Girjasing: ‘NDP-regering heeft Suriname gepakt’

“Men heeft een vette kas van bijna 1 miljard Amerikaanse dollars overgenomen en men heeft het gebruikt, misbruikt en verduisterd. In zes jaren tijd zijn wij geëindigd op 4 miljoen Amerikaanse dollars.” Parlementariër Sheilendra Girjasing, zegt op basis hiervan dat hij vindt dat de NDP-regering Suriname ‘gepakt’ heeft. We stevenen volgens hem regelrecht op een bankroetsituatie af. De huidige financieel-economische situatie schrijft Girjasing simpelweg toe aan de ‘gierigheid’ van de machthebbers. Ze hebben niet op tijd ingespeeld op de situatie, ondanks ze vooraf wisten dat het moeilijker zou worden gezien de dalende trend van de wereldmarktprijzen voor aardolie en goud. “Men heeft de tering niet naar de nering gezet.” Men heeft volgens hem aan zichzelf gedacht. “Er is een vliesdunne elitelaag ontstaan, die ontzettend rijk is geworden en het volk zit in de pinarie. De middenklasse en alles daar beneden die voelt nu de gevolgen daarvan”, stelt Girjasing.

Bezittingen van het land worden verpand voor geld Van Newmont kan de regering momenteel niet veel verwachten, meent Girjasing, omdat de goudprijs nog steeds laag is. Zelfs van Iamgold, die al in productie is, kan men niet veel verwachten. Bouwen op de inkomsten van de goudsector om het tij te keren ziet hij dan ook als een manier van de regering om het volk ‘met een kluitje in het riet te sturen’. De conclusie die Girjasing uit de totale gang van zaken in het land trekt, is dat er ‘een stelletje ondeskundige mensen dit land heeft geregeerd”. Hij verduidelijkt dat hij niet de ministers maar ‘de mensen van de politiek’ bedoelt die het werkelijk voor het zeggen hebben. De ministers hebben volgens Girjasing weinig te zeggen. Hij verwijst in dit kader naar het ministerie van HI. “Men zoekt bezittingen van het land om die te verpanden om geld binnen te halen. Men zoekt gewoon geld en is het land aan het verkopen.” In dit kader noemt hij ook de parastatale bedrijven als voorbeeld. Nu gaat Suriname volgens hem echt de afgrond in.

Valutaveilingen laatste stuiptrekkingen De valutaveilingen zijn volgens de politicus de laatste stuiptrekkingen. “Het geld gaat op en ondanks de veilingen blijft men een hoge koers betalen.” Girjasing heeft daarom weinig geloof in de veilingen. “Het is het ene gat dichten en het andere weer openen.” Girjasing, die zelf importeur is, geeft aan dat er nu niet geïmporteerd kan worden, omdat er geen geld is. Niet elke importeur kan overigens tegen de koers van de CBvS voor dollars in aanmerking komen. Daarnaast is er geen afzet voor de geïmporteerde voorraden, die uiteindelijk vervallen waardoor de importeurs verlies lijden. De uitspraak als zou de Surinamer te verwend zijn met keus aan luxe goederen gaat bij Girjasing niet op. Dergelijke uitspraken noemt Girjasing ronduit ‘dom’. Hij meent dat keus een recht van de consument is waar zij de afgelopen jaren aan gewend is geraakt. Hij vraagt zich af waarom Surinamers alleen maar met basisgoederen genoegen zouden moeten nemen. “Mogen we niet verder leven?” Hij denkt dat er nu noodgedwongen goedkopere en inferieure producten geïmporteerd zullen worden, omdat ook de importeurs uiteindelijk moeten overleven en salarissen uit te betalen hebben. Girjasing vraagt zich af of de mensen die deze uitspraken doen, zelf bereid zijn om sardines uit Noord-Korea, een land dat overigens geen sardines produceert, te gaan eten.

Chinezen niet de schuldigen Ook gelooft de parlementariër niet dat bijvoorbeeld de Chinezen als schuldigen moeten worden aangewezen voor het opdrijven van de vraag naar dollars. “De vraag naar dollars is gebaseerd op een normaal marktmechanisme. Iedereen krijgt nu de schuld, behalve het beleid. Waarom hebben we het eerder wel goed kunnen doen?” De regering had het beschikbare geld in de periode 2010-2015 volgens Girjasing beter in de productiesector kunnen steken in plaats van in de gezondheidssector, met alle gevolgen van dien. Ook moest het geld niet in de ‘eigen zak’ worden gestoken. Nu zal het volgens hem enige tijd duren voordat de productiesector zelfs maar op gang zal kunnen komen. Hij gebruikt tenslotte de laatste AVD als graadmeter. “De wandelmars is een schoolvoorbeeld van de grootdoenerij van de NDP. Vandaag de dag zijn ze zwaar in de problemen. Geen hond wilde voor ze lopen.”