Nickerie.Net, dinsdag 06 december 2016

Wet Politiek Geweld miskent moreel leed, verheerlijkt straffeloosheid binnen kringen van Bouterse

CONTRAPUNT - De president heeft een ontwerp gepubliceerd voor een ‘Wet houdende vaststelling van voorzieningen ten behoeve van slachtoffers en hun nabestaanden van politiek geweld’, hierna te noemen Wet Politiek Geweld. Onder de ontwerpwet en de Memorie van Toelichting staat de naam van Desiré D. Bouterse. DE PRESIDENT HEEFT via zijn minister van Justitie en Politie de ontwerpwet geconcipieerd met het dit jaar op initiatief van Sandew Hira opgerichte Comité Slachtoffers en Nabestaanden Politiek Geweld. Dit comité ondersteunt het regeringsbeleid van onvoorwaardelijke amnestie. De nabestaanden bewegingen en mensenrechtenorganisaties, die zich sinds decennia beijveren voor recht en waarheid, zijn bij het maken van de ontwerpwet niet gehoord, laat staan betrokken. Hoewel de indruk wordt gewekt dat het concept nog open staat voor 'feedback', is met deze top-down ons-kent-ons-aanpak gewaarborgd, dat alleen de pro-straffeloosheid benadering in 'discussie' wordt gebracht. Vanwaar de presidentiële angst voor en uitsluiting van de ervaringen, opvattingen en eisen van de authentieke nabestaandenbewegingen en mensenrechtenorganisaties?

Tekst: Theo Para - beeld: dWT archief

Moreel leed miskend

ONDER HET MOM van erkenning van het leed van de slachtoffers en nabestaanden, verbloemt de Wet Politiek Geweld de aard en ernst van de misdrijven die tegen honderden Surinamers, waaronder, vrouwen en kinderen, zijn begaan. Het eufemistische begrip politiek geweld maskeert niet alleen dat er sprake is geweest van internationale misdrijven, waaronder foltering, misdrijven tegen de menselijkheid en oorlogsmisdrijven. Het verhult ook de asymmetrie van het geweld, zoals het vermoorden van de vijftien ontvoerde, ongewapende mannen in Bastion Veere en het afslachten van tientallen ongewapende dorpelingen van Moiwana. Het houdt daarmee de verantwoordelijken en de vervolgingsplicht uit zicht. Een plicht die officieel is bevestigd door de mensenrechtencommissies van de Organisatie van Amerikaanse Staten (Oas), de Verenigde Naties en het Inter-Amerikaanse Hof voor de Mensenrechten (Moiwana-vonnis).

De Wet Politiek Geweld verhult de ernstige schendingen van de mensenrechten en het (internationaal) strafrecht. Het miskent het morele leed van slachtoffersen nabestaanden. Slachtoffer zijn van geweld omdat je een andere mening had dan de militaire dictatuur of van het Junglecommando is één ding. Maar daar bovenop moeten aanzien dat de daders zonder rekenschap te hoeven afleggen vrijuit gaan, en de hoofdverantwoordelijke voor de meeste mensenrechtenschendingen en internationale misdrijven, tegen letter en geest van de grondwet in, zelfs president kan worden, betekent voortzetting van moreel leed. Van staatswege wordt closureaan slachtoffers en nabestaanden onthouden. De rechtsstaat faalt.

Sigaar uit eigen doos

IN HET RECENTE vredesakkoord van Colombia heeft de Farc zich ertoe verplicht al haar bezittingen over te dragen aan het fonds dat haar slachtoffers en familie moet compenseren. Herstelbetaling (reparatie) is meer dan geld, het impliceert erkenning van het aangerichte leed door de verantwoordelijken en de bereidheid naar die verantwoordelijkheid te handelen. Het is een van de vormen van transitional justice (overgangsrecht), waarmee getracht wordt geschonden vertrouwen te herstellen, nationale verzoening te bewerkstelligen. Doordat de Wet Politiek Geweld volledig voorbijgaat aan het beginsel van rekenschap, laat staan aan dat van aansprakelijkheid, vermijdt zij te motiveren waarom uitsluitend uit publieke middelen de aangerichte schade moet worden vergoed. Zeker in tijden van crisis en een leeggemaakte staatskas, is zo'n motivatie richting samenleving en belastingbetaler extra noodzakelijk.

De president en zijn minister van Justitie en Politie schenden met hun Wet Politiek Geweld een beginsel van behoorlijk bestuur: het motivatie beginsel. Zij hanteren in plaats daarvan het 'winti wai, lanti pai' beginsel van de willekeur. Waarom gaan de verantwoordelijken voor de misdrijven ook financieel vrijuit? Zij hebben, in hun arrogantie om buiten de vreedzame, democratische wegen om, hun wil gewelddadig op te leggen, doelbewust, ernstige schade aan de samenleving aangericht en zich persoonlijk verrijkt. Burgers werden gefolterd en vermoord, en door intimidatie het land uitgejaagd. Recht en vrijheden werden vertrapt. Overheidsgebouwen, mediagebouwen, een vakbondscentrum en woningen werden in brand geschoten. En nu moeten niet de daders, waarvan verschillende nu tot de rijksten in de samenleving behoren, maar de samenleving, de gewone Surinamers, waaronder de nabestaanden, volledig voor de schade opdraaien?

