Nickerie

Nickerie, Tuesday 18 May 2004

Samenstelling rijstboerenbestand onduidelijk
door Signa Vianen

PARAMARIBO — De samenstelling van het huidige rijstboerenbestand is onduidelijk. Het ziet ernaar uit dat niemand precies weet hoe dit is opgebouwd. Mogelijk moet de landbouwtelling, waarvoor dit jaar nog een pilot wordt opgestart in Commewijne, uitsluitsel geven. De telling was reeds eerder door het Ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) aangekondigd en zal de diverse landbouwarealen, boeren en producten van de Surinaamse landbouwindustrie in kaart moeten brengen.

Ook Kardie Kartosoewito, directeur van het Anne van Dijk Rijst Onderzoek Centrum Nickerie (Adron) waagt zich niet aan een schatting, hoewel het voor hem vaststaat dat er sprake is van een afname. Een eerdere steekproef door Adron bij de ‘opname van productie’ gaf wel aan dat het bestand nu zit tussen de 2000 en 4000 man. Geredeneerd wordt echter dat het niet duidelijk is wie allemaal tot boer gerekend kunnen worden, omdat er boeren zijn met één hectare grond en boeren met enkele honderden hectares. Daarnaast zijn er ook de parttime boeren, die niet kunnen leven van de rijstverbouw alleen. Ook is er sprake van dat kleine boeren hun arealen verhuren aan boeren met machinerieën. Deze machinehouders benutten naar verluidt de gronden beter en leveren een hogere productie. Dezelfde opvatting deelt een SML-functionaris ook. Harry Oemraw van de Surinaamse Padieboeren Associatie gaat uit van enkele duizenden boeren.

PVF-parlementariër Soedeshchand Jairam stelt ronduit dat het bestand gedropt is van 4000 naar 2000. "Dat blijkt uit de registratie toen leningen zijn terugbetaald. De mensen verlaten de sector." Heel wat huizen en percelen zijn toen verkocht als onderpand, overgekocht zegt hij. "Tachtig tot negentig procent van de grote bedrijven zijn derde of vierde eigenaar. Hoe kan je concurreren als de producenten elders 12 en 13 procent rente betalen, en wij hier nog steeds 24 procent betalen." Het DNA-lid zegt vaker aangegeven te hebben hoe de kostprijs van padie wordt berekend: "Wanneer de boeren niet zouden planten, betekent dat dat zij de rente door moesten betalen op hun schulden, terwijl afschrijvingen op machines doorlopen. Als ze planten kunnen ze ten minste een deel van de kosten dekken. Daarom zeg ik: het is om het verlies te beperken, niet om winst te maken. En daarom gaan ze op gegeven moment ook failliet. Elk jaar opnieuw." Er zijn heel wat studies en onderzoeken gedaan en ‘men’ weet dat er geld vrijgemaakt moet worden, zegt Jairam. LVV had naar verluidt voor regio west bijvoorbeeld een begroting van 1.7 miljard voor onderhoud. De afgelopen vier jaren zouden echter steeds begrotingen zijn goedgekeurd binnen DNA en uiteindelijk niet gerealiseerd. Jairam: "Stel dat – ik weet niet hoeveel dit was vorig jaar – 25 miljard was goedgekeurd voor LVV, uiteindelijk wordt 12 miljard vrijgemaakt. Alleen maar om de salarissen te betalen en misschien nog wat kleine dingen." Zodoende ontbreken de impulsen van de kant van de overheid, vindt hij. "En bij buitenlandse injecties blijkt dat het nodige huiswerk niet wordt gemaakt. Daarvoor moesten die waterschappen komen, omdat zodra de middelen vrijkomen en de zaak eenmaal opgeschoond en gerehabiliteerd is, er een duurzaam onderhoud moet beginnen. Je merkt dat zij dat ook niet doen."-.

Bron:

, 24-2-2004

terug naar het nieuwsoverzicht