in te nemen in de regering, maken VHP, NPS, PL en ABOP zich op voor de oppositie.

In mijn vorige bijdrage “Oppositie of coalitie?” heb ik al erop gewezen dat de oppositie in Suriname het de komende jaren makkelijker zal hebben dan de coalitie, die pijnlijke maatregelen zal moeten nemen (sanering ambtenarenapparaat, invoeren lastenverzwarende maatregelen zoals BTW, hogere lasten voor stroom en water, etc.)

Tevens zal er een mega-reorganisatie bij de ministeries worden doorgevoerd (samenvoeging) waardoor de kans groot is dat er bestuurlijke wanorde en onduidelijkheid ontstaat. Ondertussen is de financiële situatie van de overheid zeer penibel.

Nu kun je natuurlijk redeneren dat harde maatregelen noodzakelijk zijn en dat de regeringspartijen op het einde van de komende regeerperiode zullen oogsten. Dan moeten ze wel eerst erin slagen om hun doelen te bereiken. Gezien het gebrek aan kader van de partijen die nu genoemd worden, valt dat te betwijfelen.

Bovendien zullen BEP, PALU en DOE in het systeem-Bouterse moeten functioneren, waarbij de (weinige) beschikbare middelen gealloceerd worden door het Kabinet van de president en de minister van Financiën. In dit regeersysteem, zo weten we inmiddels, hebben ministers weinig armslag of middelen, met uitzondering van bepaalde posten die cruciaal zijn voor de NDP-propagandadienst, zoals het ministerie van RGB.

Van de huidige president (die vermoedelijk ook de komende president is) is bekend dat hij bewindslieden verslijt als warme broodjes. In de militaire periode vlogen er een stuk of honderd voortijdig uit en ook in de afgelopen vijf jaar hebben heel wat ministers al snel hun congé gekregen. Het is dan ook verbazingwekkend om mannen als Waterberg of Sapoen nu gedwee voor de president te zien staan die hen nog maar zo kort geleden oneervol heeft weggejaagd, omdat ze “het tempo niet konden bijhouden”.

Kennelijk zijn deze mensen zó ijdel, dat ze niet in staat zijn om te bedenken dat ze nu even nodig zijn om de president te kiezen, maar bij een eerstvolgende gelegenheid weer net zo makkelijk bedankt zullen worden.

In mijn vorige artikel heb ik al aangegeven dat de omstandigheden om te regeren in Suriname nu misschien zwaarder zijn dan ooit, met een lege staatskas en lage monetaire reserve.

Als het fout gaat dan zal de druk groot zijn om weer op zoek te gaan naar een zondebok onder de ministers, want de oudere heren die daadwerkelijk aan de touwtjes trekken (de presidentiële adviseurs) zullen nooit de fout bij zichzelf zoeken. Ze vertonen prachtige powerpoint presentaties over het te voeren beleid (meestal verkregen van goedbetaalde consultants) en als de ministers er niet snel genoeg in slagen die presentaties om te zetten in uitgevoerd beleid, zijn ze het haasje.

Het is soms vermakelijk om te zien hoe creatief de president en zijn adviseurs zijn in het vinden van zondebokken voor de slechte financiële situatie, die natuurlijk grotendeels is ontstaan door hun eigen spilzuchtig beleid. De ene keer wordt de schuld gegeven aan “de troep die NF heeft achtergelaten”, dan weer aan “chanterende coalitiepartners”.

Ik kan me ook nog herinneren dat de schuld voor de slechte financiële situatie werd gegeven aan het drankgebruik op ministeries. Het laatste dat we hebben gehoord was: overuren en dienstreizen als ultieme boosdoener. Ook minister Adeline Wijnerman (een NDP’er), heeft de schuld gekregen van de beroerde financiële situatie, maar sinds Andy Rusland de honneurs waarneemt, lijkt er weinig verbetering op te treden.

Zeker is wel dat al die ontheffingen de financiële situatie van het land niet verbeteren, want de opzij gezette ministers komen allemaal weer in wachtgeldregelingen. Kortom, regeren in een door de NDP gedomineerde regering is bepaald geen feest. Ik durf wel te voorspellen dat binnen twee jaar alle “zwakke broeders” weer de laan uitvliegen. En wie de zwakke broeders zijn, wordt bepaald door de hoogbejaarde adviseurs van de president, die zelf in het verleden de grootste brokkenpiloten waren.

Het zou mij daarom niet verbazen als de NDP over een paar jaar met hangende pootjes bij de VHP langs komt om met hen te mogen regeren. Net zoals een slimme veldheer soms om tactische redenen zijn troepen terugtrekt om later terug te komen en de aanval af te ronden, zo weet sterke politici dat het soms beter is in de luwte van de oppositie te verkeren. Daar zullen VHP, NPS, Pertjajah Luhur en ABOP beter door kunnen groeien dan wanneer zij zich nu als het vijfde wiel van de wagen door de NDP laten misbruiken.

Jan Gajentaan

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics