Het riante kiesdistrict Nickerie - onderschat de Nickeriaanse kiezer niet

17-04- 2018

Het riante kiesdistrict Nickerie met vijf DNA zetels zal bij de komende verkiezing een heftige “battle field” worden. Alle politieke partijen mogen zich nu al voorbereiden op een zeer heftige strijd. De kiezers in Nickerie en het grootste deel van de trekkers van politieke partijen in dit district hebben in 1955, 1958 en 1996 reeds overtuigend het bewijs geleverd dat hun privébelangen en de belangen van de padieproducenten meer prioriteit hebben dan partijbelangen en nationale belangen. De kiezers van Nickerie zijn politiek zeer bewust en stellen hoge eisen: voor wat hoort wat. Het “westen” is en blijft politiek zeer gevoelig.

In 1955 heeft pandiet Sewsagar Sewgobind , samen met Sitalsing en de gebroeders Wix (joodse tandartsen) de Nickeriaanse Eenheids Partij opgericht. Zij zijn in 1958 opgegaan in de nieuwe partij van pandiet Dewnarain Poetoe en Kolhoe: de Nickerie Onafhankelijkheids partij. In juli 1958 zijn zowel Kolhoe als Poetoe met een ruime meerderheid als volksvertegenwoordigers van Nickerie gekozen.

In 1996 zien wij dat binnen de VHP onder leiding van Dillip Sardjoe en wijlen Atta Mungra de rebellie uitbreekt en vijf assembleeleden in verzet komen tegen de dominantie, dictatuur van de NPS (Venetiaan) in de coalitie. Van deze vijf assembleeleden waren drie uit Nickerie afkomstig: L.Tewarie , S.Jainullah en mw. A.Singh –Koendjbiharie. De leider van deze Nickeriaanse “patriotten” was wijlen de onderwijzer N. Mahadewsing die middels deze “kapitaalscoup 1996 ” in de toen gevormde regering Wijdenbosch/ Radhakishun de hoogste beloning kreeg: Minister van Onderwijs en Volksontwikkeling.

Bij de parlementsverkiezing van 2005 zien wij dat de VHP slechts een DNA-zetel (K.Matai) heeft kunnen behalen en verder een versnippering van keuzen: Harriet Ramdien ( DNP 2000), S. Jairam (PVF/ A1), D. Jaggernath (NDP), Carmelita Ferreira (NPS). Conclusie: de Nickeriaanse kiezers zijn erg glibberig en niet te vatten. Oorzaken?

De Nickeriaan moet heel hard werken en eigenlijk letterlijk zwaar in de modder ploeteren (rijstproductie) om zijn brood te verdienen en peperdure studies en verblijfkosten voor hun kinderen in Paramaribo te kunnen betalen. De padieproducenten worden sinds jaar en dag gewurgd en gegijzeld door padieopkopers, padie-rijstverwerkers en exporteurs. Het grootste deel van de opbrengsten van deze sector gaat in de bodemloze zakken van laatstgenoemden. Geen enkele regering, geen enkele politieke leider en minister van LVV heeft tot en met heden de rechtvaardige belangen van de padieproducenten optimaal en duurzaam doen behartigen.

De padieproducenten zijn compleet en volledig overgeleverd aan de grillen van de padieopkopers, padieverwerkers en exporteurs. Politieke leiders behartigen de belangen van laatstgenoemden, omdat zij zeer kapitaalkrachtig zijn en de geldbuidels van partijleiders goed spekken en goed vullen. De Nickeriaanse kiezers zijn ook moe geworden van al de mooie loze beloften van politieke leiders en hun politieke partijen. En ook van politieke opportunisten die maar van de ene partij naar de andere swingen met als doel het behartigen van eigen belangen.

De NDP heeft met de plaatsing van twee Nickeriaanse zonen “rijstdeskundigen” als ministers van L.V.V. (Algoe en Soerdjan) niets kunnen bereiken en zij zullen bij de padieproducenten ook niets voor de NDP kunnen bereiken. De koopkrachtvernietiging, de devaluaties en depreciaties van onze munt, de zeer hoge inflatie en koersstijging van de Amerikaanse Dollar van de afgelopen jaren , zeer hoge kosten voor aankoop van inputs & productie, bedrijfskredieten bij de bankinstellingen met rente en kosten van wel 30 % per jaar, hebben de padieproducenten zwaar doen verarmen. Productie, kwaliteit en concurrentie positie van onze rijsboeren zijn fors gedaald en achteruitgegaan. Zaaizaad komt nu uit Guyana, terwijl Nickerie, in samenwerking met de landbouw universiteit Wageningen (Nederland) tot 1975 het beste zaaizaad van de wereld produceerde: Prins Bernhardpolder.

Het zaaizaad producerende landbouw areaal is vandaag de dag door de NDP verkaveld en als bouwkavels aan partijbonzen uitgedeeld. De ‘witte mannen” hebben in 1975 goed werkende landbouw instituten, bedrijven voor Suriname achtergelaten. Hebzuchtige, zeer corrupte bestuurders en graaiende ondernemers van onze politieke partijen hebben alles doen vernietigen en geroofd. Onze vakbonden hebben het jammer genoeg gedoogd.

Wat zal het kiezersgedrag in mei 2020 zijn? Surinaamse politici en politieke leiders reizen ons rijstdistrict af en aan en doen aldaar ook hun “kick off” voor de komende verkiezingen. Veel blufpoker politiek en “voedselpakketten politiek”. Het zal niet helpen. Ook de benoeming van Soerdjan als minister van L.V.V. zal niet helpen. De Nickeriaan en de padieproducenten wensen een volledige, complete en duurzame rehabilitatie van de rijssector en zij wensen bevrijd te worden van de kapitaalkrachtigen die hun wurgen en gijzelen. Elke politieke partij met daadkracht, geloofwaardigheid, betrouwbaarheid , visie en een uitvoerbaar plan om de positie van de padieproducenten en de algehele rijstsector duurzaam te redden en of te verbeteren zal een dominante rol spelen en zeer veel wervingskracht, politieke draagvlak en politieke draagkracht bij de Nickeriaanse kiezers verwerven.

Politiek op basis van nationale doelen, politieke issues en niet alleen op basis van etniciteit. Politieke opportunisten, partijbelangen, politieke belangen, politiek- etnische belangen zullen plaats moeten maken voor nationale belangen en nationale doelen: onze verdiencapaciteit vergroten middels investeren, produceren en exporteren. Welke politieke leider heeft de moed, durf, kennis en kunde om het voorgaande voor de hardwerkende Nickerianen te realiseren?

Leendert Doerga