Met veel interesse las ik op Starnieuws het artikel ‘Censuur is een principiële kwestie’ van Jerrel Pawiroredjo en Usha Marhé over het censureren van hun bijdragen aan het lustrumboek 50 jaar Miranda Lyceum. Zoals zij in hun artikel schrijven, heeft de directie hiermee "niet alleen oud-leerlingen als stem van een hele generatie het zwijgen opgelegd, zij heeft met het censureren van de columns, ook de inspanningen van de toenmalige directie geprobeerd uit de geschiedenis van 50 jaar Miranda Lyceum te wissen". De censuur betrof passages over de scholierenacties begin 1987 tegen de militaire dictatuur van toen.
Als verslaggever van NRC Handelsblad was ik in april van dat jaar bij een van de protestbijeenkomsten in het Miranda Lyceum. Mijn verslag dat op 7 april 1987 in de krant verscheen, had als kop ‘Scholieren in Paramaribo voeren actie als helden’. Sommige gebeurtenissen waarvan je als journalist verslag doet, blijven je altijd bij. Dat geldt zeker voor de scholierenacties van 1987. Ik durf na zoveel jaren wel te bekennen dat ik in een van de lokalen van het Miranda Lyceum met een brok in de keel naar de toespraken van leerlingen heb geluisterd. Zoals naar die jongen van nauwelijks 16 jaar die zei dat de scholieren ook vechten "voor het nageslacht" dat een beter Suriname verdient. De wijsheid en het inzicht waarmee de actievoerende scholieren spraken waren opvallend. Niet voor niets schreef ik: "Het moet gek lopen als er uit enkele van de actievoerders geen politieke leiders groeien." Uit veiligheidsoverwegingen noemde ik hierbij geen namen – de toenmalige machthebber in Suriname had immers gezegd ´De kruik gaat te water totdat-ie barst’. En een medestander van de machthebber had de scholieren 'terroristen’ genoemd. Ik kan nu wel zeggen dat ik toen onder meer Jerrel Pawiroredjo (een van de leiders van het protest) bedoelde.
Het zal toeval zijn, maar op dezelfde dag dat het artikel van Pawiroredjo en Marhé verscheen, stond op Starnieuws ook een artikel over het Suriname Eye Center dat in samenwerking met de Medische Zending met succes opnieuw staaroperaties heeft uitgevoerd in het Surinaamse binnenland. Coördinator van die missie? Oogarts Jerrel Pawiroredjo. De lezer mag zelf uitmaken wie de belangrijkste bijdragen aan een beter Suriname leverden en nog altijd leveren, de helden van toen of de machthebbers van toen, van wie sommigen nog altijd de dienst uitmaken in Suriname. Omdat strijd tegen censuur de universele plicht is van elke journalist, en niet alleen van hen trouwens, voeg ik hierbij graag mijn verslag van de scholierenacties van 1987.
Hans Buddingh’
Hieronder een copy van het artikel:
