Harry D. Soekhoe, van hout tot radio en tv

Harry Soekhoe, een bescheiden doch succesvolle ondernemer van Nickerie, is bekend om zijn zeer net uitziende houtzagerij te Corantijnpolder in het westen van Nickerie. De kwaliteit van zijn product is zelfs buiten Suriname bekend. Dat heeft hem geen windeieren gelegd, gezien de vele onderscheidingen die hij mocht ontvangen. Maar nu heeft hij zijn zinnen gezet op het opzetten van een radio- en televisiestation in Nickerie.

Wie is hij?

"Ik ben Harry Soekhoe geboren op 14 oktober 1941 in de Corantijnpolder in Nickerie. In Nickerie kent men mij meer als H.D. Zodra men over H.D. praat weet een ieder dat dan over mij gesproken wordt. Ik ben de zoon van Pasram Soekhoe, die de houtzagerij aan de Corantijrivier begon. Hij is in de Nickeriaanse gemeenschap bekend geweest als baas Parsoe. Begonnen als landbouwer, het telen van rijst, schakelde hij in 1949 over op de houtverwerking, door een zagerij te beginnen. Het was een droom van hem, dat zijn kinderen het beste in het leven zouden bereiken. Van jongst af aan heeft hij mij ingewijd binnen het gebeuren, met alles wat met de houtsector te maken heeft. Op 62-jarige leeftijd beheer ik nog steeds de zagerij en een houtmarkt aan de Graderweg".

Je werk in de houtsector is vele malen bekroond met awards. Hoe ben je in deze sector beland ?

Het is allemaal begonnen toen ik de lagere school, de Spangenbergschool een EBG-school, tot de zevende klas  had doorlopen. Mijn vader heeft me toen van school gehaald en ik begon in het bedrijf te werken, waar ik veel van hem leerde. Op 15 november 1972 nam ik het bedrijf volledig van hem over. Gedurende de vele jaren heeft het bedrijf afwisselend slechte tijden en goede tijden gekend. Maar de fightingspirit zat er in, en de moeilijke tijden werden als leerrijke tijden ervaren. Werden alle houtproducten bij de zagerij bekomen,om de klant tegemoet te komen is later de houtmarkt nabij Nw.Nickerie geopend. Vanaf het begin heb ik mij toegelegd op het produceren van houtproducten van hoge kwaliteit. Dat is beloond geworden met de 36 awards, van goud, platinum, zilver en brons, die ik in totaal in ontvangst mocht nemen, van erkende buitenlandse  organisaties, die zich daarmee bezig houden.

 Je hebt nu geïnvesteerd in het opzetten van een radio- en televisiestation. Vanwaar deze

ambitie?

Op 17- jarige leeftijd heb ik een baan bij Radio Rani in Nickerie als omroeper aanvaard. Ik was de eerste hindostaanse omroeper bij dit station. Rani kwam in 1958 en bleef lange tijd het enige station in het district. Daarin kwam pas in 1986 verandering met de komst van Raboni, gevolgd door Rasonic, Upperroom Radio, Rapar en Radio General. Het omroeperwerk heb ik drie jaren bij Rani gedaan en het is altijd een droom van mij geweest eens een eigen station te beginnen, omdat ik van de omroep houd. Reeds twintig jaren terug heb ik een aanvraag tot het verkrijgen van een vergunning voor het opzetten van een radio- en televisiestation ingediend. Maar de eerste aanvraag voor een radiostation dateert van sinds 1968, door mijn vader ingediend. Een persoon in de toenmalige regering, wiens naam ik ken maar niet wil noemen, heeft de aanvraag laten afwijzen. Hij en anderen van onze eigen partij hebben dwars gelegen. We hebben toen vele aanvragen ingediend, zonder succes. Steeds werden ze afgewezen. Maar ik heb volgehouden al die jaren en het is mij uiteindelijk gelukt.

Het district maakt moeilijke economische tijden door.Heeft al twee radio- en televisiestations. Hoe moet dan tegen deze jonge investering worden aangekeken?

In feite ben ik de tweede, na “Rasonic”, die ongeveer 5 jaren terug ook met tv  begon. “Isjara” heeft nu proefuitzendingen voor tv, maar die begon als Rapar Nickerie en kan van bestaande infrastructuur gebruik maken, terwijl ik o.a. een compleet gebouw moest opzetten. Direct kan ik niet zeggen of er plaats is voor drie stations. Belangrijk is wat je de mensen gaat presenteren, de kwaliteit van jou programma’s o.a. Want als die niet voldoen, kun je het vergeten.

Hoe reageren de Nickerianen op jou nieuwste investering?

Heel positief en bemoedigend. Over enkele weken gaan we proefdraaien en tegen juli/augustus 2004 moeten we zover zijn voor de officiële opening.

Een gedurfde investering. Hoe staat het met de bemensing?

Ik start met locale krachten, maar zal in de toekomst ook mensen van buiten halen om programma’s te verzorgen. Krachten met ervaring uit Paramaribo helpen nu al bij het opzetten van de apparatuur voor zowel de administratie, als voor de radio en televisie. Het heel systeem zal met computers worden bediend. Echt bij de tijd dus. Geen grappenmakerij.

Welke boodschap heb je voor degenen die hier al in de radio- en tv-branche zitten?

Dat wij in deze branche collega’s zijn en moeten proberen hand in hand de gemeenschap te dienen. Als ondernemer zal ik nooit mijn collega ondernemer een hak zetten of slecht over hem  praten. Nooit zal ik onjuiste berichten over hem verspreiden en trachten hem zwart te maken. Maar als ondernemer zal ik mij toeleggen voor het brengen van een kwaliteitsproduct.

Wat mogen de televisiekijkers en radioluisteraars van uw station verwachten? Wordt het de zoveelste hindostaanse zender?

Ik ben van plan de hele Surinaamse gemeenschap, in het bijzonder die van Nickerie, ongeacht ras of geloof te dienen. Er komen Nederlandse, hindostaanse, chinese, javaanse programma’s. Een ieder zal aan zijn trekken kunnen komen. Ik nodig een ieder uit mee te doen. In de tweede fase zal ik Nickerie tot in de huiskamers in Paramaribo brengen.

Is met dit station uw laatste droom verwezenlijkt?

U mag weten dat het leven kort is. Maar zolang je in leven bent wil je van alles doen, dus er zullen wensen blijven. Het leven gaat door. In de hindostaanse cultuur is het zo, dat je zoveel als mogelijk zaken voor je kinderen realiseert. Ons streven is daarop gericht. Morgen ben je er niet meer, je brengt niets mee, maar het is dan voor hun verdere toekomst en voor de kinderen die daarna komen.

Hoe ziet u Nickerie in de naaste toekomst?

Goed. Vooral met de ontwikkeling van West-Suriname. Als ik terugblik naar het weekeinde van 9 t/m 11 april jl. dan mag ik zeggen dat ik voor het eerst zoveel drukte in Nickerie heb meegemaakt. Een enorme stroom mensen vanuit Paramaribo. Normaal rijd ik van de studio naar mijn houtmarkt in 5 minuten, maar die zaterdag van 10 april 2004, deed ik er drie kwartier over, vanwege de file vorming in Nw.Nickerie.

Als de infrastructuur van het district verder wordt verbeterd, wacht ons een goede toekomst.

K. R. Donk, 18 april 2004 

Reacties: kennethdonk@yahoo.com

naar boven

naar artikelenoverzicht

WWW.NICKERIE.NET

Copyright © 2003 - 2004 . All rights reserved.

Designed & hosted by Galactica's Graphics