De voornemens van de revolutie:
..”
gaande weg bleek het ook geen toeval, dat bijna alle
“ontwikkelingshulp” werd gestoken in de exploratie
van natuurlijke hulpbronnen en in de schepping van
een infrastructuur ,waarvan voor niemand duidelijk
was hoe ze zouden bijdragen tot opheffing van de
noden in verkrottend Paramaribo en in de verpauperde
distrikten.
Zo was ook de scherpe scheiding van de ETNISCHE GROEPEN in ons land en het opblazen van de secundaire ondergeschikte tegenstelling, die uit de ethnische verscheidenheid van onze natie voortvloeit als een DOELBEWUST gekozen verwerpelijk instrument van onze overheersers herkend, om ons volk te VERDELEN en zijn aandacht af te leiden van de fundamentele economische tegenstellingen, die de ontwikkeling van onze samenleving beheersen en om zodoende zijn strijdbaarheid te verlammen”
REGERINGSLEIDER CHIN A SEN 1 mei 1980:
..” 25 februari 1980 betekent voor het Surinaamse volk een dag van BEVRIJDING, van nieuwe hoop ,een wedergeboorte. De oude orde is voorbijgegaan, een nieuw tijdperk is nu voor ons land en volk aangebroken. De Regering Chin A Sen verklaaart bij deze plechtig dat zij de idealen van de revolutie van 25 februari 1980 zal hooghouden . Dat zij in haar beleid ervoor zal zorgdragen dat de hoop die op 25 februari 1980 is gewekt en die opstuwt in de richting van een voor allen leefbaar Suriname niet meer verloren zal gaan.
De Regering zal zodanige ingriijpende maatregelen treffen dat een terugkeer naar de WANTOESTANDEN van de oude Republiek onmogelijk is. De Regering zal over een breed front VERNIEUWINGSPROCESSEN op gang zetten, die zullen moeten resulteren in een grondige vernieuwing van de mentaliteit en van de humane verhoudingen binnen de Surinaamse samenleving. Op vier terreinen zal de Regering een omvattend vernieuwingsproces op gang brengen en voltooien, t.w.:
1. Vernieuwing van de bestuurlijk-politieke orde; 2. Vernieuwing van de sociaal-maatschappelijke orde; 3. Vernieuwing van de sociaal-economische orde; 4. Vernieuwing van de educatieve orde, d.w.z. van het onderwijs, de opvoeding, de vorming, de jeugdzorg, de cultuur en de sport.
BRON: Manifest van de Revolutie en de Regeringsverklaring 1 mei 1980 Regering Chin A Sen.
Maar wat bracht de revolutie echt: geldontwaarding, torenhoge schulden, massamoorden en drugscriminaliteit op presidentieel niveau
De Surinaamse munteenheid was bij de staatkundige onafhankelijkheid van Suriname in 1975 een zeer solide munt. Surinamers konden overal in de wereld met Surinaams geld hun inkopen doen. Suriname was in 1975 een land zonder schuld en zelfs met een overdekking van de munt. De waardedaling van de Surinaamse munt en toename van staatsschulden is NA 1982 ingezet. Deze waardevernietiging heeft tot enorme verarming van land en volk geleid en de totale samenleving geraakt. Spaarders in de Surinaamse valuta en gepensioneerden hebben al verscheidene malen hun spaargelden en pensioenen in rook zien opgaan.
1980. In 1980 was één U.S.A dollar SF.1,80 De koers ging van SF.1.80 naar SF 406 . Directeur van de Centrale Bank was destijds Drs. Henk Goedschalk.
1996- 2000: regering Jules Wijdenbosch: De koers van één U.S.A. dollar ging van SF406 naar SF3.600 Inflatie 787 %.
De Nieuw Front –regering van Venetiaan bracht de koers van SF.3.600 naar SF.2.800 . Door de invoering van de SRD (Surinaamse dollar) door de directeur van de Centrale Bank Andre Telting werd de koers van de U.S.A dollar SRD. 2,80 en is vanaf het aantreden van Regeringen Bouterse in 2010-heden gestegen naar SRD. 8, 20 voor één U.S.A dollar. De totale STAATSSCHULD is eind 2018 SRD 20 miljard en wordt momenteel door deskundigen geschat op SRD. 27 miljard.
Het huidige financiële plaatje van Suriname is zeer fragiel ,zeer onstabiel en er is een grote kans dat de Surinaamse munt verder in waarde zal dalen. Surinaamse burgers hebben vanaf 1980 geleerd wat monetaire financiering kan doen met je hard verdiende geld en daardoor is de kans heel groot dat Surinamers de komende periode de SRD zullen omwisselen in U.S.A. dollars en Euro’s.
Econoom JIM BOUSSAID:
..” de Regering heeft heel veel geleend bij het bankwezen (binnen-buitenland) , terwijl het buitenland nu bijna dicht is vanwege de slechte rating van Suriname. De enige optie is dan monetaire financiering door de Centrale Bank van Suriname. Dat is de easy way out. De samenleving zal uiteindelijk de prijs betalen in de vorm van hogere prijzen, inflatie en wisselkoersdepriciatie. Het uiteindelijk resultaat is toenemde armoede.
Zelfs een ezel stoot zich niet voor de tweede keer aan dezelfde steen, maar wij gaan ons voor de vijfde of zesde keer aan dezelfde steen stoten……
Aldus Bousaid in Dagblad Suriname, editie 18 februari 2019.
LEENDERT DOERGA.
