Inheemsen willen naamswijzigingen bij 40 jaar onafhankelijkheid

Op 25 november 2015 is het 40 jaar geleden dat Suriname zijn staatkundige onafhankelijkheid verwierf. Veertig jaar geleden hebben de inheemsen middels de lange mars, die zij van Albina te voet naar Paramaribo hebben georganiseerd, krachtig geprotesteerd tegen de manier waarop de onafhankelijkheid toen is verworven. Het protest van de inheemsen was vooral gericht op de achterstandspositie die zij innamen bij de onafhankelijkheid. Die positie wensten zij te verbeteren. Sedert de onafhankelijkheid is de positie van de inheemsen eigenlijk niet fundamenteel verbeterd. Als voorbeeld kan worden gewezen op de collectieve grondenrechten, die fundamendeel zijn voor de verdere ontwikkeling van de inheemsen. De inheemsen wonen al duizenden jaren op dit grondgebied dat zij van oudsher Surinjama noemden. Hun centrale plaats waar zij samenkwamen noemden zijn Paramurbo.

Paramurbo is herleidt van de naam die zij aan de kreek gaven waar zij aanmeerden als zij deze plaats bezochten, namelijk de Paramuru kreek. Paramu betekent regenboog en Paramuru betekent mijn regenboog, dit vanwege de schoonheid en helderheid en de vegetatie die deze kreek had in de kleuren van de regenboog.

Na de dood van de Nederlandse gouverneur Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck, hebben de kolonialisten de kreek naar hem vernoemd. De inheemsen van Suriname eisen dat deze naam wordt teruggedraaid.

Namen die inheemsen hier en wereldwijd gaven aan kreken, rivieren, gebergten, watervallen en soela’s vinden niet zomaar plaats. Bij het geven van inheemse namen, speelt verheerlijking van personen geen rol maar het geven van namen geschiedt op basis van; 1) spiritualiteit, 2) het aanschouwelijke (beeldvorming), 3) het gevoel, 4) de geschiedenis( gebeurtenissen).

Deze zaken waren van geen betekenis bij de koele gevoelloze kolonisatoren die geen rekening hebben gehouden met de namen die zij na 1898 in ons land hebben aangetroffen. In 1892 vertrok de gouvernementslandmeter W. L. Loth naar Marowijne om een lijn te traceren tussen de Lawa en de Tapanahony.

Vanaf het Frimandorp Cottica aan de Marowijne werd een lijn naar de Tapanahony getraceerd. In de Lawadelta herondekte Loth twee rivierarmen die samenvloeiden en de Gonini vormden. Deze twee rivierarmen die hij met zijn gevolg van locale mensen zag, noemde hij de Emmarivier en Wilhelminarivier.

Bij de samenvloeiing gaf hij de aldaar gelegen soela de naam Nassauvallen. Het was niet belangrijk voor hem dat deze plaatsen al namen hadden. Het enige wat voor hem telde, was om de stempel van de kolonisator te plaatsen wat getuigde van koelbloedige arrogantie.

Dit gedrag werd voortgezet door de plaatsen die in kaart werden gebracht door de expediteurs in opdracht van de kolonisators te vernoemen naar: 1- leden van het Koninklijke huis, 2- gouverneurs en leiders van de expedities. Zij gingen voorbij aan het feit dat het gehele grondgebied van Suriname al in kaart was gebracht en benoemd door de inheemsen zelf.

Door deze autoritaire handelingen, is een groot deel van de geschiedenis van Suriname verloren gegaan en is Suriname doelbewust gekoloniseerd. In het kader van reparatie en dekolonisatie waar onze president ook voorstander van is, eisen wij dat de hoogste top van Suriname, die de naam draagt van de voormalige Koningin Juliana in zijn oorspronkelijke inheemse naam wordt hersteld.

Julianatop, zoals het nu heet, is al eeuwenlang bij de oorspronkelijke bewoners bekend als de Kawenoimetop dat betekent ‘ Die staat erg hoog’. De hoogste top in een land is een heilige plaats voor alle inheemse volkeren ter wereld. Hier staan de inheemsen direct in contact met de Schepper.

Het is dus een spirituele plek die beschermd en gerespecteerd moet worden. Dit recht van de inheemsen valt onder het Handvest van de Verenigde Naties inzake rechten van Inheemse Volkeren. Artikel 12 lid 1 zegt: Inheemse Volkeren hebben het recht hun spirituele en religieuze tradities, gebruiken en culturele locaties in stand te houden, te beschermen en in beslotenheid te betreden; het recht tot gebruik van en controle over hun ceremoniële objecten; en het recht hun menselijke overblijfselen te repatriëren.

Wij doen verder het voorstel aan de president om het Wilhelminagebergte te vernoemen naar zijn originele inheemse naam namelijk het Ipinumingebergte ( hij staat op zijn eentje) of naar een persoon die van nationale betekenis is geweest voor de ontwikkeling van de republiek Suriname. Deze handelingen passen binnen de visie van de inheemse organisaties.

Wij juichen enig initiatief van de president en de “Commissie herdenking 40 jaar onafhankelijkheid” in deze richting toe wat het begin zal betekenen voor Reparatie en Herstel waar wereldleiders overigens al soortgelijke handelingen hebben gepleegd. President Obama heeft, door zijn handeling waarbij hij de Mc Kinley Mountain in Alaska op 30 augustus 2015 herstelt heeft in zijn inheemse naam Denali wat ‘ De Grote’ betekent, geschiedenis geschreven.

Verder willen de inheemsen de granman van de Trio’s en de gemeenschap aldaar feliciteren met de hoogste onderscheiding die zij van de president van de republiek hebben ontvangen. Wij feliciteren verder de totale Surinaamse gemeenschap met de viering van 40 jaar onafhankelijkheid.

ESAV, Platform van Inheemse Organisaties in Suriname Audrey Christiaan, Voorzitter