We zijn al gewend van president Bouterse dat hij steevast anderen de schuld geeft wanneer het niet goed gaat met het land. Dat doet hij trouwens met de regelmaat van de klok. Meestal richt hij zijn pijlen op de oppositie, Nederland en de witte man. Hij zoekt de schuld nooit bij zichzelf, het zijn anderen, maar hij verzuimt de hand in eigen boezem te steken. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
Hoewel deskundigen aan de bel hadden getrokken dat het niet goed ging met onze economie, heeft het volk Bouterse toch het voordeel van de twijfel gegeven door hem in 2015 wederom regeermandaat te geven. Pas na de verkiezingen van 25 mei 2015, is het volk tot de ontdekking gekomen dat regering Bouterse I, een economische en sociale ravage had aangericht.
Dat onze economie hapert staat buiten kijf, dat merken we aan de hoge koersen, de vele buitenlandse leningen, sluiting van kleine bedrijven en de hoge inflatie. Al meer dan twee jaar bevindt onze economie zich in een crisis, en dit komt grotendeels door het wanbeleid van deze regering. Uiteraard heeft de lage prijs van goud en olie ook bijgedragen aan de nu heersende financieel-economische crisis. Het zou heel mooi zijn als de overheid, politiek en bedrijfsleven de handen ineen kunnen slaan ten dienste van het hogere doel, het welzijn van het volk. De onoverbrugbare verschillen moeten aan de kant gezet worden en samen creatief zoeken naar een oplossing. Maar nee, de regering negeert steevast de adviezen van de oppositie, de president luistert maar niet.
De president geeft niet alleen de oppositie, de witte man en Nederland de schuld van zijn falend beleid, maar ook zijn eigen partijleden. Ze worden met de haren erbij gesleept. Volgens de president doen prominenten van zijn partij weinig voor de samenleving, ze moeten niet alleen verdienen, maar ook dienen. Ik denk dat de president en minister Hoefdraad veel meer verdienen dan ze teruggeven aan de samenleving.
Heel frappant is dat de president de schuld van zijn falend beleid nooit op zich neemt. De president vergeet dat hij verantwoordelijk is voor het slechte beleid en de financiële crisis en niet de prominenten en de structuren van de paarse partij. Wil de president ommekeer in het beleid, dan moeten hij en minister Hoefdraad zeker aan zelfreflectie doen, ze moeten de hand in eigen boezem steken, steeds anderen verwijten legt geen zoden aan de dijk.
Ten aanzien van de 50 hectare grond die president Bouterse beloofd heeft aan 150 wakaman’s om landbouw uit te oefenen, is hier duidelijk sprake van een zoethoudertje, hij past zijn welbekende verdeel- en heerspolitiek strategie toe. Hij is meester in verdeel- en heerspolitiek. Welke oplossing heeft de president voor de rest van de samenleving? Immers, zij gaat ook gebukt onder de ernstige armoedecrisis.
Idris Naipal
