Nickerie

Nickerie, maandag 19 juli 2004

Voorlopig geen rijstexport naar Europa

door Carla Tuinfort

PARAMARIBO — De rijstexport naar Europa ligt sedert een maand stil. Dit zegt de adviseur van de Vereniging van Rijst Exporteurs (VRE), Arthur Zalmijn M.Sc., aan de Ware Tijd. Volgens Zalmijn komt dit, omdat de douane is gestopt met het gedoogbeleid waarbij rijstexport naar Europa werd toegestaan zonder betaling van de Europese invoerheffing.

Bij de export van rijst naar de Europese Unie (EU) is de exporteur verplicht in Suriname 50 procent van het in de EU verschuldigde invoerrecht te betalen. De andere helft wordt betaald door de afnemer in het importerend land. Dit in het kader van de preferentiële handelspositie die Suriname heeft in de lijn van de relatie ACP-EU.

In de Surinaamse praktijk is jarenlang op de uitvoerdocumenten voor rijstexport vermeld geweest dat de betaling van de in Suriname verschuldigde heffing heeft plaatsgevonden en dit werd met een stempel van de douane bevestigd. In werkelijkheid werd er echter niet betaald door de exporteurs. Zalmijn zegt dat de douane nu te kennen heeft gegeven dit gedoogbeleid niet langer te willen voortzetten en te wachten op instructies van de minister van Financiën.

Volgens Zalmijn zou betaling van de heffing in Suriname de padieprijzen nadelig beïnvloeden; de Surinaamse overheid heeft dit ook ingezien en heeft daarom een gedoogbeleid gevoerd ten aanzien van de betaling van de verschuldigde invoerheffingen.

De EU heeft als eis gesteld dat de invoerheffingen die de exporteurs in Suriname moeten betalen door de Surinaamse overheid worden gestort in een rijstfonds. Suriname heeft deze eis van de EU gepareerd door te stellen dat, hoewel er geen rijstfonds bestaat, de overheid indien nodig, wel de rijstsector financieel tegemoetkomt middels beschikbaarstelling van Surinaamse begrotingsmiddelen.

Volgens Zalmijn is de prijs voor cargorijst op de Europese markt, namelijk 230 US dollar FOB per ton, niet toereikend voor betaling van de Europese invoerheffing. Na betaling van het invoerrecht, resteert te weinig geld om de grondstof padie aan te kopen en te verwerken tot cargorijst ten behoeve van de export naar Europa.

Rijstexporteurs, onder wie Rijstpak, die de afgelopen maand rijst hebben verscheept naar Europa zonder het goedkeuringsstempel van de douane, zijn daar geconfronteerd met de bedreiging deze lading terug te moeten nemen, tenzij honderd procent van de invoerheffing werd betaald. Rijstpak heeft betaald om te voorkomen dat het verlies nog groter werd vanwege betaling van onder meer de vrachtkosten terug naar Suriname.

Als de situatie ongewijzigd blijft, betekent dit dat rijstexporten naar Europa voortaan onderhevig zullen zijn aan het invoerrecht voor derde landen, zoals de Verenigde Staten, Thailand en andere landen. Zalmijn geeft aan dat volgens de Coutounou-overeenkomst van 2000 tussen de EU en de ACP-staten de preferentiële positie van Suriname, als ACP-staat, tot en met 2008 geldig is. Via het Ministerie van Handel & Industrie is deze zaak onder de aandacht van de regering gebracht in juni van dit jaar. Zalmijn zegt in augustus 2003 ook al aan de bel te hebben getrokken. De Vereniging van Rijstexporteurs onder leiding van George Pahlad meent dat het Guyana-model voor Europese invoerrechtenheffing zou moeten worden gekopieerd.

In Guyana int de Guyana Rice Development Board de bij export verschuldigde gelden en betaalt deze onmiddellijk terug aan de exporteurs. De VRE stelt voor Suriname voor: de instelling van een rijstfonds van waaruit de betaalde invoerheffingen kunnen worden teruggeleid naar de sector.

Pahlad zegt dat boeren anders maar twee US dollar per baal padie zouden verdienen in plaats van de acht US dollar per baal waar ze recht op hebben.

Evenals George Pahlad is Zalmijn van mening dat de rijstexport naar Europa permanent zal komen weg te vallen bij het uitblijven van adequate maatregelen. Per brief van 14 juli 2004 heeft de VRE daarom de president gevraagd in te grijpen in de ontstane situatie.

Bron:

, 17-07-2004