De president/hoofdverdachte en zijn serviele minister van Justitie denken met het geven van een sigaar uit eigen doos, politiek goede sier te maken. Met hun financiële beloften zonder cijfers, lijken zij met hun Wet Politiek Geweld, de aanhoudende strijd van nabestaanden, mensenrechtenorganisaties en democratische krachten, tegen straffeloosheid, en voor recht en waarheid, wind uit de zeilen te willen halen. Niet het leed van slachtoffers en nabestaanden, maar machtsbehoud lijkt de voornaamste drijfveer.

Leven in de leugen

DE PRESIDENT VAN 'op de vlucht neergeschoten' wil het leven in de leugen institutioneel verankeren, om een eind te maken aan de niet-aflatende morele bevraging van zijn presidentschap. In zijn Wet Politiek Geweld brengt hij 'onderzoek en waarheidsvinding' onder in een 'subcommissie' van de minister van Justitie en Politie. De slager keurt zijn eigen vlees! Niet alleen tracht de president / hoofdverdachte met zijn zelfamnestiewet van 2012 en artikel 148 manoeuvre, tegen letter en geest van de grondwet in, het 8 Decemberstrafproces te obstrueren, hij vervangt in de Wet Politiek Geweld zonder poging tot motivatie, zijn belofte in de zelfamnestiewet van een 'waarheids- en verzoeningscommissie', door een ministeriële 'subcommissie'. Een macht die steunt op de leugen, is een natuurlijke vijand van het beginsel van onafhankelijk onderzoek, van hoor en wederhoor.

Dat de regering van de president/hoofdverdachte in de Wet Politiek Geweld aankondigt de eenzijdig door haar gefabriceerde 'waarheid' via 'educatieve programma's' in het 'collectieve geheugen' te zullen opslaan, onder meer via 'lesprogramma's in het onderwijs, voorspelt ideologische indoctrinatie op scholen, om de cultuur van straffeloosheid te verduurzamen.

Traumaverwerking als propaganda

MET DE WET Politiek Geweld suggereert de regering slachtoffers en nabestaanden te willen helpen met traumaverwerking. Een regering die voortgaat met het schenden van de mensenrechten van slachtoffers en nabestaanden, door het schenden van hun mensenrecht op recht, is volstrekt ongeloofwaardig als aanbieder van psychologische zorg. Zij blijkt bovendien onbekwaam als het gaat om psychotrauma en mentale veerkracht. Zo schrijft zij in de Wet Politiek Geweld dat de slachtoffers en nabestaanden zijn getraumatiseerd. Op welk onderzoek zij die absolute generalisatie baseert, blijft onbenoemd.

Ik ken persoonlijk verschillende nabestaanden die ondanks de ingrijpende, pijnlijke ervaringen niet zijn getraumatiseerd. De president en zijn minister maken zich schuldig aan kwakzalverij, want hoe kan zij zichzelf als politiek orgaan de taak toebedelen te inventariseren welke slachtoffers en nabestaande behoefte hebben aan professionele hulp bij psychotrauma?!

Indicatiestelling is een professionele en geen politieke aangelegenheid. Het totale gebrek aan empathie en compassie met alle slachtoffers en nabestaanden, blijkt vooral uit het ontzeggen van een veilige context bij vragen om hulp bij traumaverwerking. Hoe kan van een nabestaande van slachtoffers van de militaire dictatuur van Bouterse worden verwacht, dat zij of hij zich bij de regering van president / hoofdverdachte Bouterse, de regering die het recht op recht ontzegt, aanmeldt voor hulp bij traumaverwerking?! Slechts lieden die traumaverwerking misbruiken als voorziening voor politieke propaganda, verzinnen deze voor slachtoffers en nabestaanden vernederende en kwetsende psychosociale constructies.

Vriendjespolitiek

OM DE WET Politiek Geweld uit te voeren, wil de regering Bouterse een instelling in het leven roepen. Die instelling zal worden bemenst door leden van het Comité van zijn 'patriot' Sandew Hira. Vriendjespolitiek! Hira heeft zich als uitvoerder van het quasi-waarheidsvinding traject 'De getuigenis van president Bouterse', voor de president / hoofdverdachte verdienstelijk gemaakt als pro-amnestie nabestaande en agitator tegen de beweging voor gerechtigheid van de 8 december nabestaanden en mensenrechtenorganisaties.

Hij heeft daarbij getracht slachtoffers van de binnenlandse oorlog op te hitsen tegen de 8 december nabestaanden, door de laatsten te verwijten alle aandacht te krijgen. Ook in de Wet Politiek Geweld klinkt de echo van die walgelijke vorm van verdeel- en heerspolitiek door. De geest van willekeur en rechtsongelijkheid geldt in de ontwerpwet niet alleen de straffeloosheid van de daders, maar ook de non-inclusieve benadering van slachtoffers en nabestaanden. Zeker zij die weigeren te capituleren voor de regeringspolitiek van onvoorwaardelijke amnestie, vinden in de Wet Politiek Geweld slechts miskenning van hun leed.

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics