Nickerie.Net, donderdag 23 juni 2016

Column: Post DDB

Bouterse offert het hele Surinaamse volk op om buiten de tralies te blijven

23/06/2016  - Pokay Tongo

Het enige heldere op dit moment in ons land is dat crises hebben toegeslagen. Of je nou voor- of tegenstander bent van de president en/of zijn beleid, feit is dat zijn politieke bemoeienis steeds weer crises veroorzaakt. Of het in de dictatoriale coupjaren tachtig was of in de periode van postmilitarisme /herstelde democratische rechtsorde, er kleeft zoveel negatieve vibratie vast aan deze man.

Zelfs in mathematische zin heffen twee negatieve impulsen elkaar niet eens op. Zij versterken elkaar juist. Het hoogtepunt van de economische crisis is nog niet eens bereikt of hij vindt dat er nog een crisis is, een crisis binnen de trias politica.

Terwijl voor- en tegenstanders van de veroorzaker van de crises elkaar de ikheb-gelijk-tent uit vechten, stippelt de president zijn eigen scenario uit. Praten met de rechterlijke macht, praten met DNA, praten met leger en praten met politie om op het moment suprême zijn conclusies te trekken: jullie luisteren niet naar mijn gelijk, dus breng ik noodgedwongen rust in de tent te brengen met de mij ten dienste staande middelen. De Counter Terrorisme Unit, zijn elite korps, zal het binnenlands terrorisme het zwijgen opleggen.

Laatst kwam ik een neef tegen op een verjaardag (verjaardagen en begrafenissen zijn familiereünies) toen wij het over onze nalatenschap hadden. Velen van u zullen denken aan een huis, auto of vette bankrekening, als die er überhaupt zijn. In dit geval zijn geld en materie van ondergeschikt belang. Wie betaalt de begrafenis als er geen uitvaartverzekering is? Begraven is een dure aangelegenheid en het zijn de nabestaanden die opdraaien voor de kosten. Mijn moeder zegt altijd heel gekscherend dat wij haar lichaam maar als voer voor de vissen mogen gebruiken. Dat zal natuurlijk niet gebeuren, want ik wil er niet aan herinnerd worden medeplichtig te zijn aan dit bizarre schouwspel. Mijn neef had zich zijn hele leven niet gerealiseerd dat hij ooit eens dood zou gaan en wat voor effect deze absolute gebeurtenis teweeg zou brengen. Hij denkt er nu wel over na. Dan blijft zijn immateriële erfenis nog over.

Laat het juist de immateriele erfenis zijn die onze doden levend houden. Ten minste, interpretaties daarvan. In Nederland heeft de interpretatie van het gedachtegoed van Pim Fortuyn na zijn dood geleid tot versplintering van zijn partij de LPF. Verdedigers van zijn gedachtegoed hebben elkaar naar het leven gestaan met als gevolg dat de partij zichzelf ophief. In de marge wordt het gedachtegoed een enkele keer van een stoffige zolder gehaald. Wat laat de huidige meest omstreden Surinaamse president ons na? Mijn collega-columnist Ivan Cairo concludeert in zijn column 'Yorka brafu' van vorige week dat pas na de dood van Baas de scheiding van het Surinaamse volk als gevolg van het Decemberproces overbrugd kan worden. Hoop is mijn enige hoop. Ik vrees echter dat na zijn dood chaos uitbreekt. Ten eerste binnen zijn partij. Die chaos zal doorwerken naar brede lagen van de bevolking. Als dode moet je niet over je graf heen willen regeren door nu al politiek zaken vast te leggen. Politiek is dynamisch en geen dogma.

In potentie wordt niet iedereen die achterblijft volwaardig gedragen door de NDP-achterban. Geen Ramon Abrahams, André Misiekaba, Jules Wijdenbosch of Ivan Graanoogst en zeker niet zijn zoon Dino, man van weinig woorden, die altijd heeft gezegd zijn vader te willen opvolgen. Ik maak mijn baard alvast nat.

Het is de president nu niet te doen om politieke macht of invloed. Overleven met een vonnis buiten gevangenismuren is zijn enige agendapunt. Hij schroomt er niet voor om het Surinaamse volk daarvoor in te zetten. Jezus offerde zichzelf op omwille van redding van de mensheid. De Surinaamse volkspresident offert zijn volk op in de hoop zelf te overleven. Dat op zich zorgt voor nog een crisis.

taknangami@live.nl

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics