Nickerie.Net, dinsdag 21 juni 2016

Populisme, opportunisme en cherry-picking

20 Jun 2016

In de jaren dertig van de vorige eeuw had Adolf Hitler de levensstandaard geleidelijk weer op het peil gebracht van vóór de economische crisis van 1929. Het aantal werklozen was gereduceerd van meer dan 5 miljoen tot minder dan 1 miljoen. Ondertussen bouwde Hitlers regime aan een verzorgingsstaat volgens de principes van de nationaal-socialistische Volksgemeinschaft. Is het zo dat Hitler hierdoor mag worden bejubeld? Nee, hij is en blijft nog altijd de grootste misdadiger van de vorige eeuw.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat de toenmalige Führer ook geen goede ideeën had die hij tot uitvoering had gebracht. En in dat licht moet de scheiding van machten van de Franse filosoof Charles de Montesquieu dan ook worden gezien. Door met één enkele pennenstreek de trias politica te diskwalificeren, louter omdat de bedenker ervan een mogelijke racist was doe je de democratie ernstig tekort. En ook in het huidige Zuid-Afrika is, anders dan Sandew Hira ons wil doen geloven, de democratie hierop gestoeld. Slechts om een einde te maken aan het apartheidsbewind was er een tijdelijke Waarheids- en verzoeningscommissie (Truth and Reconciliation Commission) in het leven geroepen. Zuid-Afrika is met de Grondwet van december 1996 in 1997 een democratische rechtstaat geworden naar westers model én met een machtenscheiding van de 'racist' Charles de Montesquieu. Er was nagenoeg in de Zuid-Afrikaanse politiek niemand in Zuid-Afrika die twijfelde aan een rechtstaat met drie gescheiden machten.

In de inleiding van zijn ingezonden stuk d.d. 15 juni 2016, genaamd 'The end game: Confrontatie' meent Sandew Hira een korte juridische beschouwing te kunnen geven over een vermeende 'constitutionele crisis', daarbij zelfs refererend aan artikel 120 van de Nederlandse (lees: koloniale) Grondwet, om vervolgens te opperen dat juristen daar maar verder over mogen 'babbelen'. Dit getuigt duidelijk van inconsistentie en opportunisme. Wel het recht erbij halen wanneer het zo uitkomt, om vervolgens een verwrongen monoloog te gaan houden. Waarom Hira de Surinaamse Grondwet niet aanhaalt is mij een raadsel. De Krijgsraad heeft volledig volgens de mogelijkheden gehandeld die de Grondwet haar biedt, anders dan Sandew Hira ons willen doen geloven. Ja, wetten zijn onschendbaar, zo blijkt uit artikel 80, tweede lid van de Grondwet. Maar in hetzelfde lid staat ook 'behoudens het bepaalde in de artikelen 106, 137 en 144, lid 2'. Daar gaat Hira ook in zijn stuk van 20 juni 2016 maar even gemakshalve aan voorbij. Dit is cherry-picking, een van de kenmerken van populisme en opportunisme.

Het voert te ver om op de gehele inhoud van de columns van Sandew Hira in te gaan, maar wat mij van het hart moet is de ernstige schoffering van Hira aan het adres van de leden van de rechterlijke macht. De heer Hira stelt dat rechters 'politici in toga' zijn en dat zij “met hun politieke opvattingen tot een bepaalde groep” behoren. “Als ze hun positie in de rechterlijke macht gebruiken, dan is dat niet vanuit onafhankelijkheid, maar vanuit een politiek standpunt. Feitelijk is er geen scheiding van machten meer, omdat de rechterlijke macht eisen gaat stellen aan de uitvoerende macht in een politiek conflict vanuit politieke standpunten die ze inneemt”, aldus Hira. Rechters zijn professionals, kennelijk een woord dat Hira wereldvreemd is.

Gino de Robles

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics