Eensgezind de strijd aanbinden tegen corruptie

De uitslag van de verkiezingen is bekend. De NDP heeft de verkiezingen gewonnen. De Pertjajah Luhur die eens zo machtig was in Commewijne, is in vijf jaren teruggevallen met 36.23%. De NPS is heel sterk achteruitgegaan met 83%. De VHP in Commewijne, met als trekker de heer Sh. Girjasing, is met 43.27% gegroeid.

De regering Bouterse/Ameerali had ons voorgehouden dat het heel goed gaat met de economie, maar de laatste berichten zien er niet zo rooskleurig uit voor Suriname. De inkomsten uit de mijnbouwsector (goud en aardolie ) hebben een terugval gehad. De rijstbouw in Nickerie maakt moeilijke tijden door en recent is ook gebleken dat de aanplant van het bacovenbedrijf te Jarikaba is aangetast door ziekten, welke fatale gevolgen kan hebben voor de bacovensector.

VHP heeft op 25 mei 2015 goed gescoord in Commewijne

De VHP heeft op 25 mei 2015 redelijk goed gescoord in Commewijne. De andere V-7 partners hebben een grote terugval gehad in Commewijne. Voor de volledigheid geef ik nogmaals de uitslag van de verkiezingen in Commewijne.

De NDP en de V-7 hebben elk twee zetels behaald in Commerwijne. De MC (NDP) had in 2010, met ondersteuning van andere partners 4.395 stemmen behaald. Na vijf jaar is de partij alleen gegroeid van 4.395 naar 7.465 stemmen (een absolute groei van 3.060 stemmen). Binnen de V-7 is de VHP gegroeid, terwijl de partners NPS en Petjajah Luhur heel sterk teruggevallen zijn. Wat geleid heeft tot de terugval, moeten de partijen zelf uitzoeken. Zij hebben genoeg deskundigen in hun partijen. Ik heb wat vermoedens, maar dat laat ik voorlopig in het midden.

Eensgezind de strijd tegen corruptie aanbinden

Wij moeten nu eensgezind, in harmonie en met alle maatschappelijke groepen een traject uitzetten om Suriname uit de economische malaise te halen. Wij moeten investeerders aantrekken en werkgelegenheid creëren. De kleine bedrijven moeten gestimuleerd worden; de overheid moet faciliterend optreden. Een parlementariër /vakbondsleider moet geen onzin uitkraaien dat wij meer ambtenaren in dienst moeten nemen en particuliere bedrijven moderne slavenhouders zijn.

Investeerders gaan pas in Suriname komen als zij vertrouwen hebben in de politieke leiders; als zij vertrouwen hebben in de rechtelijke macht; als zij vertrouwen hebben in de democratie; als zij geloof hebben dat de veiligheid gegarandeerd is. Er zijn op dit ogenblik enkele ministers in het kabinet Bouterse/Adhin die de corruptie met wortel en tak willen uitroeien.

De corruptie is zover doorgedrongen dat alle Surinamers deze ministers moeten ondersteunen. Deze ondersteuning moet niet alleen met de mond gepredikt worden, maar elke Surinamer moet durven om zaken die niet door de beugel kunnen, aan de bevoegde instanties door te geven. De media is ook een instrument om de burgers wakker te schudden en niet met de filosofie rondlopen: “die man is van mijn partij; hij is mijn vriend; als ik in de kranten iets schrijf, gaat hij me uitschelden of schuin aankijken”).

De minister van Regionale Ontwikkeling

De minister van Regionale Ontwikkeling heeft het voortouw genomen om op te treden tegen ambtenaren die geen aanspraak maken op dienstvoertuigen. Minister, gaat U zo voort; wij staan achter U. Dit land zit in economische problemen; wij moeten met ons allen gaan bezuinigen. Niet alleen de minister van Regionale Ontwikkeling moet hard optreden, maar alle ministers moeten hetzelfde beleid hanteren m.b.t. dienstvoertuigen.

Minister S.Moestadja (2010-2014) had op Binnenlandse Zaken een groot aantal voertuigen aan ambtenaren (vooral vrienden en familieleden) gegeven die ook geen aanspraak maakten op een dienstvoertuig. Men zegt vaak dat je geen namen moet noemen en mensen niet moet beschadigen, maar wil je betrouwbaar overkomen, dan moet je met concrete zaken voor de dag komen.

Een broer van de minister (met een Nederlandse nationaliteit) is één van de beleidsadviseur die een D-MAX rijdt en de hele dag van de ene kamer naar de andere kamer wandelt om de tijd te “doden”. Intussen is hij van het Ministerie van Binnenlandse Zaken overgeplaatst naar het Ministerie van Arbeid. Hij behoudt zijn D-MAX en vervult nu de functie van een fotograaf. Ook een gepensioneerde parlementariër is beleidsadviseur op het Ministerie van Binnenlandse Zaken (hij komt nooit aan het werk).

Wanneer gaan wij deze mensen bedanken voor het niets doen (zonder arbeid een salaris toucheren is diefstal/corruptie). Een eenvoudig rekensommetje leert ons dat deze twee beleidsadviseurs de staat Suriname jaarlijks meer dan SRD 120.000,00 kost voor het niets doen. Een doksacor (doksendief) steelt een doks van SRD 100,00 en gaat zes maanden de bak in, terwijl anderen een D-MAX rijden, beleidsadviseurs zijn en geen taakomschrijving hebben op hun ministeries. “Wij willen beschaafd zijn en wij willen over deze zaken niet praten”. Hoe gaan wij de corruptie aanpakken en bezuinigen als onze gelden op deze onverantwoordelijke wijze verkwanseld worden.

Hardeo Ramadhin