Nickerie.Net, woensdag 08 juni 2016

THEO PARA:

Vervroegde verkiezingen als crisismaatregel

08/06/2016

CONTRAPUNT - Een president met staatsrechtelijk bewustzijn valt in functie zijn voorgangers niet af. De staat kent immers het beginsel van continuïteit van bestuur. De president blijft ook verantwoordelijk voor wat de staat voor zijn aantreden heeft gedaan. Dit bestuurlijke wangedrag bevestigt de onbekwaamheid van deze president.

Desi Bouterse weet niet wat het verschil is tussen paarse partijvoorzitter en president van de republiek Suriname. Bij zijn apodictische presentatie van zijn zogeheten Stabilisatie- en Herstelplan in de Nationale Assemblee, heeft hij, in een poging de kritiek op zijn spilzieke, nepotistische beleid te pareren, de aanval geopend op voorgaande regeringen, in het bijzonder die van het Front en Nieuw Front. Kijkend in de achteruitspiegel schuwde hij er niet voor zelfs de NPK-regering van eind jaren zeventig onder vuur te nemen.

NIET ALLEEN 'WE zijn moe' stelt de voortzetting van het presidentschap van Bouterse aan de orde. Bouterse zelf heeft dat ook gedaan in Ocer, voor veel lege stoelen en weglopende aanhangers, alsook bij de presentatie van zijn Stabilisatie- en Herstelplan in de Nationale Assemblee. Dat Bouterse, ondanks de absolute paarse meerderheid in de Nationale Assemblee, zelf zijn al dan niet aanblijven heeft geagendeerd, tekent zijn besef van het maatschappij breed omstreden zijn van zijn presidentschap.

Desi Bouterse is als president om zes fundamentele redenen moreel omstreden.

1. Ten eerste verpersoonlijkt hij een historische ongeloofwaardigheid. Hij is de man van 'op de vlucht neergeschoten', de man verantwoordelijk voor ernstige schendingen van de rechten van de mens en misdrijven tegen de menselijkheid. Hij is verantwoordelijke voor het folteren en vermoorden van vakbondsleiders, advocaten, journalisten, universiteitsdocenten, ondernemers, militairen en vele andere Surinamers, waaronder tientallen dorpelingen van Moiwana.
2. Ten tweede is Bouterse verantwoordelijk voor voortzetting van schending van de mensenrechten, door de rechtsgang te obstrueren en slachtoffers, nabestaanden en verdachten het recht op een eerlijk proces te onthouden.Hij is persoonlijk verantwoordelijk voor de zelfamnestiewet van 2012 die amnestie aan folteraars en moordenaars verleent. Hij is de president van de straffeloosheid.
3. Ten derde mocht Bouterse, zoals de mensenrechtenorganisaties al in 2010 betoogden, volgens de grondwet helemaal geen president worden. De grondwet verbiedt nadrukkelijk dat een persoon die in strijd met de grondwet heeft gehandeld president wordt. Met zijn staatsgreperij, ook onder deze grondwet, en schendingen van de mensenrechten en de grondwet, zou hij als president moeten worden gediskwalificeerd.
4. Ten vierde heeft Bouterse de afgelopen verkiezingen de kiezers misleid over de financiële situatie van het land en beloofde hij valselijk 'nog vijf'. Het was minister Hoefdraad die onthulde dat hij als governor van de Centrale Bank verkeerd was geïnformeerd door de minister Financiën van de regering Bouterse I. NDP'er Badrissein Sital onthulde bovendien dat de NDP stemmen heeft gekocht. Gevoegd bij het grootscheepse misbruik van staatsmedia en staatsmiddelen, kan worden geconcludeerd dat Bouterse via oneerlijke verkiezingen weer aan de macht is gekomen.
5. Ten vijfde heeft onder zijn verantwoordelijkheid een regime van populistische geldsmijterij, megacorruptie en nepotisme de staatskas geplunderd en Suriname uiterst kwetsbaar gemaakt voor dalende goud- en olieprijzen, het land aan de leiband van het IMF gebracht en de komende generaties zwaar belast met schulden.
6. Ten zesde is Bouterse in Nederland, tot bij de Hoge Raad, voor drugsmokkel veroordeeld, terwijl topmannen uit zijn entourage, van zijn zoon Dino, tot de president-commissaris van Staatsolie tot het hoofd van zijn veiligheidsdienst voor drugsdelicten zijn veroordeeld.

Een parlementaire commissie van Brazilië heeft Bouterse en zijn entourage in verband gebracht met drugshandel. Bouterse c.s. hebben bij herhaling gezorgd voor een rampzalige PR voor Suriname in de internationale media. Het hoeft geen betoog dat de associatie van een land met mensenrechtenschendingen en georganiseerde criminaliteit, funest is voor de kredietwaardigheid van dat land.

Na gado poti mi dya

BOUTERSE KON ZIJN aanblijven niet anders motiveren dan met zijn verkiezing en het 'Na gado pot' mi dya'. Oneerlijke verkiezingen vormen een zwakke legitimatie voor een presidentschap, zeker ook als dat presidentschap een schending van de grondwet impliceert. Beweren dat hij de president van god is, markeert niet alleen de megalomane vervreemding van Bouterse, het is ook het bedrieglijk verhaaltje waarmee zijn politieke kerk, inclusief zijn door de staat gefinancierde voorman van die kerk, de steeds meer vertwijfelde aanhangers nog trachten te binden.

Het is in veel multiculturele en multireligieuze samenleving gevaarlijk gebleken de staat te verstrengelen met slechts één kerk, die op haar beurt haar religie ten dienste stelt van de heersende politieke klasse. Een bestuur dat haar legitimiteit niet aan transparante, op verifieerbare feiten ontleent, maar aan een irrationele, niet toetsbare notie, opent de deur wagenwijd voor willekeur. Wat Bouterse in zijn rechtvaardiging voor aanblijven vermijdt, is uitleggen waarom hij geschikt zou zijn Suriname uit de crisis te leiden.

Vervroegde verkiezingen

KIEZERS HEBBEN NIET voor het IMF Stabilisatie- en Herstelplan gekozen. Sterker, paarse kiezers kozen voor 'nog vijf'. Het plan heeft dus geen electorale legitimatie. Bovendien is het plan bekokstoofd met het IMF, achter de rug van de samenleving om, zonder de Nationale Assemblee vooraf zelfs te informeren. Het plan is een dictaat, geen discussie, laat staan dialoog. De arrogantie van de macht, minachting voor de volksvertegenwoordiging. Bouterse onderschat de crisis, en de Surinamers. Het is een illusie te denken met een dictatoriale aanpak de crisis te kunnen oplossen. Samenwerking en offervaardigheid kunnen niet gedijen zonder betrokkenheid.

Het gaat om het leven van de mensen, zij moeten de kans krijgen mee te denken en meepraten. Zij moeten in deze bijzondere situatie de kans krijgen zelf te bepalen wie zij het best in staat acht het land te leiden uit de crisis. De bevolking moet de kans krijgen de verschillende opties van aanpak te overdenken en te beoordelen. Vervroegde verkiezingen bieden de context voor dat proces van democratische betrokkenheid. Voortgaan op de dictatoriale weg zal slechts conflict baren. De kameraden van Bouterse in Venezuela, laten zien tot welke rampspoed dat kan leiden.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics