Nickerie

Nickerie, maandag 19 juli 2004

Ram Sardjoe bij opening conferentie:‘Hindostanen moeten waarden en normen koesteren’

door Sabitrie Gangapersad

PARAMARIBO — Nakomelingen van de Brits-Indische immigranten moeten de door hun voorouders meegenomen waarden en normen, vervat in de heilige geschriften zoals de Bhagavad Gita, Ramayana, Vedas en Quaran, koesteren. Veel van de waarden en normen staan onder druk, terwijl een deel al is verloren. Met deze boodschap opende parlementsvoorzitter Ram Sardjoe vrijdagavond de tweedaagse conferentie ‘Traditie en Verandering: 131 jaar hindostanen in Suriname’ georganiseerd door het Instituut voor Maatschappij Wetenschappelijk Onderzoek en het Indiaas Cultureel Centrum.

In zijn toespraak liet Sardjoe de geschiedenis van de ontwikkeling van de hindostanen van contractarbeiders tot de prominente plaats die deze groep nu inneemt, de revue passeren waarbij hij onder meer bleef stilstaan bij de rol van het onderwijs en de politieke participatie. De officiële opening van de conferentie werd gevolgd door een korte receptie, aangeboden door de Indiase ambassadeur Om Prakash, waarna de eerste inleidingen en discussies begonnen. De eerste vier inleidingen gingen over cultuur en veranderingen waarbij Carlo Jadnanansingh, Narinder Mokhamsingh, Henry Ori en Sharmila Mangal-Mansaram het respectievelijk hadden over het gedachtegoed van Jnan Adhin en de integratie van de hindostanen in Suriname, de hindostaanse cultuur in verandering, duurzame ontwikkeling van onze multiculturele samenleving en religiositeit en moderniteit. Tijdens zijn presentatie bleef Jadnanansingh vooral stilstaan bij een essay van 1957 van wijlen Adhin waarin hij de gedachte van eenheid in verscheidenheid ventileerde. Volgens Jadnanansingh is de zogenaamde verbroederingspolitiek hierop gebaseerd. Hij ging ook in op de door Adhin in 1993 ontwikkelde drie-cirkels-integratie model, met een normatief en dynamisch karakter die richtlijnen geeft voor culturele aanpassing van een minderheidsgroep in een vreemde samenleving met behoud van eigen culturele identiteit. De inleider haalde ook aan de strijd die Adhin leverde om het Sarnami geaccepteerd te krijgen als een Surinaamse taal op dezelfde grondslag als het Sranan, en de nieuwe huwelijkswet waarbij het religieuze huwelijk niet alleen voor hindostanen en moslims mogelijk zou zijn, maar ook voor andere religieuze groepen.

Narinder Mokhamsing begon zijn betoog met het beeld dat de traditioneel ingestelde hindostanen hebben van India en de schrik die ze ervaren als ze in dat land zijn en merken dat niets is zoals ze hadden gedacht. ADe hindostaanse cultuur is geen vastgeroest monolithisch blok, maar een buitengewoon dynamische entiteit die zeer flexibel aanpast aan veranderende situaties. Vooral de verandering op het gebied van taal, muziek, voedsel en religieus maatschappelijk denken zijn volgens Mokhamsingh zeer opvallend. Volgens hem is sinds de komst van de hindostanen in Suriname veel veranderd in hun oorspronkelijke cultuur, maar de essentie is bewaard gebleven. ‘Change and continuity’ noemt hij het, een perfecte synthese tussen twee ogenschijnlijk onverzoenbare extremen. Ori die in zijn inleiding focuste op duurzame ontwikkeling van de multiculturele samenleving, vindt dat het tijd wordt dat Suriname daadwerkelijk de Millenniumdoelen van de Verenigde Naties, waaraan het zich ook heeft gecommitteerd, uitvoert voor duurzame ontwikkeling. Hij ging onder meer in op natievorming en het gezamenlijk – overheid en burgerij – werken aan integrale ontwikkeling.

De rede van Mangal-Mansaram over religiositeit en moderniteit sloot heel goed aan bij de andere onderwerpen en maakte duidelijk dat in de moderne samenleving religieuze vrijzinnigheid op zijn plaats zou zijn. Mangal-Mansaram nam het hindoeïsme als voorbeeld. Volgens haar is deze religie erg tolerant en biedt het genoeg mogelijkheden om de negatieve gevolgen van moderniteit te beperken. De tweede dag van de conferentie behelsde de thema’s en economische aspecten: ‘ondernemerschap bij hindostanen’ waarbij aan de orde kwamen ‘hindostanen en het Surinaams ondernemerschap’ en ‘hindostanen en de media’; sociale aspecten van traditie en verandering: uitdagingen voor de 21ste eeuw met als subthema’s morbiditeit en mortaliteit in Suriname, suïcidepogingen in Nickerie, rem op gezonde gezinsverhoudingen en huiselijk geweld; onderwijs en vooruitgang: de rol van onderwijs in het emancipatieproces en veranderde en onveranderde opvattingen over genderverhoudingen; kunst en cultuur: hindostaanse literatuur, Munshi Rahman Khan en invloed van Kabir, volkstoneel, hindostaanse muziek en tajiyah.

Bron:
	, -2004