Nickerie.Net, vrijdag 29 juli 2016

Hoefdraad staat bijna mat

ANALYSE - Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën liet zich vorige week in De Nationale Assemblee weer eens van zijn slechte zijde zien, door VHP-parlementariër Mahinder Jogi voor leugenaar uit te maken. De bewindsman trekt vaker fel van leer nadat hij kritische vragen op zijn bord krijgt. Beantwoorden doet hij ze echter nooit.

Terwijl hij heel wat uit te leggen heeft, onder meer waarom hij als governor van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) in de periode 2010-2015 geen enkele keer heeft ingegrepen om de verdamping tegen te gaan van de monetaire reserves in de goedgevulde staatskas. Hoe anders waren de verwachtingen toen hij in 2010 op het toneel verscheen.

De jonge Gillmore was een begenadigd schaker, zo valt te lezen in de in 1990 verschenen 'De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988)' van Ricky Stutgard. Vooral tijdens de Suralco jeugdtoernooien boekte deze jongeman successen. Tweemaal kampioen en eenmaal semikampioen in de B-klasse. In de A-klasse zelfs driemaal jeugdkampioen (1978-1980). Nadat hij twee jaar eerder Suriname had vertegenwoordigd op het Pan-Amerikaanse jeugdtoernooi in Argentinië, werd hij in 1982 nog semi-jeugdkampioen. Daarna verdween Hoefdraad min of meer uit beeld, vooral omdat hij dat jaar voor studie naar Cuba vertrok en daarna in het buitenland bleef hangen.

Totdat de kersverse president Desi Bouterse hem in augustus 2010 als een duveltje uit een doosje tevoorschijn toverde en presenteerde als de nieuwe governor van de CBvS. Het staatshoofd kwam superlatieven tekort om zijn kwaliteiten aan te prijzen. Wie het curriculum vitae van de nieuwe financiële sterke man las, kon het alleen maar met Bouterse eens zijn: een indrukwekkende carrière bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF), waar hij vanaf 1999 heeft gewerkt. En daarvoor was hij onder meer coördinator van het Caribische programma voor het Centrum Monetaire Studies van Latijns-Amerika en het Caribisch Gebied (Cemla) in Mexico.

Prijskaartje

Op papier een zwaargewicht dus, de juiste man op de juiste plaats. Daar hing wel een gewichtig prijskaartje aan: een slordige SRD 80.000 per maand streek Hoefdraad als governor op, ruim drie keer zoveel als zijn voorganger André Telting en bijna net zoveel als de president en vicepresident samen. Maar volgens Bouterse zou Hoefdraad zijn geld meer dan waard zijn en Suriname internationaal op de kaart plaatsen.

Er werd voor dat geld veel van hem verwacht, maar hij werd medeverantwoordelijk voor de financiële en economische chaos waar het land nu mee te kampen heeft. Als governor van de CBvS had Hoefdraad de staatskas streng moeten bewaken en de regering op de vingers moeten tikken dat het gevoerde beleid tot een catastrofe zou leiden. Maar dat gebeurde niet. Integendeel, werd de overvolle kas wagenwijd opengezet. De governor sloeg waarschuwingen van deskundigen in de wind en snoerde critici met harde woorden de mond.

Medio 2013 gaf Hoefdraad wel de eerste signalen af dat het in financieel-economisch wat minder voortvarend ging dan lang werd gedacht: "De overheid staat voor enkele uitdagingen." Maar de topman van de CBvS benadrukte ook dat Suriname nog lang niet in de gevarenzone zat, zoals door "tegenstanders van de regering" werd beweerd. Hem was toen natuurlijk allang duidelijk, dat het hard bergafwaarts ging en de financiële reserves begonnen op te raken. Hij bleef echter tot aan de verkiezingen van vorig jaar de zaken rooskleuriger voorstellen dan de in werkelijkheid waren.

De financiële afgrond

Na de verkiezingen kwam de echte aap pas uit de mouw: Suriname was begonnen aan een vrije val in de financiële afgrond. Tot veler verbazing werd Hoefdraad benoemd tot minister van Financiën om het tij te keren. In die hoedanigheid geeft hij opeens dingen toe die door hem als governor steevast waren ontkend.

Zo zei hij op 29 december 2014 dat er absoluut geen devaluatie van de Surinaamse munt in het verschiet lag en dat het een mythe was dat er sprake was van monetaire financiering. Ruim tien maanden later, inmiddels minister, kwam die devaluatie er toch. En nog wat later gaf Hoefdraad schoorvoetend toe dat er wel degelijk monetair gefinancierd is. Maar, zo stelde hij in de DNA, het ging om een "overmachtssituatie". Die overmachtssituatie was SRD 1,4 miljard aan openstaande schulden die anders niet betaald konden worden.

Hoe al die schulden zijn ontstaan en waarom de staatskas zo leeg is, heeft de regering ondertussen nog steeds niet goed kunnen uitleggen. Het is altijd de schuld van voorgaande regeringen en van de tegenvallende olie- en goudinkomsten. Zelfs zijn voorganger Andy Rusland, met wie hij als governor nauw had samengewerkt, kreeg van hem enorme vegen uit de pan. Zelfs binnen zijn eigen NDP haalde hij zich de woede op de hals van fractieleider André Misiekaba en waarnemend fractieleider Amzad Abdoel. Hoefdraad mocht wat hen betreft "inpakken en ophoepelen". Maar vooralsnog zit Hoefdraad er nog.

Verloren positie

Een minister die in een echte democratie, volk en parlement zo vaak voor de gek houdt en geen enkel vertrouwen meer geniet, wordt naar huis gestuurd of houdt de eer aan zichzelf. Zoals een sportieve schaker ook weet wanneer hij in een verloren positie staat en opgeeft. Maar Hoefdraad weigert de handdoek in de ring te gooien en zal tot het bittere einde doorgaan en tegenstanders de schuld geven van zijn slechte spel en ze blijven afblaffen. Tot de koning definitief is omgevallen, zullen we zijn lijdensweg, en daarmee die van het volk, nog moeten aanzien.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics